ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่956



บทที่956

ขากางเกงของเขาเปื้อนเลือดจากบนใบหน้าของจ้าวโจวเยว่ ดูน่าเกลียดมาก

หม่าจงเหลียงโมโหถึงขีดสุด ได้ถีบเขาจนกระเด็นออกไป และ ต่าด้วยคําหยาบว่า: “กให้โอกาสถึง มึงไม่เอาใช่มั้ย? อยากตาย มากใช่มั้ย? แม่ถึง รถของกูไปเป็นของมึงตอนไหน?”

จ้าวโจ๋วเยว่ได้ยินแบบนี้ คิดว่าหม่าจงเหลียงเป็นเจ้าหนีของเจ ยงหมิงเหมือนกัน คิดว่าเขามาที่นี่เพื่อนจะเอารถไป เขาก็เลยพุ่ง เข้าไปหาหม่าจงเหลียงอีกครั้งหนึ่ง และกอดขาของหม่าจงเหลียง ไว้แน่นมากและตะโกนออกมาว่า “รถโฟล์คสวาเกน แฟตันคันนี้ เป็นของฉัน!รถโฟล์คสวาเกน แฟนคนนี้เป็นของฉันนายจะขับ ออกไปไม่ได้!

หม่าจงเหลียงโกรธควันออกหู จนไปถึงคอเสื้อของเขาขึ้นมา และตบไปที่ใบหน้าเขาไม่หยุด สมองจึงมีปัญหาใช่มั้ย? ไม่เห็น หรือว่ากูมีกุญแจ? รถกูไปเป็นของมึงตั้งแต่เมื่อไหร่?”

จ้าวโจ๋วเยวร้องไห้ดังออกมา “ไม่!นี่เป็นรถของเจียงหมิง เจี่ ยงหมิงติดเงินฉันอยู่หกแสนสองหมื่น รถคันนี้ฉันจะเอาไปล้างหนี้ ที่เจียงหมิงติดฉัน นายจะขับออกไปไม่ได้ ถ้านายเอารถนี้ไปก็ เหมือนเอาชีวิตฉันไปเหมือนกัน!

“แม่มึงไสหัวไป!หม่าจงเหลียงต่อยไปที่เขาอีกครั้งและด่าไป ว่า: “แม่มึงเอ๊ย สมองมึงน่าจะมีปัญหาจริงๆ กูจะบอกอะไรให้รถนี้ตอนแรกเป็นของกู แต่ไอ้คนนามสกุลเจียงนั้น มาชนรถกู กูเลย ให้มันเอารถไปซ่อม ตอนนี้มันตายไปแล้ว ก็ต้องเอารถคืนไป แม่มึงถ้ามึงยังพูดมาก กูจะเอาชีวิตถึงตอนนี้!!

จ้าวโจวเยวร้องไห้และพูดว่า “มันจะเป็นไปได้ไง มันเป็นไป ไม่ได้ รถคันนี้เป็นของเจียงหมิง เจียงหมิงมีรถสองคัน คันหนึ่งคือ รถเบนซ์ อีกคันหนึ่งก็คือ โฟล์คสวาเกน แฟตัน รถเบนซ์ของเขา โดนซน ตอนนี้เขาขับโฟล์คสวาเกน แฟตัน ตอนนี้เขาตายไปแล้ว ยังติดเงินฉันอยู่มากมาย ฉันต้องเอารถคันนี้ไปขายเพื่อใช้หนี้ ถ้านายจะเอารถคันนี้ไป นายก็ฆ่าฉันเลย ฉันก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ แล้ว!”

อารมณ์ของหม่าจงเหลียงเกือบจะพังทลายแล้ว

เขาไม่คิดเลยว่าเจ้าคนนี้ เหมือนแมลงสาบที่ฆ่าไม่ตาย เขาเอง ถูกซ้อมจนเกือบตายแล้ว ยังมีแรงมากอดขาเขาไว้

แต่กลางวันแสกๆแบบนี้ เขาจะซ้อมเขาจนตายก็ไม่ได้ ถึงตัว เองจะมีอิทธิพลมาก แต่ไม่สามารถทำเรื่องแบบนี้ได้……

นึกถึงตอนนี้ เขารีบเหวี่ยงคนบ้านออกไป และแบกจ้าวโจ๋วเยว่ มาท้ายรถโฟล์คสวาเกน แฟตันของตัวเอง และชี้ไปที่ท้ายรถและ พูดอย่างเย็นชาว่า “มา มึงแหกตาหมาของมึงดูท้ายรถคันนี้มี รอยชนใช่มั้ย? ทําไมถึงมีรอยชนหรือ? ก็เพราะว่าเมื่อวานไอ้เจ ยงหมิงคนนั้นขับรถเบนซ์ไล่ตามรถโฟล์คสวาเกน แฟตันของกู ตอนนี้มีงเชือกหรือยัง?”

จ้าวโจ๋วเยวที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ยังส่ายหัวและพูดว่า“ฉันเชื่อฉันไม่เชื่อรถคันนี้เป็นของเจียงหนึ่งฉันจะเอาไปใช้

หนี้นายขับกลับไปได้!

เป็นครั้งแรกที่หม่าจงเหลียงรู้สึกหมดหนทาง

ตอนจะทำอย่างไงดีจะฆ่าก็ไม่ได้สินะ?

แต่ตัวเองซ้อมเขาขนาดเขาปล่อยเลย ยังจะยอม ออกไป ยังมาถ่วงแบบใช่ออกที่ดีนะ!

ระหว่างที่เขาหมดหนทาง เขาได้ตระโกนเรียกน้องเล็กของ ตัวเอง”ไอ้ห้า นายไปใบอนุญาตขับรถของรถโฟล์คสวาเกน แฟตัน

น้องคนได้รับเอาเอกสารออกจากรถส่งไปให้หม่าจงเหลียง

หม่าจงเหลียงเปิดเอกสารออกมา และส่งไปให้เลขทะเบียนบนเอกสารและพูดว่า มึงดูนะ นี่เลขทะเบียน รถ ตรงป้ายทะเบียนรถโฟล์คสวาเกน แฟต้นคันมั้ย

คู่มือจดทะเบียนรถเป็นเหมือนบัตรประจำตัวของในนั้นข้อมูลของทั้งหมด ไปเลขทะเบียนรถ หมายเลขประจำ ตัวบนและจดทะเบียนเครื่องยนต์ และสถานที่จดทะเบียน และชื่อของเจ้าของรถ

จ้าวโจ๋วเยวหรี่ตา มองเพียงพริบเดียว นั้นเขาสิ้นหวังเหมือนตกในเหว

คู่มือจดทะเบียนรถเล่มกับป้ายทะเบียนรถโฟล์คสวาเกนนคันนี้ตรงกันหมดเลย

และในคู่มือรถนี้ ชื่อของเจ้าของรถคือหม่าจงเหลียงไม่ใช่เจียงหมิง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ