บทที่ 1969

เวลาโตเกียว ตีสองห้าสิบนาที เครื่องบินที่เย่เฉินนั่งมาได้ลงจอดที่สนามบินเฉิงเถียนแล้ว

ครั้งนี้เขาไม่ได้พาใครมาเลยสักคน เขามาที่โตเกียวเพียงคน เดียว

ระหว่างเดินทาง เนื่องจากบนเครื่องบินมีแค่ไวไฟ ไม่มีเครือ ข่ายการสื่อสาร ดังนั้นเเฉินก็เลยเชื่อมต่อไวไฟบนเครื่องบิน ตลอด

เขาจ้องมองรูปโปรไฟล์ของซ่งหวั่นถึงบนวีแชทตลอดเวลา ตั้ง ตารอว่าเธอจะส่งข้อความมาหาเขา

แต่ซึ่งหวั่นถึงไม่ได้ส่งข้อความอะไรมาหาเขาเลย

การเดินทางโดยเครื่องบินสองชั่วโมงกว่าๆ ทำให้เยเฉินกังวล ใจมากๆ และทำให้เขากระวนกระวายใจมากๆเหมือนกัน

เขามักจะจินตนาการถึงผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุด โดยไม่รู้ตัว ถ้า ซึ่งหวั่นถึงเสียชีวิตจริงๆ ถ้างั้นตัวเองควรทำยังไงดี?

ครั้งนี้ที่ตัวเองมาญี่ปุ่น ถึงแม้จะเอายาอายุวัฒนะมาด้วย ถึงแม้ ยาอายุวัฒนะจะเป็นยาวิเศษ แต่มันก็ช่วยชีวิตคนที่ตายไปแล้วไม่

ได้

ถ้าคนตายไปแล้วจริงๆ กินยาอายุวัฒนะมากเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์

และในตำราเก้าเสวียนเทียน ถึงแม้จะมีบันทึกเกี่ยวกับยา วิเศษระดับสูง แต่ข้อมูลของมันลึกซึ้งจนเกินไป เย่เฉินอ่านแล้วไม่ ค่อยเข้าใจ และเขาไม่มีความสามารถที่จะผลิตยาพวกนี้ออกมา

ดังนั้น เขาทําได้เพียงอธิษฐานอยู่ในใจ อธิษฐานให้ซึ่งหวั่นถึง ยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้

ถึงแม้เธอจะมีลมหายใจสุดท้ายอยู่ ตัวเองก็สามารถช่วยชีวิต ของเธอได้!

เมื่อลงจากเครื่องบิน เยเฉันก็ผ่านด่านศุลกากรอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น เขาก็มองเห็นอิโตะนานาโกะยืนรอเขาอยู่ประตู หน้าทางออกของด่านศุลกากร เมื่อเห็นเเฉิน เธอดีใจมากๆและรีบเดินเข้าไปหาเขา แววตา

เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและดีใจ เธอพูด “เย่เฉินซัง คุณมา

แล้ว…”

เยเฉินพยักหน้าและถามเธอทันที “นานาโกะ คนของคุณพบ เธอหรือยัง?”

อิโตะนานาโกะรีบพูดทันที “นินจาที่ฉันส่งออกไป พึ่งรายงาน มาเมื่อสักครู่ พวกเขาบอกว่าพบรถตู้ที่เกิดเหตุของคุณส่งแล้ว และสถานที่นั้นพบศพสามศพ มีศพผู้หญิงสองศพและศพผู้ชาย หนึ่งศพ

“อะไรนะ?!”
เยเฉันรู้สึกกังวลขึ้นมาทันทีและเอ่ยปากถาม “ศพเหล่านั้นได้ รับการยืนยันตัวตนหรือยัง?”

อิโตะนานาโกะรีบอธิบายทันที “ศพผู้ชายคือคนขับรถตู้ของ คุณซ่ง ส่วนศพผู้หญิงสองศพนั้น ศพหนึ่งนั้นได้รับการยืนยันแล้ว ว่าไม่ใช่คุณซ่ง แต่อีกศพหนึ่ง นั่งอยู่เบาะข้างคนขับโดนไฟไหม้ จนจำหน้าตาไม่ได้ ก็เลยยืนยันไม่ได้ว่าเป็นใคร เนื่องจากศพผู้ หญิงคนนี้นั่งอยู่เบาะข้างคนขับ ดังนั้นฉันก็เลยเดาว่าศพนี้น่าจะ ไม่ใช่คุณซ่ง”

เยเฉันรีบถามทันที “ถ้างั้นในสถานที่เกิดเหตุยังมีคนอื่นอีก ไหม? ถ้าในสถานที่เกิดเหตุไม่มีคนอื่น แล้วหวั่นถึงไปที่ไหน แล้ว? ศพที่โดนไฟเผาจะเป็นศพของเธอหรือเปล่า?”

อิโตะนานาโกะพูดอีกครั้ง เย่เฉินซังคือเรื่องเป็นแบบนี้ นินจา ที่ฉันส่งออกไปรายงานกับฉัน ในสถานที่เกิดเหตุพบรอยเท้าใหม่ น่าจะมีคนหนีออกจากรถตู้ ก่อนที่รถตู้จะเกิดไฟไหม้

ขณะพูด อิโตะนานาโกะถอนหายใจ “นินจาพูดกับฉันว่า เหตุการณ์นี้ประหลาดมากๆ เนื่องจากสถานที่เกิดเหตุเกิด โศกนาฏกรรมน่าเวทนามากๆ รถตู้คันนั้นตกลงจากหน้าผา หลายร้อยเมตร จากนั้นก็เกิดไฟไหม้ ในสถานการณ์แบบนี้ แม้แต่นินจาเอง ก็คงจะรอดชีวิตได้ยากมาก แต่คนๆนั้นยังมีชีวิต อยู่ และสามารถเคลื่อนไหวได้ มันเป็นเรื่องปาฏิหาริย์จริงๆ!”

เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็โล่งอกทันที! ดูเหมือนคนที่รอดชีวิตและหนีไปนั้น น่าจะเป็นซึ่งหวั่นถึง