บทที่ 2019

ในเวลานี้ หลังจากที่นางาฮิโกะ อิโตะกับวาตานาเบะ ชินอิจิ พูดคุยกันไม่กี่คำ นางาฮิโกะ อิโตะก็เข้าสู่หัวข้อ

“ชินอิจิ ครั้งนี้ที่ฉันเรียกนายมามีสองเรื่อง เรื่องแรกก็คือชิน ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือสักหน่อย ชิมyamazaki whisky 50

years”

วาตานาเบะ ชินอิจิยิ้มเล็กน้อย และถามด้วยรอยยิ้มว่า “งั้น อีกเรื่องหนึ่งล่ะ?”

นางาฮิโกะ อิโตะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นายต้องการร่วมทุน สร้างโรงงานในประเทศจีนไม่ใช่เหรอ? ฉันจะแนะนำผู้ร่วมลงทุน ที่ดีมากคนหนึ่งให้กับนาย คุณซึ่งหวั่นถึงของซงซื่อกรุ๊ป”

พูดแล้ว นางาฮิโกะ อิโตะก็ชี้ไปทางซึ่งหวั่นถึงบนโต๊ะอาหาร วาตานาเบะ ชินอิจิถึงได้เห็นซึ่งหวั่นถึง คนทั้งคนก็กลัวจนตกตะลึงจนตาค้าง

เขาพูดด้วยความตกตะลึงอย่างสุดขีดว่า “คุณ…คุณซึ่งเห รอ?! ในทีวีรายงานอยู่ตลอดไม่ใช่เหรอว่า หลังจากที่คุณซึ่งเกิด อุบัติเหตุก็ยังคงไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน?! ทำ… ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้?!

ในเวลานี้นางาฮิโกะ อิโตะเอ่ยปากพูดว่า “คุณซึ่งเป็นแขกผู้มี เกียรติในตระกูลของฉัน ครั้งนี้เธอประสบกับเหตุฉุกเฉิน เพราะเรื่องราวค่อนข้างละเอียดอ่อนมาก ดังนั้นก็เลยไม่ได้ประกาศที่ อยู่ของเธอให้ภายนอก ชินอิจิ นายจะต้องเก็บเป็นความลับ เข้าใจมั้ย?”

เมื่อวาตานาเบะ ชินอิจิได้ยินคำพูดนี้ รีบพยักหน้า และพูด อย่างเคร่งขรึมว่า: “พี่อิโตะวางใจได้เลย ผมไม่มีทางเปิดเผยต่อ โลกภายนอกแม้แต่คำเดียว!

นางาฮิโกะ อิโตะยิ้มด้วยความพึงพอใจ และพูดว่า “ในเมื่อ เป็นแบบนี้ นายก็เป็นตัวแทนของบริษัทนิปปอนสติ เซ็นสัญญา ตกลงการร่วมลงทุนกับคุณซ่งเถอะ!”

พูดแล้ว นางาฮิโกะ อิโตะก็พูดอย่างจริงจังมากๆว่า “ไอ้น้อง ให้เกียรติฉันด้วย เงื่อนไขของการร่วมลงทุน ต้องให้หลีกทางให้ อย่างเหมาะสม!

วาตานาเบะ ชินอิจิพูดโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า: “พี่อิโตะ ใน

เมื่อพี่ออกคำสั่งแล้ว ในเงื่อนไขผมจะให้สิทธิพิเศษที่ดีที่สุดอย่าง

แน่นอน!”

ในเวลานี้ซ่งหวั่นถึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และพูดกับวาตานาเบะ ชินอิจิว่า “คุณวาตานาเบะ ชื่นชมชื่อของคุณมานานแล้ว! ฉันชื่อ ซึ่งหวั่นถึง ยังหวังว่าจากนี้ฝากเนื้อฝากตัวกับคุณด้วย

วาตานาเบะ ชินอิจิพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณซึ่ง ในเมื่อคุณเป็นแขกผู้มีเกียรติของพี่อิโตะ ก็ย่อมเป็นแขกผู้มี เกียรติของผมวาตานาเบะ ชินอิจิด้วย การร่วมลงทุนในต่าง ประเทศของพวกเราทุกวัน โดยทั่วไปคือการช่วงชิงการครอบครองหุ้น แต่ในเมื่อพี่อิโตะออกคำสั่งแล้ว งั้นก็ตรงไปตรงมา อย่างไม่ลังเล ให้พวกคุณถือหุ้นห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ พวกเราถือ หุ้นสี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ คุณคิดว่าไง?”

ครั้งนี้ที่ซึ่งหวั่นถึงมาประเทศญี่ปุ่น เป้าหมายที่ใหญ่ที่สุด ก็คือ บรรลุการร่วมลงทุนกับบริษัทนิปปอนสติได้สำเร็จ

สามารถทำให้ซ่งชื่อกรุ๊ปถือหุ้นห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ เธอก็

เพียงพอมากแล้ว

ก่อนหน้านี้เจรจากับฮาชิโมโตะ ชินอิจิคนนั้นมานานขนาดนั้น อยากที่จะพยายามที่จะถือหุ้นของอีกฝ่ายห้าสิบเปอร์เซ็นต์ก็ไม่ สำเร็จ ดังนั้นตอนนี้วาตานาเบะ ชินอิจิรับปากให้ส่งชื่อกรุ๊ปถือหุ้น ห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ สิ่งที่ทำให้เธอตื่นเต้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุดใน ทันที

ดังนั้น ซึ่งหวั่นถึงจึงรีบโค้งคำนับพูดขอบคุณ ให้วาตานาเบะ นอิจิว่า: “คุณวาตานาเบะ ขอบคุณมากๆ! เชื่อว่าส่งชื่อกรุ๊ปจะ ไม่มีทางทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน!

วาตานาเบะ ชินอิจิก็ฉลาดมาก ตรงไปที่นางาฮิโกะ อิโตะที่ อยู่ข้างกาย และพูดอย่างจริงจังว่า “คุณซ่ง เรื่องนี้คุณต้องขอบ คุณพี่อิโตะ มีการออกคำสั่งของพี่อิโตะ ผมก็ย่อมต้องยกมือทั้ง สองขึ้นเห็นด้วยเป็นธรรมดา”

สำหรับวาตานาเบะ ชินอิจิแล้ว เขาไม่รู้จักซึ่งหวั่นถึง ดังนั้นก็ ไม่ได้สนใจว่าซึ่งหวั่นถึงติดค้างหนี้บุญคุณตัวเองหรือไม่ สิ่งที่เขา สนใจคือทำให้นางาฮิโกะ อิโตะหนี้บุญคุณของตัวเองไว้และหากตัวเองต้องการในอนาคต ค่อยทวงหนี้บุญคุณกับนางา ฮิโกะ อิโตะกลับมา

เมื่อซ่งหวั่นถึงได้ยินคำพูดนี้ มองไปทางนางาฮิโกะ อิโตะเต็ม ไปด้วยความซาบซึ้งใจ และพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำ ขอบคุณ: “คุณอิโตะ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ หวั่นถึงซาบซึ้งใจจนหาที่สุดมิได้

นางาฮิโกะ อิโตะก็ฉลาดทันคน เขาก็ไม่อยากให้ซึ่งหวั่นถึงติด ค้างหนี้บุญคุณตัวเอง เหตุผลที่เขาช่วยเหลือ ทั้งหมดคือ ให้เกีย รติเยเฉิน ดังนั้นรีบพูดว่า “คุณซึ่ง ว่ากันจนถึงแก่นแท้แล้ว ทั้งหมดยังต้องขอบคุณคุณเย่!”

เยเฉันมองสีหน้าท่าทางของนางาฮิโกะ อิโตะกับวาตานาเบะ ชินอิจิอยู่ในสายตา บนใบหน้ายิ้มเล็กน้อย

เขารู้ท่าทีของทั้งสองคนเป็นอย่างมาก

ไม่มีอะไรมากไปกว่าพันธนาการของหนี้บุญคุณเท่านั้นเอง

เกียรติของวาตานาเบะ ชินอิจิและนางาฮิโกะ อิโตะ นางา โกะ อิโตะให้เกียรติกับตัวเอง