ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 268



บทที่ 268

พูดจบ เขาก็ได้เปิดถังน้ำมัน พูดกับเกาจนเวียที่อยู่ข้างๆว่า “พ่อ ฉันคิดว่าฉันแค่เทน้ำมันเบนซินลงไปที่ประตูม้วน ปล่อยให้ น้ำมันเบนซินกระจายด้านในจนสุด ถึงตอนนั้นก็จุดไฟด้านนอก รับรองว่าด้านในแม้แต่แมลงสาบตัวเดียวก็ไม่รอด! ”

เกาเจี้ยนจูนพยักหน้า ครามออกมาอย่างโหดเหี้ยม พูด ว่า “ดี! เผาไอ้พวกลูกหมานี้ให้ตายไปเลย!

แม้ว่าอำนาจของเกาเจี้ยนจูน ในจินหลังไม่ถือว่าสูงส่ง ก็ไม่ ได้ถึงกับสุดยอด แต่ถ้าพูดถึงรักลูกชาย เขาถือว่าเป็นอันดับ หนึ่งของจินหลิง

บรรพบุรุษของหลานชายคนนี้เป็นโสดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เขาให้กำเนิดลูกสาวติดต่อกันหลายคน ถึงได้มีกาจวิ้นเวีย กชายสุดที่รักพิการคนนี้ แน่นอนว่าการเลี้ยงดูตามใจตั้งแต่เด็ก

ตอนที่เกาจวิ้นเว่ยเข้าโรงเรียน เพราะว่าไม่ตั้งใจเรียน ก่อกวนในห้องเรียน ถูกคุณครูใช้ไม้บรรทัดที่ลงกลางมือ เกาจ วันเว่ยพาคนไปที่โรงเรียน ทุบไปที่ท้ายทอยของครู ทำให้เขา พิการไปตลอดชีวิต

เมื่อตอนที่เกาจวิ้นเว่ยเข้าโรงเรียนชั้นมัธยมต้น ในโรงเรียน ทะเลาะกับเพื่อนแล้วเสียเปรียบ เกาจนจนจ้างคนมาทำร้าย เพื่อนของลูกชายของเขาจนกลายเป็นเจ้าชายนิทรา
ตัวอย่างดังกล่าวมีอยู่มากมาย ในขณะที่เกาจวิ้นเวยเติบโตมา

ในสายตาของเกาเจี้ยนจูนคือ ไม่ว่าใครที่รังแกลูกชายของตัว เอง ต้องลงเอยด้วยการตาย

อเทียน ไม่รักษาขาของลูกชาย สมควรตาย

ไอ้เย่เฉินนั่น ในเมื่อได้ทำร้ายลูกชายจนกลายเป็นดั่งเช่นทุกวัน

นี้ ก็คือสมควรตาย!

ดังนั้น แผนการของเขาคือวันนี้จะเผาซื้อเทียนให้ตายก่อน พรุ่งนี้ค่อยทำตามแผนที่วางไว้ เอาชีวิตของเยเฉิน

เซียวอี้เซียนเห็นสองพ่อลูกนี้จะจุดไฟเผาคลินิกของซื้อเทียน ตลอดจนเป็นไปได้ที่จะเผาซื้อเทียนให้ตายได้ ทันใดนั้นก็ลุกลี้ ลุกลน กระโดดออกมาพูดกับทั้งสองคนอย่างไม่ลังเลว่า “สอง ท่านนี้ อย่าได้ วามเด็ดขาด! ”

ตระกูลเก่าสองพ่อลูกตกใจ!

เดิมทีคิดว่ากขนาดนี้คงไม่มีใครสังเกตเห็นตัวเอง คิดไม่ ถึงว่าจะโผล่ออกมาหนึ่งคน

เกาจวิ้นเว่ยตกใจอย่างมาก จําเขียว เขียนได้ พูดด้วยความ ตกใจว่า “คนที่ก่อนหน้านี้มาหาซื้อเทียนเพื่อรักษาตัวคนนั้น? ทำไม คุณจะช่วยเขาเหรอ?”

เซียว เซียนรับโบกมือทันที พูดว่า “ฉันไม่สนใจหรอกนะ ว่าไอ้ชาติหมา อเทียน จะเป็นหรือตาย! แต่ว่ายาเทวดาของ เขาอยู่ในร่างกายเขาตลอด ฉันเชื่อว่ายาวิเศษของเขาไม่เพียงแต่รักษายาของคุณได้ ถ้าหากว่าพวกคุณจะใช้ไฟเผาเขาตาย งั้นยาวิเศษของเขาแน่นอนว่าก็จะโดนเผาไปด้วย! ”

เกาจวิ้นเว่ยก็นึกขึ้นมาได้

ใช่แล้ว!

ตัวเองทําไมคิดไม่ถึง!

ชื่อเทียนฉีมียาวิเศษจริงๆ ยาวิเศษสามารถรักษาได้แม้กระทั่ง อัมพาตครึ่งท่อนอย่างอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง

ถ้าหากว่าตัวเองจุดไฟเผาเขาแล้ว จะไม่มีโอกาสที่จะรักษาขา ที่เป็นง่อยได้?

คิดมาถึงจุดนี้ จู่ๆเขาก็ลังเลขึ้นมา

เซียวอี้เซียนขณะนี้ได้เอ่ยถาม : “สองท่านนี้ จากที่ฉันดูแล้ว ทําแบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ อย่าเพิ่งเผาร้านของไอ้เฒ่านี้เลย คิดหา วิธีจับไอ้เฒ่านี้ก่อน จากนั้นก็ยังยาของเขามา สุดท้ายค่อยฆ่า มันให้ตาย!

เกาเจี้ยนจูนขมวดคิ้วถาม : “ทำไม คุณกับไอ้คนแซ่ซื้อก็มี ความแค้นกันเหรอ?”

“แน่นอนว่ามีความแค้นต่อกัน! “เขียว เขียนพูดด้วยความ เย็นชาว่า “อีกทั้งยังเป็นความแค้นที่ไม่มีทางลืมไปได้ ฉันก็ อยากจะฆ่าแล้วก็มีชีวิตอย่างมีความสุข แต่ก่อนอื่นต้องเอายา

วิเศษมารักษาโรคสะก่อน! ”
เกาเจี้ยนจนพูดว่า “ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ถึงเวลานั้นพวก เราร่วมมือกันจับตัวคนแซ่ขอ บีบให้เขาเอายาวิเศษออกมา จากนั้นค่อยฆ่าเขาแล้วโยนลงแม่น้ำ

“ดีเขียว เขียนพยักหน้า พูดว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้น พวกเราแลกเบอร์ติดต่อกันไว้ พรุ่งนี้หาเวลา พวกเราค่อยมาพบ กันแล้วมาปรึกษาหารือกัน ! “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ