ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่635



บทที่635

ก่อนที่อู่ตงไห่จะรู้ว่า คำพูดของเฉินจือข่ายหมายถึงอะไร ลูกน้อง ของเฉินจือข่ายก็เคลื่อนไหวแล้ว!

ลูกน้องของเขาก็เป็นยอดฝีมืออันดับต้น ๆ เช่นกัน แต่ถ้าพูด ถึงความแข็งแกร่งจริงๆ ก็อาจไม่มีใครแข็งแกร่งไปกว่าจางจื่อ โจว

แต่ว่าตอนนี้จางจื่อโจวกลายเป็นสุนัขที่ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง และจะจัดการกับคนธรรมดาอาจจะยังไหว แต่การจัดการกับคน เคยฝึกมา นั้นเป็นเพียงขยะคนหนึ่ง

ดังนั้น เมื่อเผชิญหน้ากับคนของเฉินจือข่าย เขาจึงไม่มีโอกาส ตอบโต้หรือต่อต้านเลย

เย่เฉินได้วางแผนชะตาชีวิตไว้ล่วงหน้าแล้ว!

หัวใจของจางจื่อโจวหมดหวัง และตายไปแล้ว

ไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าจะจบลงแบบนี้

ถ้าขาหักไปด้วย งั้นชีวิตนี้ก็คงจะจบสิ้นแล้วจริงๆสินะ?

ตอนนั้น ตนก็เป็นแค่คนจนที่แขนขาหักคนหนึ่ง นอนอยู่บน เตียงขยับไม่ได้แม้แต่นิดเดียว และไม่มีความสามารถแม้แต่จะ ดูแลตัวเองได้เลย……

ในเวลานี้ ลูกน้องของเฉินจือข่ายได้ก้าวไปข้างหน้าของจางจื่อโจวและคนอื่น ๆ และเริ่มลงมือจากจางจื่อโจวเป็นคนแรก……. ชายคนนั้นพูดกับลูกน้องอีกหลายคนอย่างเย็นชา “จับขาของ เขาไว้หน่อย!”

ชายหลายคนก้าวไปข้างหน้าทันที และหดขาของจางจื่อ โจว ลงกับพื้น

หลังจากนั้น ชายคนนั้นก็สนับมือที่ทำจากเหล็กบริสุทธิ์ออก มากระเป๋า สวมไว้ในมือ และทุบเข้าที่เข่าขวาของจางจื่อโจว ทั้ง เข่าก็แตกเป็นตะกรัน

จางจื่อโจวรู้สึกเจ็บแปลบทันที และร่ำไห้ไม่หยุด แต่นี่เป็นเพียงครึ่งทางเท่านั้น!

จากนั้นอีกฝ่ายก็ทุบเขาอีกข้างของเขาอีกครั้ง เสียงแกร็ก

เสียงเขาแตกละเอียด

หลังจากนั้น ชายคนนี้ก็ไม่หยุดสักนิด หักขาสองข้างของบอดี้ การ์ดทั้งห้าคนนี้!

ในห้องรับแขกของทั้งห้องชุดเพรส ซิเดนเซียล มีแต่เสียงร่ำไห้

สีหน้าของอู่ตงไห้ไม่ได้เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย ทั้งห้าคนนี้เขา แทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าพวกเขาโดยตรง ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจ ชะตากรรมในปัจจุบันของพวกเขา

ตนสนแค่ เฉินจือข่ายพอใจหรือยัง?

ถ้าไม่พอใจ เขายังต้องการอะไรอีก? !
เขาจึงถามเฉินจือข่ายว่า “ประธานเฉิน ไม่รู้ว่าผลลัพธ์ตอนนี้ คุณพอใจหรือยัง?”

เฉินจือข่ายพูดอย่างเย็นชา “ไม่พอใจแน่นอน!

ตงไห่สั่นสะท้านไปทั่วและรีบถามว่า “อาจารย์เฉิน ต้องทำยัง ไงคุณถึงจะพอใจครับ?”

เฉินอข่ายมองเขา ด้วยสีหน้าเย็นชาในดวงตาของเขา ง่ายมาก ฉันต้องการขาคนละข้างของนายและลูกชายนาย!” “มัน

“อะไรนะ!?”อู่ตงไห่ดูตกใจและพูดออกมา “ประธานเฉิน คุณ ล้อเล่นเกินไปหรือเปล่า?”

เฉินจือข่ายหรี่ตา และถามกลับว่า “นายใช้ตาข้างไหนมองว่า ฉันกำลังล้อเล่นกับนาย?

อู่ตงไห่ก้าวถอยหลังโดยไม่ตั้งใจด้วยความตกใจ และพูดออก มาด้วยความตื่นตระหนก “ประธานเฉิน คนที่อยู่ภายใต้มีความ ขัดแย้งเล็กน้อย เนื่องจากความเข้าใจผิดเล็กน้อย ทำไมคุณต้อง จริงจังกับเรื่องนี้ด้วย?”

ขณะที่พูด เขาได้ลดท่าทางลง และพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อม ถ่อมตน:”ถ้าผมทำอะไรไม่ดี โปรดขอให้ประธานเฉินพูดให้ ชัดเจน ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำการแก้ไข คุณไม่จำเป็น ต้องที่จะต้องจับไม่ปล่อยต่อไป มันทำร้ายความสัมพันธ์ของเรา สองตระกูล คุณว่าไหม?”

เฉินจือข่ายพูดอย่างเย็นชา แค่ตระกูลนาย ก็สมควรมาคุยเขาจึงถามเฉินจือข่ายว่า “ประธานเฉิน ไม่รู้ว่าผลลัพธ์ตอนนี้ คุณพอใจหรือยัง?”

เฉินจือข่ายพูดอย่างเย็นชา “ไม่พอใจแน่นอน!

ตงไห่สั่นสะท้านไปทั่วและรีบถามว่า “อาจารย์เฉิน ต้องทำยัง ไงคุณถึงจะพอใจครับ?”

เฉินอข่ายมองเขา ด้วยสีหน้าเย็นชาในดวงตาของเขา ง่ายมาก ฉันต้องการขาคนละข้างของนายและลูกชายนาย!” “มัน

“อะไรนะ!?”อู่ตงไห่ดูตกใจและพูดออกมา “ประธานเฉิน คุณ ล้อเล่นเกินไปหรือเปล่า?”

เฉินจือข่ายหรี่ตา และถามกลับว่า “นายใช้ตาข้างไหนมองว่า ฉันกำลังล้อเล่นกับนาย?

อู่ตงไห่ก้าวถอยหลังโดยไม่ตั้งใจด้วยความตกใจ และพูดออก มาด้วยความตื่นตระหนก “ประธานเฉิน คนที่อยู่ภายใต้มีความ ขัดแย้งเล็กน้อย เนื่องจากความเข้าใจผิดเล็กน้อย ทำไมคุณต้อง จริงจังกับเรื่องนี้ด้วย?”

ขณะที่พูด เขาได้ลดท่าทางลง และพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อม ถ่อมตน:”ถ้าผมทำอะไรไม่ดี โปรดขอให้ประธานเฉินพูดให้ ชัดเจน ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำการแก้ไข คุณไม่จำเป็น ต้องที่จะต้องจับไม่ปล่อยต่อไป มันทำร้ายความสัมพันธ์ของเรา สองตระกูล คุณว่าไหม?”

เฉินจือข่ายพูดอย่างเย็นชา แค่ตระกูลนาย ก็สมควรมาคุยเรื่องความสัมพันธ์กับตระกูลเยด้วยเหรอ? พวกนายไม่ใช่อะไร เลย?”

ท้ายที่สุด เฉินจือข่ายก็ตะโกนอย่างรุนแรง “ถ้าอยากรอด ก็ อยู่เฉยๆ ให้ฉันหักขาข้างหนึ่ง ไม่เช่นนั้น วันนี้เทพเซียนก็ช่วย พวกนายไม่ได้!”

อู่ตงไห่กลับจนตัวสั่น!

เฉินอข่ายมันเอาจริง!

จะหักขาข้างหนึ่งของตน

ล้อเล่นอะไรเนี่ย!

ตนเป็นลูกชายคนโตของตระกูล เป็นทายาทรุ่นที่สองของ ตระกูลอื่นะ!

ในทั้งเจียงหนาน ตนพูดได้ว่าอยู่ใต้คนๆเดียวแต่อยู่เหนือคน

นับหมื่น และมีเพียงคนเดียวที่อยู่เหนือเขา ก็คือพ่อของเขาเอง ตระกูลอู๋แข็งแกร่งที่สุด ในทั้งเจียงหนาน และตระกูลจะรังแก ผู้อื่นตลอดเวลา ไม่เคยถูกคนอื่นรังแกเลย !

เฉินจือข่ายบุกเข้ามาทุบตีตนและลูกชายก็ช่าง แต่สำหรับหน้า ของตระกูลเย่ เขาสามารถทนได้

แต่ว่า เขากลับต้องการหักขาของตัวเองและลูกชายจริงๆ แล้ว ตนจะยอมได้อย่างไร?

หากมันแพร่กระจายออกไป ตระกูลจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็แสดงความกล้าหาญ และตะโกนดังๆ ว่า “เฉินจือข่าย! นายอย่าทำเกินไป! นายคิดว่านายเป็นสมาชิก ของตระกูลเยเหรอ? นายเป็นเพียงลูกน้องของตระกูลเย่เท่านั้น! ใครให้ความกล้าแก่นาย ให้นายมาต่อต้านตระกูลของฉัน?! แม้ว่าตระกูลของฉันจะไม่แข็งแกร่งเท่าตระกูลเย่ แต่ก็ยังคงเป็น ตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนาน ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่าตระกูลเ จะตามใจนานขนาดนี้เลย!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ