บทที่ 1053

พอเห็นศิษย์น้องตนเองพ่ายแพ้ ฟานหลินยวนก็เจ็บใจราวกับ ถูกสายฟ้าฟาด!

ถึงแม้ว่าฝีมือเขาจะสูงกว่าศิษย์น้องแปดเล็กน้อย แต่ว่าหมัด ของเขานั้นแย่กว่าของศิษย์น้องแปดเยอะเลย

เพราะถึงอย่างไรศิษย์แปดของตนเอง หลายปีมานี้ก็ลงแรงลง

ใจไปที่หมัดเหล็กคู่นั้นมาโดยตลอด ในโลกนี้ไม่เคยมีคู่ต่อสู้

แต่ใครจะรู้เล่าว่า ไอ้หนุ่มอายุ20กว่าๆ จะสามารถต่อยหมัด ของเขาจะทำให้แขนของเขานั้น……….

นี่มันรุนแรง รุนแรงจนแทบเป็นพลังที่บ้าคลั่ง

ในใจท่านหลินยวนก็อึ้งไปอย่างมาก ดูเหมือนว่า เยเฉินคนนี้ จะไม่ใช่คนธรรมดา และวันนี้ พี่น้องตนเองทั้ง8คน ก็ขาดคนในทีมไป คน พวกเฉินจือข่ายเห็นแล้วก็อึ้งเหมือนกัน!

ทั้ง3คน แม้แต่ฝันก็ไม่คิดเลยว่า พลังของเย่เฉิน จะรุนแรงบ้า คลั่งแบบนี้!

ฝั่งตรงข้ามก็เป็นคนที่มีชื่อเสียง ต่อให้เยเฉินสู้กับเขาไปหลาย กระบวนท่า แล้วค่อยเอาชนะก็ยังพอว่า
แต่นี่เยเฉินเล่นไม่สนใจอะไรเลย กระบวนท่าเดียว ก็ต่อยหมัด เหล็กจนแขนเละไปเลย!

มันก็บ่งบอกชัดเจน จึงเป็นหมัดเหล็ก กูก็จะต่อยหมัดเหล็ก แหละ!

ตอนที่หมัดเหล็กหลี่ถูกต่อยจนต้องลงนอนที่พื้นนั้น ทั้งตัวทั้ง

ใจก็ตกใจอย่างสุดขีด

เขาไม่คิดเลยว่า ส่วนที่ตนเองมั่นใจ และแข็งแกร่งที่สุด พอมา อยู่ต่อหน้าคนอื่นกลับอ่อนแอสู้ไม่ได้ขนาดนี้

พอเห็นแขนขวาของตนเองและเป็นเนื้อบด ในใจเขาก็รู้ว่าพลัง ของตนเองนั้นถูกทำลายไปครึ่งหนึ่งแล้ว

ความพยายามหลายสิบปี พอออกตัวมาก็หายไปครึ่งหนึ่งแล้ว ในใจของหมัดเหล็กหลีก็เจ็บปวดอย่างมาก เขาพยายามใช้แขน ข้างเดียวพยุงตัวเองขึ้น แล้วร้องไห้พูดว่า “ศิษย์พี่ใหญ่ พี่จะต้อง แก้แค้นให้ด้วยนะ!

ฟานหลินยวนก็ทำหน้าบึง แล้วพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “ศิษย์น้องแปดวางใจเถอะ เดี๋ยวพวกศิษย์พี่จะแก้แค้นให้ เอง! ”

พูดจบ เขาก็พูดกับอีกคนว่า “ศิษย์น้องทั้งหลาย ไอ้เด็กนี่มี พลังไม่ธรรมดา! ในเมื่อเป็นแบบนี้ พี่ว่าก็ไม่ต้องใช้หลักเกณฑ์ ในยุทธภพกับมันหรอก พวกเราเข้าไปพร้อมกันเลย! เย่เฉินได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะลั่น “เมื่อกี้บอกว่าราชาทั้งแปดไม่ใช่พวกกระจอก อยู่ในยุทธภพไม่เคยเอาชนะใครด้วยจำนวน คนที่มากกว่า ไม่คิดเลยว่าจะเป็นแค่ผายลมเท่านั้น! ถ้ารู้แต่แรก พวกหมา ตัวอย่างพวกมึงทำไมไม่เข้ามาพร้อมกันเลยวะ ให้ก ได้กระทบอย่างสะใจเสียหน่อย! ”

ฟานหลินยวน หน้าร้อนผ่าว แล้วพูดอย่างโมโหว่า “ไอ้แซ่เย่ ถึงอย่ามาทำเป็นยั่วโมโหแถวนี้ จึงทำร้ายน้องแปดกูได้ แต่ไม่มี ทางทําร้ายพวกกู คนได้หรอก วันนี้กูฟ่านหลินยวนจะเอาชีวิต หมาๆของมึง ทิ้งไว้ที่ภูเขาฉางไปนี่แหละ!

พูดจบ เขาก็พูดเสียงแข็งอีกว่า “แต่มึงวางใจเถอะ กูจะเอาตัว ของมึงทิ้งไว้ที่ภูเขาฉางไปเท่านั้น ส่วนหัวของมึง กูจะเอากลับไป รายงานต่อนายท่าน! ถ้านายท่านนึกสงสารถึงขึ้นมา ก็อาจ จะเอาหัวส่งไปให้เมียมึงก็ได้!

เย่เฉินได้ยินดังนั้น ก็พูดเสียงนิ่งว่า “มึงคือฟานหลินยวน ใช้ ไหม? จึงวางใจเถอะ วันนี้พี่น้องมึง8คน จะหลับใหลอยู่ที่นี่ตลอด กาล! แต่กูจะไม่เอาหัวพวกมึงไปหรอก เพราะไอ้แก่กระจอก อย่างยิ่ง ไม่คู่ควรให้ก

“มึงก็ปากดีจริงนะ! “ฟานหลินยวนพูดไม่พอใจ “พวกพี่น้อง ก8คน ตั้งแต่วันที่สำเร็จวิชา ก็ไม่เคยแพ้ให้ใคร มีดวงวิญญาณ บนมือพวกกูนับไม่ถ้วน ไม่ถือสาที่จะมีวิญญาณของมึงเพิ่มมา หรอก! ”

เย่เฉินก็ยิ้ม แล้วพูดนิ่งๆ ว่า “วันนี้ กูก็จะถือว่าแก้แค้นให้กับ ดวงวิญญาณที่ตายด้วยเงื้อมมือพวกมึง แล้วปลดปล่อยพวกเขาก็แล้วกัน ! ”

ฟานหลินยวนก็กัดฟัน แล้วพูดเสียงขรึมว่า “พี่น้องทั้งหลาย ตามกูฆ่าไอ้เด็กเวรนี่เสีย พวกเราจะต้องหัวของมันมาสังเวยให้ กับแขนขวาน้องแปดให้ได้! ”

สิ้นเสียงพูด อีก6คนที่เหลือก็เดินเข้ามาเตรียมพร้อม!

เยเฉินก็ขึ้นอยู่ที่เดิม มือซ้ายอยู่ด้านหลัง มือขวาอยู่ด้านหน้า ลำตัว ลมปราณ ในร่างกายทั้งหมดนั้น ในตอนนี้ก็เผยออกให้ เห็นว่า มารวมกันอยู่ที่มือขวาของเขา

เขาในตอนนี้ ในใจลึกๆ ก็ได้ลึกขึ้นมา พลังเลือดร้อนใน ร่างกายก็ได้พลุ่งพล่านไปหมด

ตั้งแต่ที่ได้ตำราเก้าเสวียนเทียนมา เยเฉันก็ไม่เคยได้พบกับ

ยอดฝีมือที่เป็นคู่ต่อสู้ได้จริงๆเลย