โจวเหลียงเงินตกใจจนหน้าถอดสี

ไม่เคยคิดเลยว่าไข่ไก่ที่อยู่ในขวดจะกลาย

เป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งขึ้น ดังนั้นเขาจึงรีบเอื้อมมือไปหาเย่เฉิน “คุณ หนูใหญ่ เป็นคุณชายท่านนี้ที่ซ้อมมัน…

ซ่งหวั่นถึงมองประเมินไปที่เย่เฉิน ในใจก็ แอบสงสัยว่า เขายังเด็กเกินไปจริง ๆ ที่จะ สามารถซ่อมวัตถุโบราณทางวัฒนธรรมที่ สูญหายไปประเภทนี้ได้

ซ่งหวั่นถึงยิ้มเล็กน้อยพร้อมถามอย่าง สุภาพ “ฉันซ่งหวั่นถึงจากตะกูลซ่ง คุณชื่ออะไร ขอถามได้ไหมว่าคุณเรียนมาจากอาจารย์ท่าน ไหน?”

เซียวฉางควนที่ยืนตกใจสุดขีดอยู่ข้าง ๆ เมื่อได้ยินชื่อของซ่งหวั่นถึง ตกใจจนถึงกับพูด อะไรไม่ออก!

ตระกูลข่งเชียวนะ!

ตระกูลซ่งเป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ในจิน

หลิง! แม้ว่าอำนาจจะเทียบไม่ได้กับตระกูลระดับ สูงอย่างตระกูลเย่นจิง แต่ในจินหลิงนั้นไม่มีใคร สามารถเทียบได้เลย!

ไม่คาดคิดมาก่อนว่า ตัวเองจะได้พบกับคุณหนูใหญ่ของตระกูลข่งที่นี่เ

ทางานเปเฉินก็ไม่ได้รู้สึกถึงตัวตนของซ่ง หวั่นถึง แม้ว่าตระกูลข่งจะมีอำนาจมาก แต่ก็ยัง เป็นตระกูลที่มีทรัพย์สินหลายแสนล้านเมื่อเทียบ กับตระกูลที่มีทรัพย์สินหลายล้านล้านอย่างตระ กูลเย่ นั่นคือความแตกต่างที่อยู่ห่างออกไปหนึ่ง พันไมล์

ด้วยเหตุผลนั้นเขาจึงพูดด้วยเสียงแผ่วเบา ออกไป ผมขอเย่เฉิน แต่ผมไม่ได้มีอาจารย์หรอก นะ”

เย่เฉินรีบพูดต่อ “พ่อตาของผมท้าขวด พอร์ซเลนอวี้หูของพวกคุณแตก ผมซ่อมมันสัก หน่อยแล้ว เชิญพวกคุณประเมินค่าเสียหายที่ พวกเราจําเป็นต้องชดเชยด้วยครับ”

ซ่งหวั่นถึงส่ายหัวและยิ้ม “หลังจากที่คุณ ซ่อมมันขวดนี้ก็มีมูลค่าเกินกว่าเดิมมาก หากจะนำ เหตุและผลมาพูด ควรจะเป็นจี่ซึ่งถังของเราที่เป็น หนี้คุณ”

เย่เฉินยิ้มน้อย ๆ “คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพ มากนัก เพราะฝ่ายนี้ได้จัดการหมดแล้ว ถ้าอย่าง นั้นผมและพ่อตาก็ต้องกลับแล้วเหมือนกัน”

ซ่งหวั่นถึงตาโตหันมาเล็กน้อย พร้อมกับยิ้ม และพูดว่า “คุณชาย ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไร คุณ สามารถฝากข้อมูลติดต่อไว้เพื่อติดต่อในอนาคต ได้หรือไม่?”
พูดแล้วซ่งหวั่นย้งก็หยิบนามบัตรของ ตนเองออกมายื่นให้และพูดว่า “คุณชาย นี่คือ นามบัตรของฉัน โปรดรับไว้ด้วยค่ะ”

เย่เฉินพยักหน้ายอมรับนามบัตรและพูดเบา ๆ “ผมขอเย่เฉิน แต่ผมไม่มีนามบัตรครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ” ซ่งหวั่นถึงพูด “ไม่ทราบว่า คุณแย่จะสะดวกไหมที่จะให้เบอร์โทรศัพท์กับฉัน”

เย่เฉินรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรที่จะ ทำการรู้จักผู้คนมากขึ้น และซ่งหวั่นถึงคนนี้ก็ดู สุภาพและถ่อมตัวมาก ไม่เหมือนคนที่หยิ่งผยอง และมีอำนาจเหนือกว่า มองดูแล้วเจริญหูเจริญตา มาก

เขาจึงแลกเบอร์โทรกับซ่งหวั่นถิง

ซ่งหวั่นถิงยังพูดอีกว่า “คุณชายเย่ ต้องการ ให้ฉันจัดรถไปส่งคุณทั้งสองคนไหมคะ”

เย่เฉินโบกมือและกล่าวว่า ไม่เป็นไรครับ ผมนํารถมา

ซ่งหวั่นถึงพยักหน้าและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ให้ฉันไปส่งคุณทั้งสองท่านเถอะค่ะ!”

หลังจากนั้นซ่งหวั่นถึงก็ส่งทั้งสองคนขึ้นรถ BMW 530 มองดูเย่เฉินขับรถออกไปและเดินช้า ๆ กลับไปที่จี่ซึ่งถัง

เย่เฉินขับรถกลับมาและพ่อตาอดไม่ได้ที่จะ ถามเขาว่า “เย่เฉินนายไปเรียนการซ่อมของโบราณมาจากใคร?”

เปเฉินไม่สามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่า ตอนที่เขาทําขวดแตก เขาไปเจอตำราเก้าเสวียน เทียนที่อยู่ด้านในขวดที่เขาทำแตก หนังสือเล่มนี้ มีมนต์ขลังมาก ด้านในตำรามีเนื้อหามากมาย เขาต้องทําความเข้าใจอย่างช้า ๆ และด้วยเหตุนี้ เขาถึงไม่สามารถบอกใครได้

เขาจึงพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “เมื่อก่อนผม เรียนจากลงที่ทําความสะอาดในสถานเลี้ยงเด็ก กาพร้าน่ะครับ”

พ่อตาพยักหน้าและถอนหายใจ “โชคดีจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันกลัวว่าฉันจะต้องติดคุก ชะแล้ว…”

พ่อตาก็รีบพูดต่อว่า “จริงด้วย! นายห้าม บอกเรื่องนี้กับแม่ของนายและซูหนรู้นะ เข้าใจ ใช่ไหม?”

เย่เฉินพยักหน้า “ครับ ผมเข้าใจแล้ว”

พ่อตาถอนหายใจด้วยความโล่งอกลูบ ใบหน้าของตัวเองและพูดอย่างรำคาญ “ถ้าฉันรู้ ว่านายมีฝีมือมาตั้งแต่แรก ฉันจะวิ่งให้เหนื่อย ทำไมกัน ซ้ำยังถูกตบอีก แม่งเอ้ย ซวยจริงๆ !

หลังจากพูดจบเขาก็ถามเย่เฉิน “ยังเห็น รอยบนใบหน้าของฉันอยู่ไหม?”

เย่เฉินตอบกลับ “ยังมีรอยแดง จาง ๆ อยู่
พ่อตาฮัมเพลงและพูดว่า “ถ้าตอนกลับถึง บ้านแม่นายถาม นายก็บอกไปว่าฉันบังเอิญชน เสาไฟฟ้า”

เมื่อกลับถึงบ้าน เย่เฉินยุ่งอยู่กับการไป ตลาดเพื่อซื้อของมาหาอาหาร

เขาโทรหาเซียวซูหรับภรรยาของเขาว่าเธอ อยากจะกินอะไร เธอตอบกลับมาว่าในช่วงตอน เย็นต้องไปตรวจสอบแผนการก่อสร้างกับคุณหวัง ตงเสงี่ยน คุณหวังตงเสงี่ยนได้เตรียมอาหารค่ำไว้ ที่ตี๋เหากรุ๊ปแล้ว

หวังตงเสงี่ยนได้ส่งข้อความหาเขาแล้วว่า ทั้งนายน้อยและนายหญิงจะเริ่มทำการก่อสร้าง

ขึ้นที่นี่ ดังนั้นหลังจากนี้มันอาจจะยุ่งหน่อย ได้ โปรดอย่าถือสาเลยนะ”

เย่เฉินไม่ได้เป็นคนที่ไม่มีเหตุผล เมื่อรู้ว่า เรื่องธุรกิจเป็นเรื่องสำคัญ เขาจึงตอบว่า “ด้าน อาหารของบริษัท ควรมีการต้อนรับอย่างดี อย่า ปล่อยให้เธอต้องทานข้าวกล่องล่ะ”

หวังตงเสงี่ยนตอบกลับทันทีว่า “คุณวางใจ ได้เลย ผมวางแผนไว้แล้วว่าจะให้ร้านอาหารชั้น นําทำอาหารเย็นที่ดีที่สุดเพื่อเลี้ยงนายหญิง”

“อืม ทําดีมาก”

ถึงแม้ว่าภรรยาไม่กลับมาทานข้าว เย่เฉินก็ไม่ได้พิถีพิถันอะไรมากนัก เลือกซื้อวัตถุดิบง่าย ๆ กลับไปให้พ่อตากับแม่ยายได้ทําอาหารทานเองที่ บ้าน

หลังจากทานอาหารเรียบร้อยแล้ว ทั้งสามี และภรรยาก็พากันออกไปเต้นรําที่ลานกลางเมือง เย่เฉินกลับมาที่บ้านของตัวเองในหัวยังคิดถึง เนื้อหาที่ลึกลับและซับซ้อนของตำราเก้าเสวียน เทียน

ในจังหวะนั้นเองเขาก็ได้รับโทรศัพท์อย่าง กะทันหันจากหวังเต้าคุน

เย่เฉินไม่อยากจะรับโทรศัพท์ของเขาเลย เจ้าเด็กคนนี้ จริง ๆ แล้วเหมือนมีอะไรดลใจ เขา ง จึงเตือนหวังเต้าคุนด้วยความหวังดี แต่ในที่สุด เขาก็ขัดแย้งในตัวเอง ทําให้บางคนอึดอัดไปด้วย

แต่เมื่อคิดคิดดูแล้วหวังเต้าคุนก็น่าสงสาร มากเหมือนกัน ดังนั้นเย่เฉินจึงยอมรับโทรศัพท์ และถามเขา “มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์หวังเต้าคุนร้องไห้ แล้วพูดด้วยเสียงคลุมเครือ “เย่เฉิน เพื่อนรัก ฉัน ขอโทษ ฉันได้ทําผิดต่อนายแล้ว!”

เย่เฉินได้ยินเขาร้องไห้อย่างหนักรู้สึกทน ไม่ได้เล็กน้อยและถามเขาว่า “นายรู้ความจริง แล้วเหรอ?”

หวังเต้าคุณร้องไห้และพูดว่า “หลังจากที่นายคุยกับฉันเสร็จ ฉันก็ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้มากขึ้น ฉันก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติมากขึ้น และ จากตำแหน่งที่อยู่ของ iPhone ของเธอ ฉันพบ บ้านพักตากอากาศหลังหนึ่ง ในเขตนอกเมือง แต่ ฉันก็เคาะที่ประตูและเข้าไปจับชายชู้ ฉันเลย ชายคนนั้น คนขับรถและแม่บ้านของเธอทุบตี และจากนั้นก็ถูก 120 ลากไปโรงพยาบาล…

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้หวังเต้าคุนก็ทรุดตัวลงและ ร้องไห้ เย่เฉิน เป็นเพื่อนคนนี้เองที่ตาบอดและ ตำหนิคุณ นายต้องไม่โกรธฉันนะ นายคือเพื่อนที่ ดีเพียงคนเดียวของฉัน ถ้าหากนายโกรธฉันล่ะก็ ที่จินหลิงฉันก็ไม่มีอะไรเหลือเลยจริง ๆ ….

เย่เฉินถอนหายใจและกล่าวว่า “ฉันไม่โทษ นายหรอก ตอนนี้นายอยู่โรงพยาบาลไหน”

“ฉันอยู่โรงพยาบาลชุมชน”

หวังเต้าคุนพูดอีกว่า “ขาของฉันถูกเขาใช้ ไม้เบสบอลตีจนหัก หมอบอกว่าฉันไม่สามารถลุก จากเตียงได้ในช่วงนี้ ภาพวาดที่คุณให้ฉัน ฉันเอา มันไปด้วยตอนออกไปจับชายชู้ คุณช่วยเอาภาพ นั้นไปจำนองที่โรงรับจำนำได้ไหม เงินทั้งหมด ของฉันหมดไปกับร้านอาหารแล้ว ตอนนี้ฉัน หมดตัวและไม่มีเงินสําหรับการรักษาแล้ว…”

เมื่อได้ยินเช่นนี้เย่เฉินก็ถามทันที “คนที่ ทําร้ายนายไม่จ่ายค่ารักษาพยาบาลเหรอ?”

“ไม่จ่าย…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ