บทที่ 801

เขียวฉางควนจงใจพูดถึงเรื่องป่า ก็แค่อยากเห็นหานเหม่ยจึง หน้าแดง

แม้ว่าเธอจะนิ่ง แต่เธอก็รู้สึกอายที่จะนึกถึงความเยาว์วัยที่ทำ

ตามอำเภอใจ และอดีตอันอ่อนหวานและคลุมเครือของทั้งสอง

เซียวฉางควนรู้สึกว่า เขาต้องทำให้ทานเหม่ยจึงคิดถึงอดีต มากขึ้น และคิดถึงอดีตที่ทำให้ตื่นเต้น แน่นอนว่ามันจะจุดไฟใน ใจเธอที่รอมานานกว่ายี่สิบปีได้

หานเหม่ยจึงรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไรแน่นอน ก็อายจนเปลี่ยน เรื่องอย่างช่วยไม่ได้ และพูดออกมาว่า “จริงสิ ตอนนี้อดีตครู ประจำชั้นของเราเป็นยังไงบ้าง? ”

เซียวฉางควนพูดว่า “ยังใช้ได้ แต่แขนขาไม่สะดวก ครั้งก่อนที่ งานเลี้ยงเพื่อนร่วมชั้นเก่า ได้เชิญเขาไปที่โรงเรียนเก่าเป็นพิเศษ และเชิญเขามาสอนเราในห้องเรียน”

“จริงเหรอ?”หานเหม่ยงอุทาน “น่าเสียดาย ที่ไม่สามารถเข้า ร่วมงานเลี้ยงครั้งนั้นได้!”

เซียวฉางควนยิ้มและพูดว่า “ครั้งนั้นแค่การรวมตัวแบบเล็กๆ คนที่มามีแต่เพื่อนเก่าจากเมืองจีนหลังไม่ก็แถวๆเมืองจีนหลัง และเป็นเพื่อนร่วมชั้นผู้ชายทั้งนั้น

หานเหม่ยฉิงพยักหน้าและพูดว่า “งานเลี้ยงวันนี้ดูเหมือนจะมีเพื่อนร่วมชั้นเยอะ เพราะฉันได้ติดต่อกับผู้หญิงหลายคนที่มี ความสัมพันธ์ที่ดีกับฉัน และพวกเธอยินดีที่จะมา

“งั้นก็ดี”เซียวฉางควนพูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้างั้นคราวนี้เราจะได้ รวมตัวกันดีๆสักที”

หานเหม่ยฉิงพูดว่า “แต่ฉันได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้พันหยวนหมิ งดูเหมือนจะถูกจัดการ เนื่องจากการทุจริต? ตอนนี้เขาถูก ควบคุมตัวเพื่อรอการดำเนินคดี”

“ใช่”พอเชียวฉางควนนึกถึงครั้งก่อนหยวนหมิงพาลูกเขยของ

เขามาโอ้อวดเขา ก็โมโหมาก

คราวที่แล้วไอ้เลวนั่น เขาใส่ร้ายและเยาะเย้ยตัวเองต่อหน้า เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขามากๆ

ตอนนี้เขาอยู่ในคุก และเขารู้สึกสบายใจมาก

เขาก็เลยยิ้มแล้วพูดว่า “คนอย่างเหล่าพาน เขาสมควรได้รับ มัน ดูงานดีๆ ไม่ตั้งใจทำ วันๆเอาแต่คิดว่าโกงทุจริต ทำแบบ นั้นได้ไงล่ะ? ตอนนั้นอาจารย์ของเราสอนเราว่า ไม่ได้ขอให้เรา เป็นคนเก่ง แต่เราต้องทําให้เราเป็นคนชอบธรรม คนอย่างเขา เป็นเพราะปัญหาของเขาเองล้วนๆ!

หานเหม่ยจึงพยักหน้าเห็นด้วย อันที่จริง ปัญญาชนรุ่นเธอ คน ส่วนใหญ่ในรุ่นของพวกเขานั้นซื่อตรงมาก ทุกคนไปเรียนที่ วิทยาลัยด้วยทัศนคติในการอุทิศตนเพื่อประเทศและสังคม

แม้ว่าหานเหม่ยงจะอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกามาโดยตลอดแต่เธอก็เป็นห่วงประเทศนี้มาโดยตลอด มีภัยพิบัติทางธรรมชาติ ครั้งใหญ่หลายครั้งในประเทศ หานเหม่ยจึงได้บริจาคเงินสดและ วัสดุจํานวนมาก และยังได้รับคำชมจากประเทศอีกด้วย

แต่ว่าเธอมักจะถ่อมตัวอยู่เสมอ และไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใคร เลย ดังนั้นเพื่อนร่วมชั้นเก่าอย่างเซียวฉางควนจึงไม่รู้ว่าทานเหม่ ยฉิง ยังคงเป็นองค์กรการกุศลชาวจีนที่ยิ่งใหญ่

ในขณะนี้ โทรศัพท์ของเซียวฉางควนก็ดังขึ้นทันที

เขาหยิบมันขึ้นมาและพบว่ามันคือกลุ่มวีแชทของสหภาพ นักศึกษาในช่วงปีวิทยาลัย ไม่มีใครพูดในกลุ่มนี้มาหลายวันแล้ว ขณะนี้จู่ๆก็มีใครบางคนที่แท็กทุกคน แล้วพูดขึ้นมาทันที ว่า “เพื่อนๆ วันนี้ตอนเที่ยงเหม่ยงได้จัดงานเลี้ยงรวมตัว พวก เธอมากันครบรึยัง?”

“ฉันอยู่ที่เมืองจินหลิง กำลังเตรียมไปงานเลี้ยงอยู่แล้ว!”

“ฉันกำลังเดินทางไปเมืองจินหลิง อีกร้อยกิโลเมตร ครึ่ง ชั่วโมงก็ถึง!!

“ฉันเพิ่งลงจากเครื่องบิน บินมาจากเย่นจิงโดยเฉพาะเลย!” ทันใดนั้น ก็มีคนแท็กเซียงฉางควน พูดว่า “ฉางควน รีบออก

มา รักแรกของนายกลับมาแล้ว! เจ้านั่นยังไม่รู้ตัวเหรอ?” คนที่บอก คือโจวชิ่งที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเซียวฉางควน

ครั้งก่อนพันหยวนหมิงเยาะเย้ยเซียวฉางควน ก็ต้องขอบคุณ เขาที่ช่วยแก้ให้เซียวฉางควน
เมื่อเชียวฉางควนเห็นโจวซิ่งแท็กเขา เขายิ้มแล้วส่งสติ๊กเกอร์ กลอกตา แล้วบอกว่า “ทำไมนายถึงคิดว่าฉันไม่รู้? ถ้าฉันบอกว่า ตอนนี้ฉันอยู่กับเหมียฉิง นายเชื่อไหม?”

โจวซึ่งส่งข้อความเสียงมา และยิ้มพูดว่า “ฉันเชื่อ ฉันเชื่อ แน่นอน ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอสองคนคืออะไรนะ? ตอน นั้นพวกเธอเป็นคู่ที่ฟ้าประทาน ที่พวกเรายอมรับกันในโรงเรียน เลยนะ!”

เมื่อเซียวฉางควนได้ยินสิ่งนี้ เขารู้สึกมีความสุขมาก ดังนั้นเขา จึงส่งข้อความเสียงไป และหัวเราะเสียงดัง “ฮ่าฮ่า โจวซิ่ง นาย พูดความจริงอะไรกัน!

หลี่หลันเพื่อนร่วมชั้นหญิงที่สนิทกับหานเหม่ยฉิง รีบส่งสติ๊ก เกอร์โกรธตามหลังเขา และตอบว่า “เซียวฉางควน นายไอ้คน เลวยังมีหน้ามาหัวเราะ? ตอนนั้นนายทำให้พี่เหมียฉิงโกรธจน จากไปเอง! ฉันไม่มีโอกาสได้เจอพี่เหมียฉิงมาหลายปีแล้ว!”

จู่ๆเซียวฉางควนก็ลำบากใจอีกครั้ง ตอนนั้นเขาดื่มเหล้าเมา แล้วนอกใจหม่าหลันโดยไม่ได้ตั้งใจ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่ โรงเรียน ทุกคนรู้หมด แม้แต่ตอนนี้ เขาก็รู้สึกขายหน้าอย่างยิ่ง มันเป็นความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา

เมื่อเซียวฉางควนไม่รู้จะตอบอย่างไร คนในกลุ่มที่ไม่ได้พูดก็ ออกมา ให้ซองแดง โดยตรง