ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1448



บทที่ 1448

เมื่อเขาหารองเท้าสีแดงของซิวเจอ ก็ช่วยเธอสวมรองเท้า ด้วยตัวเอง ภาพตัดไปที่งานแต่งงานทันที

งานแต่งงานในฝัน ยิ่งใหญ่อลังการมาก

พ่อแม่ของเยเฉันก็อยู่กันพร้อมหน้า สีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสและ มีความสุขตลอดเวลา

เมื่อเพลงงานแต่งงานดังขึ้น กู้เย็นจงได้จับมือกู้ชิว ค่อยๆ เดินเข้าไปอยู่ตรงหน้าเขา ยื่นมือของชิวให้เขาด้วยรอยยิ้ม

จากนั้น ทั้งสองก็กล่าวคำสาบานแต่งงาน แลกเปลี่ยนแหวน แต่งงาน แล้วจุมพิตซึ่งกันและกัน

จากนั้นพิธีกรได้ขอให้ชิวหันหลังโยนดอกไม้ให้เพื่อนเจ้า

สาว

แต่ทว่า คนที่แย่งดอกไม้ไปได้ คือเซียวซูหน

แต่เมื่อเชียวชูหนที่แย่งดอกไม้มาไว้ในมือ กลับไม่ได้ดูมี ความสุขเลย ตรงกันข้าม สีหน้าของเธอยังดูขมขื่นมาก

เมื่อเย่เฉินสบสายตากับเธอ ก็อดสะดุ้งตกใจไม่ได้ ทันใดนั้น เขาก็ลืมตาขึ้น และพบว่ามันเป็นแค่ความฝัน

เขาตกใจกับความเหลวไหลในความฝัน นิ่งไปหลายนาทีก่อน จะค่อยๆ รู้สึกตัว
ท้องฟ้าด้านนอกหน้าต่างเริ่มสว่างขึ้น เขาถอนหายใจ ลุกขึ้น จากเตียงไปล้างหน้าบ้วนปาก แล้วเดินออกจากห้องไป

ชั้นล่าง หลินหวานซิวกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่กับคนรับใช้

กู้เย้นจงตื่นแต่เช้า เขานั่งดื่มกาแฟอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่าง กระปรี้กระเปร่า อ่านหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุดของเช้าวันนี้

สมัยนี้คนที่ยังชอบอ่านหนังสือพิมพ์อยู่นั้นมีไม่มากแล้ว

กู้เย้นจงเป็นหนึ่งในนั้น

พอเห็นเเฉินลงไปข้างล่าง เขาก็โบกมือยิ้มให้ทันที แล้วพูด ว่า “เฉินเอ๋อ มานี่สิ!

“ครับลุงกู้” เย่เฉินรับคำ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไป บนโซฟา เย่เฉินนั่งลงข้างๆ กู้เย็นจง

กู้เย้นจงส่งหนังสือพิมพ์ให้เขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณ อ่านพาดหัวข่าวสิ”

เย่เฉินรับหนังสือพิมพ์มา แล้วมองไปที่พาดหัวข่าวที่เขียนตัว ใหญ่เด่นชัดไว้ว่า “ประธานกู้ชื่อกรุ๊ปป่วยหนัก เกรงว่าว่ากลุ่ม ล้านล้านจะไร้ผู้นำ”

เย่เฉินขมวดคิ้วพูดว่า “หนังสือพิมพ์สำนักนี้เขียนอะไรไม่มี ความรับผิดชอบเลยนะ?”

กู้เย็นจงยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ต้องเป็นน้องชายสองคนนั้น ของผมแน่ที่ทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้ ตอนแรกพวกเขากระจายข่าวว่าฉันป่วยหนัก แล้วทำให้ผู้ถือหุ้นและตลาดสูญเสียความมั่นใจใน กู้ชื่อกรุ๊ป ให้หน่วยงานหลักทรัพย์ปรับลดราคาหุ้นและความคาด หวังความสำเร็จของกู้ชื่อกรุ๊ปลง เมื่อเป็นเช่นนี้ ราคาหุ้นของกู้ชื่อ กรุ๊ปจะตกลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้”

ว่าแล้วกู้เย็นจงก็มองดูนาฬิกาข้อมือ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้เป็นเวลาแปดโมงครึ่ง ยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงก่อน เปิดตลาดหุ้น พอถึงตอนนั้นราคาหุ้นของบริษัทจดทะเบียน ทั้งหมดที่อยู่ภายใต้การควบคุมของกู้ซื่อกรุ๊ปจะดิ่งลงจนถึงขีด จํากัด”

เย่เฉินอดขมวดคิ้วไม่ได้ “ลุง พวกเขายังเป็นผู้ถือหุ้นของกู้ชื่อ กรุ๊ป ทำแบบนี้ จะไม่สูญเสียผลประโยชน์ส่วนตัวเหรอ?”

กู้เย็นจงส่ายหน้ายิ้มๆ “สำหรับผู้ถือหุ้นรายใหญ่แล้ว ราคาหุ้น

ตกเพียงเล็กน้อย ความจริงแล้วมันไม่สำคัญเลย

ว่าแล้วกู้เย็นจงก็อธิบายต่อ “คุณดูสิ ถ้าราคาหุ้นของบริษัทตก เพราะข่าวผมป่วยหนัก คนที่กังวลมากที่สุดคือนักลงทุนรายย่อย และผู้ถือหุ้นรายย่อย พวกเขาจะแสดงความไม่พอใจผ่านทุกช่อง ทางอย่างแน่นอน เมื่อเห็นว่าเงินในมือลดลง

“แล้วราคาหุ้นก็ร่วงลงเพราะผมป่วยหนัก หายนะนี้ผมก็ต้อง แบกรับ พอถึงตอนนั้น พวกเขาก็จะสามารถปลุกระดมผู้ถือหุ้นรา ยอื่นๆ ให้มาบังคับให้ผมสละตำแหน่งได้มากขึ้น เพราะตอนนี้ ตลาดไม่ไว้วางใจผม ต้องให้ผมสละตำแหน่งเท่านั้น พวกเขาถึง จะรู้สึกโล่งใจ”
“ทันทีทีพวกเขาบรรลุเป้าหมาย เตะผมออกจากคณะกรรมการ ได้แล้ว ราคาหุ้นก็จะสูงขึ้น ดังนั้นสำหรับพวกเขาแล้ว ไม่มีการ สูญเสียที่แท้จริง กลยุทธ์นี้ เรียกว่าการยืมดาบฆ่าคน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ