บทที่ 2263

เผชิญหน้ากับการดิ้นรนเฮือกสุดท้ายของWalter เย่เฉินกล่า วอย่างไม่แยแสว่า “Walter แกวางใจ ไม่มีไตของแก พ่อของตง เสงี่ยนก็ไม่มีทางตาย!”

Walterส่ายหน้าแรงๆ ที่หนึ่ง พูดอย่างมั่นใจเต็มเปี่ยมว่า “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด! ไRH- หาได้ยากมาก ไม่มี ไตของฉัน เขาก็ได้แต่รอความตาย!”

กล่าวจบ เขาก็รีบคุกเข่าตรงหน้าหวังตงเสงี่ยน ร้องห่มร้องไห้ พูดว่า “ตงเสงี่ยน ฉันขอร้องเธอล่ะ ขอเพียงเธอยอมปล่อยทาง รอดให้ฉันสักทางหนึ่ง ไม่เอาฉันไปส่งให้ตำรวจ ฉันมอบเงินให้ เธอได้เลยร้อยล้านดอลลาร์! ขอร้องเธอล่ะ อย่าส่งตัวฉันให้ ตำรวจเป็นอันขาด ไม่อย่างนั้นชีวิตฉันคงได้จบเห่แล้ว…

หวังตงเสงี่ยนกำลังจะปฏิเสธ เย่เฉินที่อยู่ด้านข้างก็ยิ้มน้อยๆ แล้วกล่าวว่า “Walterแกวางใจได้เลย ฉันจะไม่มอบตัวแกให้กับ ตำารวจเด็ดขาด!”

Walterยังนึกว่าคำสัญญาร้อยล้านดอลลาร์ของตนได้ผล จึง รีบร้อนกล่าวว่า “อาจารย์เย่ ขอเพียงคุณปล่อยให้ผมไปจากจิน หลิง หลังผมไปถึงอเมริกาแล้ว จะรีบโอนเงินร้อยล้านดอลลาร์ให้ คุณทันที!”

เย่เฉิน โบกมือ “เพื่อนยาก นายอย่าเข้าใจผิดเป็นอันขาด ที่ฉัน พูดหมายถึงไม่มอบตัวนายให้ตำรวจ แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะปล่อยนายไป นี่เป็นคนละเรื่องกัน

Walterมองเย่เฉินอย่างหวาดกลัวสุดขีด โพล่งถามออกมาว่า “งั้นนาย…นายจะเอายังไง…

เย่เฉินยิ้มกล่าวว่า “ไม่ต้องร้อนใจไป ฉันจะเอายังไง อีกเดี๋ยว นายก็จะรู้เอง”

พูดจบ เย่เฉินก็จับคอเสื้อเขาไว้ ซักถามเสียงเฉียบขาด “ฉัน ขอถามแก หนนี้ที่มาโรงพยาบาลชุมชน พาคนมาด้วยกี่คน? หากพูดขาดไปหนึ่งคนหรือเกินไปหนึ่งคน ฉันจะให้คนตัดแขนแก ข้างหนึ่ง!”

Walterตกใจจนตัวสั่น รีบพูดว่า “มีบอดี้การ์ดพ่วงหน้าที่คน ขับรถ รวมทั้งหมดห้าคน…

เย่เฉินเค้นถามต่อ “คนล่ะ อยู่ไหน?”

Walterพูดตามตรง “คน…คนอยู่ในรถหน้าประตูอาคารชั้น ล่างทั้งหมด มีรถทั้งหมดสองคัน คันหนึ่งเป็นโรลส์-รอยซ์ อีกคัน เป็นบูอิค..”

เย่เฉินพยักหน้า ตั้งกลุ่มในวีแชทขึ้นมากลุ่มหนึ่ง ซึ่งเป็นชื่อ ข่ายกับหงห้าเข้ามา จากนั้นก็ส่งข้อความเสียงไปในกลุ่มนั้น

หลังคนทั้งสองได้รับ ก็รีบออนไลน์เข้ามาทันที พากันส่ง ข้อความเสียงมาถามว่า “คุณชาย คุณมีสิ่งใดจะสั่งครับ?”

เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจัง “เหล่าเฉิน หงห้า รีบส่งลูกน้องพร้อม อาวุธของพวกนายออกมา ช่วยจับตัวลูกน้องทั้งหมดของ WalterHorowitz ให้ฉันที อย่าให้หนีรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!

พูดจบ เย่เฉินก็กล่าวว่าอีกว่า “อ้อ จริงสิ เขายังมีลูกน้องอยู่ที่ โรงพยาบาลชุมชนของจีนหลังอีก นั่งอยู่ในรถนอกล็อบบี้โรง พยาบาล คันหนึ่ง โรลส์-รอยซ์ อีกคันบูอิค มีจํานวนห้าคน นาย แอบส่งคนไปที่นั่น เอาตัวพวกเขาทั้งหมดมาให้ฉัน

เฉินจือข่ายถามอย่างแปลกใจ “คุณชาย ทำไมคุณถึงขัดแย้ง กับWalterได้?”

เย่เฉินถามเขา “นายรู้จักWalterด้วยเหรอ?”

“ไม่รู้จัก แต่ผมรู้จักคนคนนี้” เฉินจือข่ายอธิบาย “ตระกูลHorowitz แม้ในอเมริกาจะไม่นับเป็นตระกูลสูงส่งอะไร แต่ยังคงมีชื่อเสียงอยู่บ้าง ดังนั้นพอคนอย่างWalterมาที่จินหลิง จึงมีสายมาแจ้งผม

“สายแจ้ง?” เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ “นายตั้งใจส่งคนมา

จับตาเรื่องนี้ไว้แล้ว?

“ใช่ครับ!” เฉินจือข่ายพูด “ภารกิจที่ตระกูลเย่มอบหมายให้ ผม ก็คือการควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดในจินหลิง ไม่เพียงเป็น สถานการณ์เล็กน้อยภายในจินหลิงที่ต้องควบคุมให้หมดจด สถานการณ์ภายนอกก็ต้องรู้ราวกับนิ้วมือตนเอง หากมีคนมีภูมิ หลังอยู่บ้างมาที่จินหลิง ผมจะทำการบันทึกไว้ทันที”

เย่เฉินถามเขา “ตระกูลHorowitzนี้ มีที่มาใหญ่มากใหม่?” เฉินจือข่ายนิ่งคิด แล้วกล่าวขึ้นอย่างจริงจัง “ควรบอกว่าตระกูลHorowitzนี้ ที่มาไม่นับว่าใหญ่โตนัก…”

พูดเสร็จ เขาก็อธิบายต่อว่า “ทรัพย์สินทั้งหมดที่ ตระกูลHorowitzมีในครอบครอง รวมแล้วก็ประมาณหมื่นล้าน ดอลลาร์สหรัฐ อยู่ในอเมริกาแม้แต่สองร้อยอันดับแรกก็ยังไม่ติด แต่ตระกูลพวกเขากลับมีภูมิหลังที่พิเศษอยู่บ้าง

เย่เฉินเค้นถาม “ภูมิหลังพิเศษยังไง?”

เฉินจือข่ายอธิบายว่า “ตระกูลHorowitzกับตระกูลรอธ ไชลด์ มากน้อยอย่างไรก็มีความเกี่ยวข้องกันเป็นญาติอยู่บ้าง

“หา?”

พอได้ยินตระกูลรอธ ไชลด์ ใน ใจเยเฉันอดไม่ได้ที่จะกระตุก ขึ้นมา

เขารู้ ช่วงเวลาที่โชติช่วงที่สุดของบิดาก่อนตาย ก็คือการนำ พาตระกูลเย่ รวมถึงตระกูลอื่นๆ ในหัวเซีย ร่วมกันต่อต้านการ รุกรานทางเศรษฐกิจของตระกูลรอธส์ไชลด์

ครั้งนั้น เขาทําให้ตระกูลรอธส์ไชลด์ต้องประสบกับการสูญ เสียเงินทองและขายหน้าครั้งใหญ่