บทที่ 2272

เยเฉินพยักหน้ายิ้มๆ พลางกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ให้หมอมาที่นี่ ตรวจดูเผื่อไว้ก็ดีเหมือนกัน”

หวังตงเสงี่ยนรีบถามเสียงค่อย “เรื่องของยา หากหมอถามขึ้น มาควรพูดว่ายังไงดีคะ? อย่างไรก็อยู่ในสายตาโรงพยาบาล โรคไตเสื่อมของพ่อฉันแทบจะรักษาไม่ได้แล้ว…

เย่เฉินยิ้มพร้อมกล่าวว่า “ไม่เป็นไร หมอในโรงพยาบาล

ชุมชนเคยพบเห็นปาฏิหาริย์ทางการแพทย์มานานแล้ว

ล่าสุดเขียวฉางควนพ่อตาของเเฉินถูกรถชนจนเป็นอัมพาต ส่วนบนเข้าโรงพยาบาล หมอทุกคนต่างบอกว่าครึ่งชีวิตต่อจากนี้ ของเขาคงได้แต่นอนบนเตียง ตั้งแต่ช่วงคอลงไปไม่อาจรับรู้ ความรู้สึกใดๆ ได้อีก และไม่อาจขยับร่างกายได้อย่างอิสระ

แต่ว่าตนอาศัยยาช่วยหัวใจหนึ่งเม็ดก็รักษาเขาหายแล้ว ทําให้เขาสามารถกระโดดโลดเต้นได้ทันที

ตอนนั้นนี่จึงถูกคิดว่าเป็นปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ ทว่าตนเอาหมอเทวดาในสายตาผู้คน คุณท่านซือ ซื้อเทียน ย้ายออกมา โดยพื้นฐานแล้วคงไม่มีใครสงสัยมากอีก

ไม่เพียงไม่มีใครสงสัย ยังดึงดูดตัวยุ่งยากอย่างโคบายา ชิอิจิ โรมาให้ซื้อเทียนฉีด้วย โคบายา ชิอิจิโร่ในเวลานั้น ที่ต้องการ คือยาช่วยหัวใจนี่แหละ
ในเวลาอันรวดเร็ว ซุนฟางก็พาหัวหน้าฝ่ายเงินที่เฝ้าเวรดึก วิ่งเข้ามา

พอหัวหน้าฝ่ายเงินเข้าประตูมา ก็พบหวังเฉิงหย่วนที่มีสีหน้า เลือดฝาดนั่งอยู่บนเตียงคนไข้ ก็พลันเบิกตาค้างอย่างตกตะลึง “ศาสตราจารย์หวัง ทำไมคุณ…..ทำไมคุณลุกขึ้นมานั่งได้

แล้ว?!”

หวังเฉิงหยวนยิ้มพลางกล่าวว่า “หัวหน้าฝ่ายเงิน เพื่อนของ ลูกสาวผมให้ยาวิเศษผมทานเม็ดหนึ่ง ผมรู้สึกว่าร่างกายดีขึ้น เป็นอย่างมาก อย่าว่าแต่ลุกขึ้นมานั่งเลย ถ้าไม่ใช่เพราะบนตัวมี ท่อ มีสายแถมยังมีสายหนีบของเครื่องวัดชีพจรระโยงระยาง ขนาดนี้ ผมคิดว่าผมสามารถลงจากเตียงเต้นกายบริหารยังได้!”

“สวรรค์!” หัวหน้าฝ่ายเฉินพูดโพล่งออกมา “นี่มันเป็นไปได้

อย่างไรกัน? โรคไตวายของคุณถึงระยะสุดท้ายแล้ว สามารถ อาศัยเครื่องฟอกไตเพื่อต่อชีวิตได้ชั่วคราว ทำไมประเดี๋ยวเดียว ก็หายแล้วล่ะ?”

พูดเสร็จ เขาก็ปรี่เข้ามาทันที ตรวจดูดัชนีร่างกายของหวังเฉิง

หย่วนอย่างละเอียด

เห็นทีแรกก็ไม่เท่าไหร่ แต่ยิ่งเห็นก็ยิ่งตื่นตระหนกแล้ว!

ปากเขาพึมพำอย่างตกใจสุดขีด “อัตราการเต้นของหัวใจเพิ่ม ขึ้น ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น ค่าออกซิเจนในเลือดก็เพิ่มขึ้นเช่น กัน…”
“คลื่นหัวใจก็ปกติดีทุกอย่าง…”

เขาดันแว่นตาขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ มองหวังเฉิงหยวนแล้ว พูดว่า “ศาสตราจารย์หวัง เราสองคนมาลองจับมือกัน คุณใช้ แรงบีบเพื่อให้ผมรับรู้ถึงสภาพกล้ามเนื้อของคุณในตอนนี้ หน่อย”

“ได้ครับ” หวังเฉิงหยวนยื่นมือออกมาทันที จับกับหัวหน้าฝ่าย เฉิน ออกแรงบ้างนิดหน่อย

“อ้ยหยา!” หัวหน้าฝ่ายเฉินรู้สึกถึงแรงจากมือของหวังเฉิน หย่วน จึงอุทานออกมาว่า “พละกำลังกล้ามเนื้อของคุณ ใช้ได้ แล้ว! นี่มันช่างมหัศจรรย์จริงๆ คุณนอนอยู่บนเตียง โรงพยาบาล มาหลายวันขนาดนี้ น้ำหนักลดลงอย่าวรวดเร็ว แถมกล้ามเนื้อยัง หดลีบลงค่อนข้างจะรุนแรง แต่ตอนนี้ถึงกับยังมีแรงมากขนาดนี้ ช่างน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

หวังเฉิงหย่วนกล่าวอย่างประหลาดใจว่า “หัวหน้าฝ่ายเฉิน แรงแค่นี้ยังนับว่ามากอีกเหรอ?”

หัวหน้าฝ่ายเฉินพูดโพล่งว่า “แค่นี้ก็ใช้ได้แล้ว! คุณควรรู้ว่าผู้ ป่วยโรคไตวายระยะสุดท้ายส่วนมาก แรงที่ใช้จับมือยังสู้เด็ก อายุห้าหกขวบไม่ได้ด้วยซ้ำ!

หวังเฉิงหยวนตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ ก็ยิ้มอย่างตื่นเต้นแล้วพูดว่า “หัวหน้าฝ่ายเฉิน! เมื่อกี้ผมยังไม่ได้ใช้แรงทั้งหมด…

“อะไรนะ?!” หัวหน้าฝ่ายเฉินพูดโพล่งออกมา “แรงเยอะขนาด นี้ยังใช้ออกมาไม่หมด? งั้นคุณใช้แรงทั้งหมดให้ผมดูหน่อย
หวังเฉิงหยวนพยักหน้า ค่อยๆ เพิ่มแรงที่มือ เริ่มแรกหัวหน้า ฝ่ายเงินยังคงมีสีหน้าตกใจ แต่ต่อมาสีหน้าท่าทางก็ค่อยๆ ไม่น่า ดูขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากนั้น จู่ๆ เขาก็ร้องตะโกนออกมาว่า “พอแล้วๆ! เจ็บๆ!” หวังเฉิงหย่วนรีบคลายมือ พูดด้วยสีหน้าขออภัย “ขอโทษด้วย หัวหน้าฝ่ายเงิน ไม่ได้ออมแรงเลย….

“ไม่เป็นไรๆ …” หัวหน้าฝ่ายเงินสะบัดมือไปมา แล้วใช้มืออีก ข้างนวดคลึงอีกที ก่อนจะพูดโพล่งออกมาว่า “คุณนี่น่าเหลือเชื่อ เกินไปแล้ว! ผมอายุอ่อนกว่าคุณไม่กี่ปี แรงที่มือของคุณยัง มากกว่าผมเสียอีก! ตอนนี้เห็นค่าต่างๆ ของคุณล้วนเป็นปกติ หมดแล้ว ช่างมหัศจรรย์จริงๆ!

พูดเสร็จ เขาก็รีบร้อนเอ่ยปากกล่าวว่า “ศาสตราจารย์หวัง คุณรอเดี๋ยว ผมจะให้พยาบาลมาเจาะเลือดคุณเดี๋ยวนี้ ถือโอกาส วัดค่าซีรั่มครีเอตินินของคุณสักหน่อย หากค่าซีรั่มครีเอตินิน ปกติเหมือนกัน อย่างนั้นคุณก็หายป่วยแล้วจริงๆ!”