ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่3 รับช่วงต่อในเหากรุ๊ป



บทที่3 รับช่วงต่อในเหากรุ๊ป

เช้าวันรุ่งขึ้น

หลังจากเย่เฉินทำอาหารเสร็จ ก็ขับรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า ของตนไป เหากรุ๊ป

จอดรถไว้ที่ลานจอดรถของเหากรุ๊ป ขณะที่เพิ่งล็อครถ เสร็จ ก็มีรถเบนท์ลีย์สีดำคันหนึ่ง ขับมาจอดตรงที่จอดรถ ด้านตรงข้าม

เยเฉินเงยหน้าขึ้นอัตโนมัติ เห็นเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาวคู่หนึ่ง

ลงมาจากรถ

ผู้ชายใส่ชุดสูทหรู ดูดีมีมาดมากๆ ผู้หญิงแต่งตัวสวย หยาดเยิ้ม ถึงแม้จะดูฉูดฉาดไปหน่อย แต่ก็ถือว่าเป็นคนสวย เธอเจอได้น้อยนัก

คนๆนั้นก็คือเซียวเวยเวย ลูกพี่ลูกน้องของเซียวซูหน และ คุณชายหวังว่าที่สามีของเธอ หวังเหวินเฟย

เย่เฉินไม่รู้ว่าเซียวเวยเวยและหวังเหวินเฟยมาทำอะไร ที่ มหากรุ๊ป แต่เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องวุ่นวาย เขาจึงจะหลบๆไปก่อน

แต่คิดไม่ถึงว่ายิ่งหลบจะยิ่งเจอ

ตาอันแหลมคมของเซียวเวยเวยเห็นในทันที เรียกเสียงสูง : “อ้าว พี่เขย

เขียวเวยเวย เรียกว่าพี่เขยอย่างสนิทสนม พอเข่เงินได้ยิน ก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที

ไม่อาจเสียมารยาท เขาจึงทำได้เพียงหยุดเดิน พอสองคน นั้นเดินมาใกล้ๆ เขาจึงเอ่ยขึ้นอย่างยิ้มๆ : “เวยเวย เธอมาที่ นี้ได้ไงเหรอ? ”

เซียวเวยเวยหัวเราะเบาๆ : “ฉันกับเหวินเฟยมาพบคุณ หวังตงเสงี่ยน รองประธานเหากรุ๊ป

พูดจบเธอก็หันไปพูดกับหวังเหวินเฟยด้วยสีหน้ารักใคร่ “ครอบครัวเหวินเฟยมีความร่วมมือกับทางเหากรุ๊ปเยอะ มาก ในอนาคตไม่เพียงได้ช่วยตระกูลหวัง ยังช่วยตระกูล เซียวของเราได้อีกด้วย”

เย่เฉินไม่รู้เลยว่าเหากรุ๊ปมีความร่วมมือกับตระกูลหวัง ด้วย เหากรุ๊ปเพิ่งจะกลายเป็นอสังหาริมทรัพย์ของเขา เขา ยังไม่ทันได้ทําความเข้าใจ

แต่เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีออกมา เพียงพูดออกไปด้วยรอย ยิ้ม : “คุณชายหวังมีความเป็นเอกลักษณ์ ความสามารถไม่ ธรรมดา คุณทั้งสองคนเหมาะสมกันอย่างกิ่งทองใบหยก จริงๆ!

หวังเหวินเฟยมองเหยียดเเฉิน ในใจรู้สึกถึงความไม่ยุติธรรม

ไอ้ยาจทนี เมื่อวาน โตนนายหญิงใหญ่เขียวดาเหมือนหมา วันนี้กลับยิ้มร่าอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทําไมคนสวยๆอย่างเซียวซูหนถึงมาแต่งงานกับไอ้ขยะ

เนี่ย?

ถ้าไม่มีไอ้ขยะนี้ ตนคงรุกจีบเซียวซูหนแน่นอน ไม่มาหมั้น กับคนที่เป็นรองอย่างเสียวเวยเวยหรอก

คิดเช่นนั้นหวังเหวินเฟยก็ไม่ค่อยพอใจ จึงถามอย่าง จงใจ : “พี่เขยมาเหากรุ๊ปทำไมเหรอ?

เยเฉันพูดไปงั้นๆ: “ฉันมาหางานทำหน

“หางาน? “เขาพูดอย่างเย้ยหยัน “คนที่ทำอะไรไม่ได้ เรื่องสักอย่างแกเนี่ยนะ ยังจะกล้ามาหางานทําที่เหา กรุ๊ป?

เย่เฉินงุนงง : “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายเหรอ?

ที่เซียวเวยเวยเรียกเข่เฉินก็เพื่อจะพูดดูถูกเขาสักหน่อย แต่เมื่อเห็นว่าหวังเหวินเฟยเริ่มแล้ว เธอก็รีบพูดถากถางเขา ขึ้นมาทันที “ทำไม หรือว่าที่เหวินเฟยนั้นไม่จริง? ”

“ต้องใช้วุฒิการศึกษานะ ขยะอย่างแกมีใบ ประกาศนียบัตรเหรอ? “
“และความสามารถด้วย ขยะอย่างแกมีผลงานเหรอ? ”

“ขยะอย่างแกหน่ะ แม้แต่มาสมัครเป็นรปภ.ของเหากรุ๊ป เขายังไม่เอาเลย ถ้ารู้สถานะตัวเองละก็ ไปเก็บขยะข้างถนน ยังจะดีกว่าอย่างน้อยเดือนนึงก็ซัก10,000-15,000! ”

พูดจบเธอก็โยนขวดเครื่องดื่มในมือลงไปที่เท้าของเเฉิน พลางพูด : “นั่นน่ะ อย่าหาว่าฉันไม่นึกถึงแกล่ะ เก็บขวดนั่น ไปขายชะนะ ! ”

หวังเหวินเฟยพูดเย้ยหยัน “ถึงแกจะกากเอามากๆ แต่ ยังไงก็เป็นญาติพี่น้องกัน งั้นฉันก็ต้องห่วงใยแกให้เยอะๆ หน่อยหน่ะสิ พอดีเลย ฉันพอสนิทกับรองประธานของเรา กรุ๊ปอยู่บ้าง ฉันจะช่วยพูดให้นะ ให้เขาช่วยจัดงานล้าง ห้อง ให้แก?

เยเฉันยิ้มเยือกเย็น แล้วพูด: “ฉันจะหางานอะไรนายไม่ ต้องมาเป็นห่วงหรอก เป็นห่วงตัวเองจะดีกว่า เหากรุ๊ปเป็น กิจการใหญ่ ฉันเชื่อว่าพวกเขาไม่มีทางร่วมมือกับขยะชั้นต่ำ อย่างนายหรอก”

หวังเหวินเฟยเดือดขึ้นมาทันที “แกว่าใครเป็นขยะ

เย่เฉินพูดอย่างเหยียดหยาม : “ก็นายไงขยะ

พูดจบเขาก็เดินเข้าไปในเหากรุ๊ปอย่างไม่สนใจหวังเห วินเฟย
แม่ง หยุดเดี๋ยวนี้นะ!! “หวังเหวินเฟยรีบตามเเฉินไปที่ ประตูลิฟต์

เขาอยากจะสั่งสอนเย่เงิน อย่างน้อยก็ได้ตบหน้าเขาสัก ฉาดสองฉาด ให้เขารู้ถึงผลที่มาล่วงเกินตน

แต่ตอนนี้เข้ามาในตึกเหากรุ๊ปแล้ว กังวลว่าถ้าลงมือตรง นี้จะทำให้พันธมิตรไม่พอใจ จึงต้องล้มเลิกความคิดที่จะสั่ง สอนเขาออกไปก่อน

เขากัดฟันกรอดๆแล้วพูด: “วันนี้ปล่อยแกไปก่อน ครั้ง หน้าแกไม่โชคดีแบบนี้แน่!

เย่เฉินพึมพำพลางเดินเข้าลิฟต์ แล้วพูดกับเขา : “หวังเห วินเฟย นายคิดว่าตัวเองเก่งมากงั้นเหรอ? เชื่อฉันสิ อีกไม่ นานแกก็จะได้รู้ถึงราคาที่ต้องจ่ายเพราะความอวดดี!

“หวังเหวินเฟยจะเข้าไปในลิฟต์

แต่เซียวเวยเวยห้ามเขาไว้ พลางพูดอย่างดูถูก : “เหวิน เฟย อย่าขึ้นลิฟต์เดียวกับขยะแบบนี้เลย เดี๋ยวจะเหม็นกลิ่น จากตัวมัน ”

หวังเหวินเฟยพยักหน้ารู้ว่าตัวเองไม่สามารถลงมือตรงนี้ ใต้ แล้วพูดขึ้น : “ฝากไว้ก่อนเถอะ ครั้งหน้าไม่รอดแน่

เย่เฉินขึ้นลิฟต์ตรงมายังห้องทำงานประธานชั้นบนสุด
ทางด้าน เหากรุ๊ป ถึงชื่อไม่ได้จัดการให้เขาเรียบร้อยแล้ว ผู้ที่มีหน้าที่รับช่วงต่อกับเขาเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อหวังดงเส วียน

หวังตงเสงี่ยนเป็นผู้หญิงเก่ง ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองจีน หลิง เธอทั้งสวยและมีความสามารถในการทำงานได้เลื่อน ตำแหน่งเป็นรองประธานของตี้เหากรุ๊ปตั้งแต่อายุยังน้อย ที่ เหากรุ๊ปมีทุกวันนี้ได้ เธอก็มีส่วนด้วยเช่นกัน

ตอนนี้ตระกูลเย่ซื้อเหากรุ๊ปไปแล้ว ประธานคนเดิมและ ตำแหน่ง ส่วนหวังตงเสงี่ยนยังคงอยู่ เตรียมตัวจะขึ้นเป็น ประธานคนใหม่

เมื่อเห็นเเฉิน หวังตงเสงี่ยนก็ตกใจมาก เธอคาดไม่ถึงว่า คุณชายเย่ที่ถังชื่อไม่พูดถึงนั้นจะยังหนุ่ม และสง่าขนาดนี้!

เธอไม่รอช้า รีบพูดด้วยความเคารพ : “คุณชายคะ เชิญ คุณเข้ามาในห้องทำงานฉันค่ะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ