ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1377



บทที่ 1377

เย่เฉินพูดแล้วก็ท่าทันที เขาโอนเงินสี่หมื่นหยวนให้หม่าหลัน ผ่านทางแชท

เขาโอนเงินอย่างรวดเร็ว ยิ่งทำให้หม่าหลันมั่นใจมากขึ้น เรื่องที่ลูกเขยบอกตัวเองมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่างแน่นอน !

ถ้าเซียวซูหนมีลูกจริงๆ ถึงตอนนั้นเเงินก็คงโอนเงินให้เธอ เหมือนตอนนี้แน่นอน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงตัดสินใจอย่างแน่วแน่ “ไม่ได้แล้ว คืนนี้ยังไงก็ต้องหาโอกาสคุยกับชูหนให้ได้ เธอก็อายุไม่น้อย แล้ว ถึงเวลามีลูกได้แล้ว เธอกำลังคิดอะไรอยู่? ยิ่งมีลูกเร็วๆ ก็ยิ่ง ดี มีลูกคนแรกแล้ว ก็วางแผนมีลูกคนที่สองและสาม! ถ้ารอจน อายุสามสิบปีแล้วค่อยมีลูกคนแรก คิดจะมีลูกคนที่สองก็คงยาก แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลูกคนที่สามและคนที่สี่

“ในความคิดของเธอ ให้ลูกสาวมีลูกยิ่งเยอะยิ่งดี เพราะถ้ามี ลูกเยอะๆ เธอก็จะได้เงินมากขึ้น

ในตอนบ่าย หม่าหลันตั้งใจออกไปซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อ วัตถุดิบราคาแพง

มีตะพาบป่า มีเนื้อวัวนำเข้า และมีปเซี่ยงไฮ้สดๆ

ค่าปรุงอาหารวันละหนึ่งพันหยวน หม่าหลั่นไม่กล้ายักยอกเงิน แม้แต่บาทเดียว
เธอรู้ตัวดี ตอนนี้เธอควรทำตัวดีๆ ให้เอเงินพอใจ อย่าคิดเอา เล็กขโมยน้อยเพราะมันได้ไม่คุ้มเสีย

เมื่อเชียวหรับเลิกงานและกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น เขาก็ เห็นอาหารอันโอซาเต็มโต๊ะ ทำให้เขาตกตะลึงทันที

เธอไม่คาดคิดว่าก่อน แม่ของเธอจะซื้อวัตถุดิบราคาแพง ขนาดนี้ และทําอาหารอย่างพิถีพิถัน

แม้แต่เซียวฉางควนก็ตกตะลึงเหมือนกัน

คิดอยู่ในใจ “วันนี้หม่าหลันเป็นอะไรกันแน่? เธอกินยาผิด หรือเปล่า? ”

หม่าหลันเรียกทุกคนมาทานอาหารและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะบอกพวกคุณ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป มาตรฐานอาหารของ พวกเราสี่คนคือวันละหนึ่งพันหยวน ส่วนฉันจะพยายามหาทุกวิถี

ทาง ให้ทุกคนได้ทานอาหารที่อร่อยและมีคุณค่า!

เชียวชหรับพูดอย่างประหลาดใจ “แม่ วันละหนึ่งพัน หยวน เดือนละตั้งสามหมื่นหยวน! ไม่มีมาตรฐานอาหารของ บ้านไหนสูงขนาดนี้หรอก ยิ่งไปกว่านั้น แม่เอาเงินเยอะขนาดนั้น มาจากที่ไหน?

หม่าหลันชี้ไปที่เย่เฉินและพูดด้วยรอยยิ้ม: “อืม มาจากลูก เขยเย่เฉินไง ! เย่เฉันเป็นคนพูดเอง ตอนนี้เธอต้องเตรียมตัวตั้ง ครรภ์ ต้องบำรุงร่างกายเยอะๆ

เมื่อเซียวซูหนได้ยินคำพูดนี้ เธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที มองเด้วยความเขินอายและค่า : “เปเฉิน คุณอะไรกับ? ฉัน พูดตัวเองต้องเตรียมตัวตั้งครรภ์

เยเฉันรีบปฏิเสธทันที ที่รัก ไม่ได้หมายความว่าอย่างความหมายของฉันคือ คุณกับการงานวัน การงาน ดังนั้นก็เลยเพิ่มมาตรฐานอาหารภายใน ครอบครัว เพื่อบำรุงร่างกายคุณ

หม่าหลันโบกมือ “โอ๊ยถึงเวลาพวกคุณสองคน เตรียมตัวตั้งครรภ์ได้แล้ว เรื่องลูก ยิ่งก็ยิ่งเชียวหน

เขียวฉางควนที่ข้างก็อดได้จะถอนหายใจ “ชูหน ถึงคำพูดส่วนใหญ่แม่พูดออกพ่อจะไม่ค่อยเห็นด้วย แต่ คำที่แม่พูด ในวันพ่อสนับสนุนมากๆ เธอเย่อายุ

ใบของเซียวซูหนแดงก่ำและเธอก็พูดว่า “โอ๊ย พวก ท่านสองคนอย่าเป็นห่วงเรื่องนี้เลย ตอนนี้เรื่องของบริษัทยัง มากๆแล้ว มีหลายบริษัทขยายใหญ่โตมากขึ้น มีพนักงานสิบกว่าคน ฉันคงทิ้ง พวกเขาไม่ได้แน่นอน ”

เยเฉินเอ่ยพูด พ่อ แม่ กับซูหนจะวางแผน กันเอง พวกท่านคนไม่ต้องเป็นห่วง
เขียวฉางควนพยักหน้า ถอนหายใจและพูด: “ตอนนี้พวกคุณ สองคนคิดถึงเรื่องสร้างธุรกิจ มันเป็นเรื่องที่ดี แต่พวกคุณก็อย่า หักโหมและเหนื่อยมากจนเกินไป ต้องระวังเรื่องสุขภาพและเรื่อง พักผ่อนด้วย”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ