ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่1403



บทที่1403

กู้เย็นจงดึงเยเฉินไว้ ให้นั่งลงตรงที่นั่งข้างกายตนเอง

เพิ่งจะนั่งลง เขาก็เรียกเย่เฉินด้วยความรักใคร่ทันที “เฉินเอ๋อ พวกเรากินข้าวก่อน เธอลองดูว่าอาหารที่บ้านถูกปากหรือไม่ หากไม่ถูกปาก ลุงจะให้คนไปทำมาให้ใหม่

เย่เฉินรีบพูดว่า “ลุงกู้ไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนี้ก็ได้

กู้เย็นจงพยักหน้า ก่อนจะซักถามถึงชีวิตของเยเฉินที่ประสบ พบเจอหลายปีมานี้

สําหรับคนในครอบครัวอย่างกู้เย็นจง เยเฉินจึงไม่ได้ปิดบัง มากเท่าไหร่นัก นอกจากความลับของตำราเก้าเสวียนเทียนที่ไม่ อาจบอกใครได้แล้ว เรื่องอื่นๆ เขาก็เล่าให้พวกเขาฟังพอสังเขป ตั้งแต่ต้นจนจบ

ประกอบด้วยชีวิตก่อนอายุสิบแปดปีของตัวเอง รวมถึงสิ่งที่ ประสบพบเจอมาตอนอยู่ในสังคมหลังจากตัวเองอายุสิบแปดปี แล้ว รวมถึงการพบกันของตัวเองกับคุณท่าน ใหญ่เขียว การ แต่งงานกับเซียวซูหน รวมถึงชีวิตหลังแต่งงาน

กู้เย้นจงกับหลินหวานซิวยิ่งฟังก็ยิ่งปวดใจ ในสายตาพวกเขา เยเฉินอย่างไรก็เป็นลูกหลานของตระกูลเย่ เป็นหลานสายตรง ของตระกูลเย่ ทั้งยังบิดาเขาในตอนนั้น คือดาวดวงใหม่ที่เจิด จรัสที่สุดดวงหนึ่งของตระกูลเย่ ตามหลักแล้ว เย่เฉินควรจะมีชีวิตที่สุขสบาย ใช้ชีวิตหรูหราตั้งแต่เด็กเสียด้วยซ้ำ กลับคิดไม่ ถึงว่า เขาจะผ่านเรื่องราวมากมายขนาดนี้อยู่ข้างนอกมาตั้งแต่ เด็ก ผ่านความยากลำบากที่คนทั่วไปประสบพบเจอไม่ได้ขาด

พอกู้เย็นจงฟังจบ ก็ทอดถอนใจออกมาไม่หยุด จากนั้นเขาก็ ถามเย่เฉินว่า “เฉินเอ๋อ แล้วตอนนี้เธอวางแผนอย่างไรต่อ? ยัง คิดจะกลับตระกูลเย่เพื่อทำความรู้จักกับพวกของเธออีกไหม?

เย่เฉินสายศีรษะ “บอกตามตรงไม่ปิดบัง ลุง ตอนนี้ผมยังไม่ ได้คิดถึงเรื่องนี้ อีกทั้งผมสงสัยเรื่องการตายของพ่อกับแม่มา ตลอด ตระกูลเย่ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน ก่อนที่ผมยัง ไม่ได้สืบเรื่องราวให้กระจ่าง คนในตระกูลเยก็คือผู้ต้องสงสัยที่ ฆ่าพ่อแม่ของผม ดังนั้นผมจึงไม่คิดจะกลับไปทำความรู้จักกับ พวกเขา”

กู้เย็นจงเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังว่า “เฉินเอ๋อ เธอฟังลุงสักประโยค ไม่กลับไปทำความรู้จักกับคนในตระกูลเยี่ย่อมได้ แต่อย่าได้ โกรธเคืองคนในตระกูลเย่จนกลายเป็นความแค้นเด็ดขาด”

เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจังว่า “จะโกรธจนกลายเป็นความแค้น หรือไม่ ไม่ใช่ผมที่เป็นคนตัดสิน แต่เป็นความจริงที่เป็นตัวตัดสิน หากพวกเขาฆ่าพ่อแม่ของผมจริง อย่างนั้นผมจะแก้แค้นให้กับ พ่อแม่ของตัวเองไม่ได้เชียวหรือ?”

กู้เย้นจงถอนหายใจ ก่อนจะกล่าวอย่างช้าๆ ว่า “เรื่องราวในปี นั้น…บอกตามตรง ฉันเองก็ยังหาเบาะแสที่แท้จริงไม่เจอสักอย่าง จนถึงตอนนี้ พ่อแม่เธอใช่ถูกคนในโลกธุรกิจทำร้ายหรือเปล่าในตอนนี้ยังคงไม่มีหลักบานใดๆ”

เย่เฉินพูดว่า “อย่างน้อยพ่อแม่ผม ในปีนั้นที่ถูกบีบให้ไปจาก เย่นจิง เป็นเพราะการบีบคั้นจากคนในตระกูลเย หากไม่ใช่ เพราะพวกเขา พ่อแม่ผมก็คงไม่มีทางตายอยู่ในจินหลิง”

กู้เย็นจงพยักหน้าเบาๆ “สาเหตุของเรื่องเป็นเช่นนี้จริงๆ การ ตายของพ่อแม่เธอ คนตระกูลเปสมควรต้องชดใช้อย่างแท้จริง”

พูดจบ กู้เย้นจงก็กล่าวปลอบอีกว่า “เฉินเอ๋อ ลุงว่าตระกูลเย่สั่ง ให้ถังชื่อไหมอบบริษัทราคาแสนล้านแห่งหนึ่งให้กับเธอ และยัง มอบเงินให้เธอเป็นจำนวนหมื่นล้าน ตามความเห็นของลุง คงจะเป็นสิ่งที่ตระกูลเย่ชดเชยให้กับเธอ หรือชดเชยให้กับพ่อแม่ ของเธอ ทรัพย์สินและเงินทองเหล่านี้ แม้ไม่นับว่ามากมาย สำหรับตระกูลเย่ แต่ก็นับว่าเป็นความบริสุทธิ์ใจอย่างหนึ่ง หาก เธอไม่ต้องการกลับตระกูลเย่ ทรัพย์สินเหล่านี้ก็มากพอให้เธอ เหลือกินเหลือใช้ไปตลอดชีวิต เธอลำบากลำบนมาหลายปีขนาด นี้ สมควรได้มีชีวิตที่ดีๆ บ้าง อย่าเอาแต่ยึดติดกับเรื่องในอดีต อีกเลย…”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ