บทที่ 274

เยเงินพูดออกไปแล้ว อืม พร้อมพูดว่า : “บ่ายนี้ฉันจะไปหา

“ดีมากเลยค่ะอาจารย์เป! ” เฉินเสี่ยวจาวโห่ร้องออกมา พูด ว่า “งั้นฉันจะไปบอกคุณตาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ เขาจะต้องตื่นเต้นมาก แน่ๆ! ”

หลังจากที่เก็บกวาดในห้องครัวเสร็จ เก๋เฉินที่เพิ่งจะออกมา ก็ เห็นเซียวซูหรับเตรียมที่จะออกจากบ้านแล้ว ดังนั้นเขาก็เลยพูด ถามออกไป : “ที่รัก คุณจะไปที่ออฟฟิศเหรอ?

เซียวซูหนส่ายหน้า พูดว่า : “แม่โทรศัพท์มาหาฉัน บอกว่ามี เพื่อนอยากจะตกแต่งวิลล่า อยากให้ฉันรับงานนี้ ฉันก็เลยจะออก ไปดูหน่อย”

เยเฉันรีบเอ่ยถาม : วิลล่าที่ไหนเหรอ? ”

เซียวซูหนพูดตอบ : “วิลล่าริมแม่น้ำ อยู่ที่ข้างแม่น้ำนะ

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูด : “งั้นก็ดีเลย คุณจะได้แวะไปส่งผมที่จี้ชื่อ ถัง ผมจะไปหาหมอเทพอ

เซียว หนพูดถามด้วยความตกใจ “คุณจะไปพบหมอเทพ ซื้อ? ไม่งั้นฉันไปพร้อมกับคุณดีกว่า เราจะได้ถือโอกาสซื้อของ เข้าไปเยี่ยมผู้อาวุโสที่บ้านของเขาด้วย! ”

เซีย หนรู้สึกขอบคุณซื้อเทียนมาก เพราะว่าเธอคิดมาโดยตลอดว่า ชื่อเทียน คือคนที่มีความสามารถรักษาผู้ป่วยที่ใกล้ ตายให้หายเป็นปกติได้ รักษาโรคอัมพาตครึ่งท่อนล่างของพ่อ ตัวเองให้หายได้

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูด : “คุณไม่ต้องเป็นกังวลนะ คุณพาผมไปส่ง ที่นั่น แล้วคุณไปทําธุระของคุณเถอะ ผมไปเจอซื้อเทียน พอแล้ว”

เซียวซูหนกล่าว : “งั้นก็ยังไม่เหมาะสมเลย…..…..

เยเฉันยิ้มพร้อมพูด : “ไม่มีอะไรที่ไม่เหมาะสมนะ อีกอย่างหมอ เทพซื้อก็มีนิสัยแปลกประหลาด หากเราไปด้วยกันทั้งสองคน ไม่ แน่ว่าเขาก็อาจจะไม่ดีใจก็ได้นะ

เมื่อเซียวซูหนได้ยินประโยคนี้ ถึงจะพยักหน้าพร้อมพูดว่า : “ก็ได้ งั้นคุณไปก่อน ถ้าโอเคล่ะก็ ก็นัดเวลากับหมอเทพซื้อ เรา เชิญเขาไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อ

“โอเค! ”

สองสามีภรรยาออกจากบ้านไปพร้อมกัน เชียวชูหนขับรถ ขับพาเยเฉันไปทางนอกเมือง

ผ่านไปยังซื่อถัง เย่เงินลงจากรถ กำชับให้เซียวซูหนขับรถ ระมัดระวังหน่อย ตัวเองก็ก้าวเท้าเข้าไปยังหน้าประตูชื่อดัง

ชื่อเทียนในเวลานั้นตรวจดูอาการให้คนป่วยอยู่ที่โรงยา ทันทีที่เห็นเยเฉันเดินเข้ามา ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที รีบลุกขึ้นไปรับ พูดว่า : “อาจารย์เย่ คุณมาแล้ว!

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย พูดว่า : “คุณทํางานก่อนเถอะ ไม่ต้องสนใจ ฉัน”

ชื่อเทียนพยักหน้า รีบเอ่ยทักทายเฉินเสี่ยวจากที่จัดยาอยู่ ข้างหลัง : “เสี่ยวจาว อาจารย์เมาแล้ว! รีบมาออกมาดูแล หน่อย! ”

เฉินเสี่ยวจาวรีบวางงานที่อยู่ในมือ เดินก้าวเท้าเข้ามาพร้อม ก้อนเมฆสีแดงๆ สองก้อนบนแก้ม

“อาจารย์เยคุณมาแล้ว! ”

น้ำเสียงคมชัดและไพเราะของเฉินเสี่ยวจาก ใบหน้าที่มีแต่รอย ยิ้มที่ไร้เดียงสา โดยเฉพาะลักยิ้มตื้นๆทั้งสองข้าง ดูแล้วทำให้คน รักและเอ็นดูเป็นพิเศษ

ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้เก๋เฉินประหลาดใจก็คือ รูปร่างของ เฉินเสี่ยวจากไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ มักจะมีกลิ่นน้ำหอม จางๆ ติดตัวเธอมาด้วยเสมอ เป็นกลิ่นสมุนไพรหอมจางๆ

ร้านยาส่วนใหญ่ ยาที่อยู่ด้านในจะมีกลิ่นแรง เวลาได้กลิ่นก็ไม่ ถึงขั้นหอม แต่กลิ่นบนตัวของเฉินเสี่ยวจาว กลับว่ามีกลิ่นหอ มอ่อนๆ ถึงขั้นทำให้คนรู้สึกผ่อนคลายได้หลายนาทีเลย

เย่เฉินมองไปที่เธอ ยิ้ม : “ตอนนี้ตาของคุณสุขภาพกลับมา แข็งแรงเหมือนเดิมแล้ว คุณก็ถอยเป็นอยู่เบื้องหลัง เป็นผู้ช่วย แล้ว? ”
“ใช่ค่ะ”เฉินเสี่ยวจาวพูดด้วยรอยยิ้มที่หวาน “แต่ว่าฉันก็ไม่ ได้เป็นผู้ช่วยอยู่ตลอด ทุกวันคุณตาจะเป็นคนตรวจอาการคน ป่วยเอง 5 คน ส่วนคนป่วยที่เหลือฉันจะเป็นคนดูอาการให้

เยเงินพยักหน้า พูดว่า : “ฝีมือการรักษาโรคของคุณก็ยอด เยี่ยมอยู่แล้ว เชื่อว่าใช้เวลาไม่นาน คุณก็จะกลายมาเป็นหมอ เทพน้อยที่มีชื่อเสียง ในจีนหลัง

“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เฉินเสี่ยวจาวพูดออกมาอย่างเขินอาย “ฝีมือการรักษาของฉัน ยังห่างไกลจากคุณตาเยอะเลยค่ะ ยิ่งไป กว่านั้นยังห่างจากอาจารย์เย่มากราวฟ้ากับเหวเลย

ในเวลานี้ ซื้อเทียนส่งคนไข้แล้ว พูดกับผู้ป่วยในโรงยาว่า : ไปบอกคนไข้ที่รอตรวจอาการนะ บอกว่าฉันมีลูกค้า VIP จึงต้อง หยุดตรวจอาการครู่หนึ่ง บอกให้พวกเขาทราบหน่อย ขอให้ทุก คนโปรดให้อภัย”

พูดจบ เขาก็รีบก้าวเท้าเดินไปตรงหน้าเเฉิน คารวะแบบจีน พร้อมโค้งคำนับด้วยความเคารพ เอ่ยพูด: “สวัสดีครับ อาจาร เย่! “