ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 297



บทที่ 297

ในใจของเทียวเวยเวย ก็ต้องมีไม่พอใจบ้าง

เธออยากจะเป็นคนรักของเซียว เซียนต่อไปมากกว่า ในขณะ เดียวกันเชียว เซียนก็จะสามารถแนะนำให้เธอรู้จักคนใหญ่คน โตอื่นๆ

เช่นนี้ ตนเองก็จะได้อาศัยใบบุญของเซียวเซียน แล้วก็จะ สามารถบริหารคนของตนเองได้ แล้วค่อยๆ กลายเป็นคนดังของ เมืองจีนหลัง

พอถึงตอนนั้น ตนเองไม่เพียงได้ผลประโยชน์มากมาย บริษัท เซียวชื่อก็จะได้ผลดีไปด้วย ส่วนตนเอง ก็จะกลายเป็นที่พึ่งของ บริษัทเซียว อ กลายเป็นคนควบคุมบริษัทเชียวชื่อ

แต่ที่เธอคิดไม่ถึงก็คือ เซียว เซียนกลับเอาเธอเป็นเครื่องมือ เพื่อที่จะเอายามาหนึ่งชุด ถึงกับยอมเอาตนเองไปให้กับเว่ยฉาง หมิงอย่างนั้นหรือ?

ตนเองอยากเป็นคนรักของเซียว เซียน แล้วเป็นคนดังของ สังคมระดับสูง แต่ไม่อยากเป็นของเล่นของคนในสังคมระดับสูง ถ้าเรื่องที่ว่าเป็นของเล่น มันแพร่ออกไป ในชีวิตนี้ก็อย่าได้หวังว่า จะได้ไต่เต้าไปที่สูงได้อีกเลย

ดังนั้น เธอก็ดึงมือของเซียวอี้เซียน แล้วพูดออดอ้อนว่า “อี้เซีย น ฉันรักคุณขนาดนี้ ก็อยากอยู่ข้างๆ คุณ ไม่อยากไปไหน………
ตอนนี้เซียวอี้เขียนก็เริ่มรำคาญเขียวเวยเวย เพราะว่าเชียว เวยเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่ไม่คู่ควรกับราคา เท่าที่เคยเที่ยวผู้หญิง มาทั้งหมด

ดังนั้น เขาก็เลยอยากจะปล่อยเซียวเวยเวยออกไป เพื่อแลก กับผลประโยชน์สุดท้าย

เขาเอาเธอให้กับเว่ยฉางหมิง จะกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดใน ตอนนี้

ตอนนี้ตนเองไม่มีกำลังทำเรื่องในมุ่งแล้ว เอาเซียวเวยเวยไว้ ก็ได้แต่มอง แต่ทำไม่ได้ แต่ว่า ถ้าเอาเชียวเวยเวย ให้ไป แล้วตระ กูลเว่ย

สามารถรักษาตนเองจนหายได้ ตนเองยังสามารถไปหาผู้หญิง คนอื่นได้

ดังนั้น เขากูพูดเสียงขรึมกับเซียวเวยเวยว่า “อย่ามาเล่นไม้นี้ กับผม ผมให้คุณไปอยู่กับน้องเว่ย ก็ไปเสีย อย่ามาพูดมาก

น้ำตาของเซียวเวยเวยก็ไหลบาก ร้องไห้พูดว่า “เซียน หรือที่ คุณมาอยู่กับ ไม่ได้เป็นเพราะว่าชอบฉันหรอกหรือ? ถ้าชอบฉัน จริง จะเอาฉันไปให้คนอื่นได้อย่างไร?”

เวยฉางหนึ่งที่อยู่ด้านข้าง ก็ไม่ค่อยพอใจเลยพูดว่า “ไอ้หยา ประธานเซียว ในเมื่อคุณเวยเวยก็รักคุณมาก ก็อย่าบังคับขืนใจ กันเลยครับ! ”

เซียว เซียนก็ยกมือตบหน้าเซียวเวยเวย แล้วคำว่า “คุณก็เป็นแค่ของเล่นของผมเท่านั้น ผมให้คุณทำอะไร คุณก็ไปท่า ยังจะ กล้าขัด

ผมหรือ? จะบอกให้ ถ้าวันนี้คุณไม่ไปอยู่กับน้องเวียดีๆ ละก็ ผมก็จะถอนทุนออกจากตระกูลเขียวทันที ให้ตระกูลเซียวล้ม ละลาย แล้วเงินที่ผมให้คุณ คุณก็ต้องคืนมาให้ผม ผมช่วย ตระกูลเซียวไปอย่างไร ผมก็สามารถทำให้ตระกูลเซียวตกต่ำดัง เติมได้

ได้ยินดังนั้น เซียวเวยเวยก็อ้าปากค้าง ความรู้สึกว่าโดนดูถูก ก็พุ่งเข้าไปในใจ

แต่ว่า โดนดูถูกแล้วอย่างไรเล่า? ตนเองจะปฏิสเสธเซียว เซียนเพียงเพราะโดนดูถูกงั้นหรือ? จะปฏิเสธเซียว เซียนนั้นเง่าย แค่บอกไม่รับปาก ก็เรียบร้อย แล้ว

แต่หลังจากปฏิเสธไปแล้วล่ะ? หลังจากนั้น ทั้งหมดก็จะกลับ มาสภาพเดิม ตระกูลเซียวรอเวลาล้มละลาย ความฝันอยากเป็น คนดังของตนเองก็จะมลายหายไป

ดังนั้น เซียวเวยเวยก็ได้แต่ฉีกยิ้มออกมา แล้วพูดว่า “ฉัน

รับปาก ฉันรับปาก! ฉันจะดูแลประธานเว่ยเป็นอย่างดี

เซียวอี้เขียนก็ยิ้มร้ายๆ ออกมา พูดว่า “ถือว่าคุณรู้สถานการณ์

พูดไป แล้วเขาก็ผลักเขียวเวยเวยไปยังอ้อมกอดของเว่ยจางหมิง แล้วหัวเราะพูดว่า “คืนนี้ก็ไปนอนกับประธานเว่ยแล้วกัน ! ”

ยางหมิงกล เซียวเวยเวย ในใจก็ตื่นเต้นอย่างมาก ยิ้ม พูดว่า “เวยเวย ผมให้คนไปเปิดห้องโรงแรมไว้แล้ว คืนนี้เราก็ไป ทำความรู้จักกันหน่อยแล้วกันนะ!

เขียวเวยเวบค่อยๆ เช็ดน้ำตา ในใจก็แค้นมาก

ครั้งหนึ่ง เซียวเวยเวย เธอเป็นสิ่งที่รักของตระกูลเซียว เป็นคน ที่มีขายมากมายมาตามจีบ เธอมีหัวใจที่ถือตัว จะหาแฟน ก็จะหา แต่ลูกเศรษฐี พวกกระจอกๆ ไม่อยู่ในสายตา

แต่ว่า เธอไม่คิดเลยว่า ที่ตนเองวางแผนมาทั้งหมด สุดท้ายจะ มีผลเป็นแบบนี้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ