ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 575



บทที่ 575

อู่ตงไห่เริ่มเกิดความอิจฉาริษยาต่อคุณท่านส่งอย่างรุนแรงขึ้น แล้ว

ถ้ารู้ว่ายาเม็ดนี้มีความวิเศษมากขนาดนี้ แม้ว่าตัวเองจะต้อง

ฉกชิงต่อสาธารณะ ก็จะแย่งมาอยู่ในมือของตัวเองให้ได้

เพียงแค่น่าเสียดาย ตัวเองมีตาหามีแววไม่ไปทำให้เยู่เฉิน เกิดความขุ่นเคืองแล้ว

ก่อนหน้านี้ ที่ตัวเองอยากจะฆ่าเเฉินให้ตาย เพื่อให้ลูกชาย ของตัวเองตามจีบซ่งหวั่นถึงได้ง่ายขึ้น

แต่ภายหลัง เขาคิดแค่ว่าอยากจะเอายาอายุวัฒนะมาจากมือ

ของเย่เฉิน

ส่วนในอนาคตลูกชายจะแต่งงานกับใคร คำถามนี้เมื่อเผชิญ หน้ากับยาอายุวัฒนะ ก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นแล้ว

ดังนั้น เขาใช้โอกาสช่วงที่คนของตระกูลซึ่งคุกเข่าลง แยกตัว ออกมาจากวิลล่าตระกูลซง เตรียมที่จะพาอู๋ซินที่ใบหน้ามีแต่ ความเกลียดแค้นกลับมา

อู๋ซินพูดด้วยความโมโหว่า : “พ่อ คุณให้ผมกลับไปทำไม? ให้ผมกลับไปขอโทษไอ้เศษสวะนั่นเหรอ?

“ใช่แล้ว! ” คงไม่พูดด้วยน้ำเสียงที่รุนแรงว่า : “ขอโทษไปก่อน ถ้าหากว่าขอโทษแล้วยังไม่ได้ผล ก็ค่อยนั่งคุกเข่า ขอโทษ! หากว่าคุกเข่าขอโทษแล้วยังไม่ได้ผลอีก ก็เคาะหัวเพื่อ เป็นการขอโทษ สรุปแล้ว จะต้องทำให้เขาหายโกรธ

“มีสิทธิ์อะไร? ! ” อู๋ซินระเบิดออกมาทันที!

“ให้ผมเคาะหัวเพื่อเป็นการขอโทษเขาเหรอ? งั้นพ่อฆ่าให้ผม ตายเลยยังจะดีซะกว่า! คุณดูไม่ออกเหรอว่าซึ่งหวั่นถึงชอบ เขา? ถ้าหากยอมรับผิดเคาะหัวเพื่อเป็นการขอโทษเขา งั้นผมก็ ไม่มีโอกาสที่จะตามจีบซึ่งหวั่นถึงแล้ว! ”

อู่ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา : “ตอนนี้ สิ่งสำคัญไม่ใช่ว่าแก จะได้แต่งงานกับซ่งหวั่นถึงหรือไม่ แต่เป็นฉันที่สามารถเอายา อายุวัฒนะของเย่เฉินมาได้หรือไม่ต่างหาก

อู๋ซินพูดออกไปว่า : “พ่อ คุณอายุยังน้อย อยากจะได้ของเล่น

นั้นไปทําอะไร? ”

“อายุยังน้อย? ” อู่ตงไฟหัวเราะเยาะตัวเอง เอ่ยพูดออกไป : “ไม่ว่ายังไงก็ตาม จะต้องเอายาอายุวัฒนะที่อยู่ในมือของเยเฉ นมาให้ได้ ตอนนี้ ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าเรื่องนี้อีกแล้ว! 11

อู๋ซินโกรธจนเบ้าตาแทบแตก : “พ่อ! คุณลืมแผนของผมไป แล้วเหรอ? ! วันนี้ฆ่าหงห้า พรุ่งนี้ฆ่าเเฉิน! เพราะเม็ดยาอายุ วัฒนะนั่น ทำให้คุณไม่สนใจอะไรแล้วทั้งนั้นเหรอ?”

อู่ตงไห่จ้องมองเขา พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ทำไมแก ถึงไม่เข้าใจอะไรสักนิด? ถ้าเย่เฉินเป็นภูเขาที่บดบังหน้าของเรา ไว้ งั้นเราก็ต้องระเบิดให้มันราบคาบ แต่ว่า ตอนนี้ในภูเขาสมบัติมีค่าอยู่ แกจะระเบิดให้มันราบคาบอย่างนี้เหรอ?! ”

อู๋ซินถามออกไปอย่างไม่รู้ตัว : “พ่อ คุณหมายความว่า……

สีหน้าของอู่ตงไห่สาดส่องความโหดเหี้ยมออกมา พูดด้วยน้ำ เสียงที่เยือกเย็นว่า : “ขุดสมบัติในภูเขาออกมาก่อน แล้วค่อย ระเบิด ให้ราบคาบ นี้ถึงเป็นวิธีการที่คนฉลาดเลือกทำกัน

เมื่อฟังคำพูดนี้แล้ว สีหน้า ซินดูมีความสุข พูดออกไป “พ่อ คุณหมายความว่า เอายาอายุวัฒนะมาให้ได้ก่อน แล้วค่อยฆ่าเ เฉินทิ้งใช่ไหม? ! ”

“ใช่! “อู๋ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “เมื่อกี้เเฉินก็บอก แล้วไม่ใช่เหรอ? เขาได้รับยาอายุวัฒนะนี้โดยบังเอิญ ในเมื่อเขา มอบยาให้ ง โดยไม่เสียดาย งั้นก็พิสูจน์ได้ว่าที่ตัวเขายังมียา เหลืออยู่! ไม่อย่างนั้น ถ้าเปลี่ยนเป็นใครอื่น ก็คงไม่มีใครเอายา ที่เหลือแค่เม็ดเดียวมอบให้คนอื่นหรอกนะ!

พูดมาจนถึงตรงนี้ อู่ตงไห่พูดเสียงเชิงออกมา พูดด้วยใบหน้า ที่แน่วแน่ : “ฉันเดาว่า ในตัวของเยเฉิน อย่างน้อยจะต้องมีเม็ดยา อายุวัฒนะสามสี่เม็ด ถ้าสามารถเอามาครอบครองได้ รับรอง ตระกูลของฉันอายุเป็นร้อยปี

อู๋ซินรีบเอ่ยถาม : “งั้นหลังจากได้รับเม็ดยาอายุวัฒนะแล้ว ยัง จะทำตามแผนหรือเปล่า ฆ่าหงห้า ฆ่าเช่เฉินทิ้งซะ? ”

“แน่นอน! ” อู่ตงไห่พูดด้วยสีหน้าที่จมลงว่า : “ไม่เพียงแค่ พวกเขา ทุกคนในจิงหลินที่ยืนอยู่ฝั่งเย่เฉิน ฉันจะฆ่าทิ้งทีละ คนๆ! รวมถึงซ่ง ตาเฒ่าสารเลว! แม้งเอ่ย มิน่าละไอ้ตาเฒ่านี้แม้แต่หน้าของฉันก็ไม่ได้ ที่แท้ก็เจอของมีค่าที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ บนตัวเย่เฉินนี่เอง!!

อู๋ซินถามด้วยความหยั่งรู้ “พ่อ คุณจะลงมือจัดการตระกูล

อู่ตงไห่พยักหน้า มอบดูรอบๆด้าน จนแน่ใจว่าไม่มีใคร ถึงจะ พูดอย่างจริงจัง : “คิดหาวิธีเอายาอายุวัฒนะมาให้ได้ก่อน แล้ว ค่อยฆ่าหงห้า เยเฉินทิ้งซะ ถึงตอนนั้น ฉันจะให้หนทางมีชีวิตรอด แก่ตระกูลซง ให้พวกเขาส่งตัวซึ่งหวั่นถึงแต่งงานกับแกอย่างเชื่อ ฟัง ถ้าหากถึงตอนนั้นเขายังมองข้ามความหวังดีอีก ก็อย่าหาว่า ฉันไม่เกรงใจก็แล้วกัน

พูดจบ อู๋ตงไห่ก็พูดอีกครั้ง : “แต่ว่า ก่อนอื่น แกจะต้องเชื่อฟัง คำสั่งของฉัน ห้ามทำโดยใช้อารมณ์เด็ดขาด!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ