ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1511



บทที่ 1511

เดิมที ต่งตั่งหลินยังรู้สึกเพียงแค่ข้ออ้างของเยเฉินสามารถพอ คล้องจองกับอดีตไปได้ แต่มักจะมีบางจุดที่ทำให้เธอรู้สึกว่ายังมี ความไม่ปกติอยู่บ้าง

แต่ว่า คำพูดเย้ยหยันตัวเองนี้ของเเฉิน ได้กวาดทิ้งความ

สงสัยเพียงเล็กน้อยที่อยู่ในใจของตั้งรั่งหลินออกไป

เธอคิดถึงตอนที่เข้าเรียนแรกๆ เย่เฉินอยู่ในมหาวิทยาลัย ถูก คนดูถูกต่างๆนาๆ แม้แต่เพื่อนร่วมชั้นเรียนที่ถิ่นกำเนิดยากจน แบบเดียวกัน ต่างก็ยังสามารถกำเริบเสืบสานรังแกเขาได้

แต่เขากลับไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยกับใครมาก่อน ยิ่งไม่โต้ เถียง ทะเลาะวิวาทกับใคร ดูเหมือนทุกเรื่องล้วนไม่มีส่วนเกี่ยว ข้องใดๆกับเขา

ด้วยนิสัยเช่นนี้ของเย่เฉิน ไม่มีทางนำเรื่องที่เขารู้จักกับกู้ชีว พูดออกมาได้จริงๆ

อีกทั้ง ต่อให้เขาพูดออกมา ก็ไม่มีใครเชื่ออย่างแน่นอน

คิดถึงตรงนี้ เธอกลับมีความรู้สึกนับถือเย่เฉินขึ้นมาเล็กน้อย แทนเสียด้วยซ้ำ

รู้จักตระกูลกู้ จับคู่เป็นพี่ชายน้องสาวกับคุณหนูตระกูล กลับ ไม่เคยนําเรื่องนี้บอกกับใคร ยอมถูกคนอื่นดูถูก ก็ไม่เคยคิดใช้ ประโยชน์กับความสัมพันธ์นี้ จุดนี้หาได้ยากมากจริงๆ
แต่ว่า เธอยังคงแอบมีความกังวลอยู่เล็กน้อย

เพราะว่าเมื่อสักครู่นี้ เธอเห็นเเฉินและกู้ซิวทีท่าสนิทสนมกัน ดังนั้น มักจะรู้สึกว่าระหว่างสอนคนนี้ ดูเหมือนไม่ค่อยปกติสัก เท่าไร

ดังนั้นเธอก็เลยเอ่ยถามเเฉินอย่างลองหยั่งเชิงว่า “เย่เฉิน ซู หรับรู้ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณหรือเปล่า?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย เอ่ยถามย้อนกลับว่า “คุณรู้จักยากระเพาะ เก้าเสวียนไหม?”

“รู้จักสิคะ” ต่งตั่งหลินพยักหน้า เอ่ย “นี่ไม่ใช่ยากระเพาะที่มี สรรพคุณมหัศจรรย์มากที่ดังสุดๆ ในช่วงก่อนหน้านี้หรอคะ? อ๋อ ใช่แล้ว ดูเหมือนก็เป็นคุณกู้ที่เป็นตัวแทนสินค้าด้วย

เยเฉันถามเธออีก “งั้นคุณรู้หรือเปล่าว่าโรงงานผลิตยากระ เพาะเก้าเสวียน บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ก็คืออุตสาหกรรมของจิ นหลิง?”

ต่งรั่งหลินพยักหน้าต่อ “อ๋อ ฉันรู้ค่ะ”

เย่เฉินหัวเราะพร้อมกับเอ่ย “ช่วงก่อนหน้านี้ตอนที่ชิวไปถ่าย โฆษณาที่จินหลิง ยังเคยทานข้าวด้วยกันกับชูหน เพียงแต่ เพราะว่าชิวอี้คือบุคคลสาธารณะ ดังนั้นไม่ได้บอกคุณเรื่องนี้

“แบบนี้นี่เอง…” ต่งรั่งหลินเข้าใจขึ้นมาในทันที เอ่ยถามเย่เฉิ นว่า “ตอนนั้นชูหนก็รู้แล้วว่าพวกคุณสองคนรู้จักกันมาตั้งนาน แล้ว?”
เย่เฉินสายศีรษะ “ที่จริงแล้วในตอนนั้นไม่ได้บอกความจริงกับ ซูหน เพราะว่าตอนนั้นชิว คือไปทำงาน ผมก็ไม่อยากให้คนอื่น รู้เรื่องของผมกับซิวอี้ เพื่อที่จะไม่ให้ยาจกอย่างผมถ่วงความ เจริญของชิวอี้ ดังนั้น ในตอนนั้นก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้กับซูหวั่นรวมไป ถึงคนอื่นๆ ออกมา ที่จริงแล้ววันนี้หากไม่ใช่บังเอิญถูกคุณพบเข้า พอดี ผมก็ไม่มีทางบอกคุณ

ต่งรั่งหลินพยักหน้าเบาๆ ได้ยินเยเฉันชอบเอาค่าเรียกยาจก มาเย้ยหยันตัวเอง ในใจของเธอก็รู้สึกสงสารขึ้นมาอย่าง กะทันหัน ก็เลยเอ่ยว่า “เย่เฉิน คุณก็อย่าดูถูกตัวเองจนเกินไป แบบนี้ตลอดเวลาได้แล้ว ที่จริงแล้วคุณคนนี้สุดยอดมากนะ ฉัน คิดว่าน้อยมากที่จะมีคนเทียบกับคุณได้! ”

คำที่คงรั่งหลินพูดเหล่านี้ ล้วนออกมาจากใจ

เธอคิดว่าเย่เฉินไม่ธรรมดาเป็นอย่างมากจริงๆ อย่างอื่นไม่ ต้องพูดถึง แค่พละกำลังเพียงอย่างเดียวก็ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดา จะสามารถเปรียบเทียบได้อย่างแน่นอน ในตอนแรกที่นักเลงสอง หัวไม้เจิ้นหนานอยู่ต่อหน้าเขา แทบจะไม่มีความสามารถในการ โจมตีกลับใดๆเลยแม้แต่น้อย

ดูจากกำลังการต่อสู้ที่น่ากลัวแบบนี้ของเยเฉิน คนที่สบ ประมาทเขา ในอดีตที่ผ่านมา ที่จริงแล้วไม่ใช่คู่ต่อกรของเขาเลย เพียงแต่เย่เฉินไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยกับคนเหล่านั้นก็เท่านั้น

กู้ชิวอี้ที่อยู่ด้านข้างไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอด เธอรู้ว่าคำพูด หนึ่งประโยคที่ไม่ได้เจตนาเมื่อครู่นี้ของตนเอง เกือบก่อเรื่องให้กับเย่เฉิน โชคดีสมองของเยเงินตอบสนองไว ไม่เช่นนั้นอธิบาย เรื่องนี้ยากมากจริงๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ