ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 204มีฉันอยู่ก็เพียงพอแล้ว (2)



บทที่ 204มีฉันอยู่ก็เพียงพอแล้ว (2)

บทที่ 204 มีฉันอยู่ก็เพียงพอแล้ว (2)

แต่ว่าเขาก็ไม่ได้ร้อนใจอะไร ในเมื่อได้ส่งการ์ดเชิญไปให้ มหากรุ๊ปแล้ว เป็นไปไม่ได้ว่าหวังตงเสงี่ยน กล้าที่จะไม่มา

สาเหตุที่ยังมาไม่ถึง คาดว่ากำลังเตรียมของขวัญอยู่

เขียวฉางเฉียนทำท่าทางอวดเก่ง พูดว่า “เป็นยังไง ตอนนี้ พวกแกยังคิดว่าตัวเองมีคอนเน็คชั่นอยู่อีกเหรอ?”

อีกเดียวก็จะ10 โมงตรงแล้ว ถ้าหากว่าจะมีแขกมาแล้วละก็ คงมาตั้งนานแล้ว

และตอนนี้หน้าประตูว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่าฝุ่นเกาะ ไม่มีใคร

โผล่มาอีกแล้ว

เซียวเวยเวยยังพูดด้วยความเหยียดหยามว่า: “พ่อ ไอ้สวะนี่ก็ พูดแล้วว่า ไม่มีแขกแม้แต่คนเดียว ก็ไม่เป็นไร เขาคนเดียวก็ พอแล้ว ไม่รู้จริงๆว่าฐานะของเขาจะสูงส่งถึงขั้นไหนกัน คง ไม่ใช่คิดว่าตัวเองเป็นบุคคลที่มีอำนาจในจินหลิงมั้ง?”

และในเวลานี้เอง ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นจากเคาน์เตอร์ที่อยู่

ไกลๆ

“เศรษฐีอันดับต้นๆเมืองไห่หลไม่หลาย ประธานหลมา

เยือน…..
หลีใ หลาย?

เยเฉันรู้สึกงงงวยเล็กน้อย ตั้งแต่ครั้งที่แล้วตระกูลหวังพาวีจิ้ง ให้เข้ามาในเกม หลังจากที่ตัวเองดึงสายฟ้าผ่าจึงไม่ตาย ก็ไม่ ได้เจอกับหลไปหลายอีกเลย วันนี้เป็นวันที่ภรรยาเปิดกิจการ ตัวเองก็ไม่ได้เชิญเขามา เขามาได้ยังไง?

คนของตระกูลเซียว

ก็ตกตะลึงเช่นกัน

หลไม่หลาย? เศรษฐีอันดับต้นๆเมืองไห้ที่อยู่ข้างๆ มีอำนาจ มาก เขามาที่นี่ได้ยังไง?

และหลังจากที่หลี่ไท่หลายเดินเข้ามานั้น ก็วิ่งตรงไปที่สำนัก งานที่เย่เฉินยืนอยู่

ตระกูลเขียวประหลาดใจชั่วขณะ มองหน้ากัน เซียวฉางเฉีย นก้าวไปข้างหน้า พูดออกมาว่า “เมื่อวันก่อนฉันเพิ่งจะพบกับนัก ธุรกิจเมืองไห่คนหนึ่ง ได้ยินมาว่าเขาและหลีไม่หลายค่อนข้าง สนิทกันมานาน เป็นไปได้ไหมที่เขาจะแนะน่าฉันให้กับหลีไม่ หลายรู้จัก?”

พูดจบ เซียวฉางเฉียนก็ได้จัดระเบียบเสื้อผ้า น่าหน้าออกไป ต้อนรับ

นายหญิงใหญ่เชียวและอีกไม่กี่คนก็ไม่กล้าแสดงออกมามาก เดินตามออกมา

เห็นเพียงแค่หลไม่หลายที่อ้วนๆเดินเข้ามา เขารีบไปที่ด้าน ข้างของเยเงิน ไม่ได้สนใจเซียวฉางเฉียนแต่อย่างใด กล่าวด้วยความประหลาดใจมากว่า “คุณ…คุณเย่….ในที่สุดก็มาทัน

ในสายตาของทุกคนประหลาดใจมากเเฉินพยักหน้าเล็ก น้อย พูดว่า “คุณมาได้ยังไง?

หลไม่หลายรีบกล่าวอย่างเคารพ: “คุณเย่ วันนี้ภรรยาของคุณ เปิดกิจการ ผมจะไม่มางานได้ยังไง!

เวลานี้ เซียวฉางเฉียนที่เดินไปถึงตรงหน้า สีหน้าตื่นเต้นพูด แทรกมาว่า “ประธานหลี่คุณมาแล้วเหรอ พวกเราไปคุยกันด้าน ในเถอะ ด้วยฐานะของคุณแล้ว ยืนคุยอยู่ตรงนี้ ไม่เหมาะ

หลี่ไท่หลายกำลังตีสนิทกับเย่เฉิน จู่ๆกลับถูกคนตัดบท ใบหน้าที่ยิ้มแย้มนั้น จู่ๆก็ขรึมขึ้นมา ท่าทางของผู้บริหาร ตำแหน่งสูงก็ได้เปล่งออกมา เหลือบมองไปที่เซียวฉางเฉียน พูดอย่างเป็นซาว่า “นายมันตัวอะไรอ่ะ?ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลัง คุยกับคุณเย่อย?”

เขียวฉางเฉียนเก้อเขินเป็นอย่างมาก ตาค้างปากค้าง ถาม โดยไม่รู้ตัวว่า: “ฉันคือเซียวฉางเฉียนแห่งตระกูลเซียว……ขอ ถามหน่อยว่าใช่ประธานหม่าในเมืองให้เป็นคนแนะนำผมให้รู้จัก หรือเปล่า?”

หลี่ไท่หลายขมวดคิ้วเล็กน้อย กล่าวอย่างเหยียดหยามว่า “ฉันไม่รู้จักคุณ ยิ่งไม่รู้จักประธานหมาอะไรนั้น วันนี้ที่ฉันมา เพื่อแสดงความยินดีกับการเปิดบริษัทของภรรยาคุณเยโดย เฉพาะ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ