บทที่1580

กำลังคิดบ้าๆอยู่ โทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็สั่น

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และพบว่าเป็นทานากะ โคอิจิ โทรมา เธอรีบเก็บความคิดของเธอ รับสายแล้วยิ้มพูดว่า “ทานา กะซัง ทำไมโทรมาคึกจัง?”

ทานากะโคอิจิถอนหายใจและพูดว่า “คุณหนู วันนี้มีบางอย่าง เกิดขึ้น ท่านประธานโกรธมาก เพิ่งทุบของโบราณที่บ้านไปเยอะ มาก”

นานาโกะ อิโตะเริ่มประหม่า และรีบถามว่า “ทานากะซัง เกิด อะไรขึ้น? พอเจอมีปัญหาอะไรเหรอ?”

ทานากะโคอิจิพูดว่า “วันนี้ ประธานาธิบดีพาฉันไปที่บริษัท ผลิตยาโคบายา โดยตั้งใจจะลงนามในข้อตกลงร่วมกับคณะ กรรมการบริหารของบริษัทผลิตยาโคบายา หลังจากลงนามใน ข้อตกลงแล้ว ประธานาธิบดีและเจ้าหน้าที่การเงินได้ส่งเงิน จํานวน 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐเข้าบัญชี ของบริษัทผลิตยาโค มายา”

เมื่ออิโตะ นานาโกะ ได้ยินเรื่องนี้ ก็ถามด้วยความงุนงงว่า “พ่อ อยากซื้อหุ้นในบริษัทผลิตยาโคบายามาตลอดไม่ใช่เหรอ? วันนี้ ได้ตามที่ต้องการแล้วนี่ แล้วทำไมเขาถึงโกรธ?”

ทานากะโคอิจิพูดอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนที่ประธานาธิบดีให้เจ้าหน้าที่การเงินโอนเงินไป ไม่รู้ว่าอันที่จริงบริษัทผลิตยาโคบายา ได้เปลี่ยนเจ้าของไปแล้ว……….

“เปลี่ยนเจ้าของเหรอ? “อิโตะ นานาโกะถามด้วยความ ประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้น? ไหนบอกว่า โคบายา ชิจิโร่หายไป ไม่ใช่เหรอ?เขากลับมาแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่……..ทานากะโคอิจิอธิบายว่า “ไม่ใช่โคบายา ชิจิโร่ที่ กลับมา แต่คือ โคบายา อิจิโร่ พี่ชายของโคบายา ชิจิโร่ ซึ่งถูก กล่าวขานว่าตายแล้ว จู่ๆก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมา!”

“ต๊ะ?”อิโตะ นานาโกะพูดด้วยความประหลาดใจเล็ก

น้อย เกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ? ”

“เฮ้อ……”ทานากะโคอิจิถอนหายใจแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ไม่เท่า ไหร่ ประเด็นคือโคบายา ชิอิจิโร่ ซึ่งเป็นทายาทเพียงคนเดียว ของบริษัทผลิตยาโคบายา ได้โอนหุ้น 90% ของบริษัทผลิตยา โคบายา ให้กับบริษัทจีนซึ่งเป็นบริษัทเภสัชกรรม บริษัทยากระ เพาะเก้าเสงี่ยน”

อิโตะ นานาโกะพูดด้วยความประหลาดใจ “พ่อของฉันลงทุน หุ้น30ของบริษัทผลิตยาโคบายาไม่ใช่เหรอ?ตามหลักแล้วโคบา ยา ชิอิจิโรก็มีหุ้นของบริษัทผลิตยาโคบายาเพียง 70% เขาจะ โอนหุ้น 90% ให้กับ บริษัทจีนได้อย่างไร? ”

ทานากะโคอิจิพูดด้วยหน้าตาบูดบึง: “นี่คือเหตุผลที่ ประธานาธิบดีโกรธ! เขาลงนามในข้อตกลงร่วมกับโคบายา มา ซาโยชิตัวแทนประธานของบริษัทผลิตยาโคบายา หลังจากการลงนามเสร็จสิ้นก็ชำระเงิน แต่โคบายาชิอิจิโร่กลับมา ซึ่ง หมายความว่า ข้อตกลงทุนที่ลงนามโดยโคบายา มาซาโยชินั้น ถือเป็นโมฆะ……..

อิโตะ นานาโกะพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ถ้างั้น แผนของ พ่อฉันในการซื้อหุ้นในบริษัทผลิตยาโคบายากล้มเหลวแล้ว?”

“มันมากกว่าล้มเหลวอีก……”ทานากะโคอิจิกอน หายใจ: “ประธานของบริษัทยากระเพาะเก้าเสงี่ยน บอกกับ ประธานอย่างชัดเจนว่า อิโตะ คอร์ปอเรชั่นได้ส่งเงินจํานวน 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐให้กับบริษัทผลิตยาโคบายา และเขาจะไม่ คืนเงินให้!”

“หา?!”อิโตะ นานาโกะ อุทาน:”ทำไมถึงมีคนไร้ยางอายเช่น นี้? การถือหุ้นเป็นการซื้อขายหุ้น เมื่อเราจ่าย อีกฝ่ายจะต้องให้ หุ้นตามนั้น ถ้าอีกฝ่ายไม่ยอมให้หุ้น ก็ต้องคืนเงินแบบเดิม แถม ยังต้องชดใช้ค่าเสียหายด้วย ทำไมอีกฝ่ายถึงไม่ให้หุ้นเรา แล้ว ยังหักเงินเราล่ะ?! นี่มันมากเกินไปแล้ว!หรือว่าเขาไม่รู้จัก กฎหมายญี่ปุ่นของเราเหรอ? ”

ทานากะโคอิจิพูดอย่างหดหูใจในเวลานี้ “คุณหนู อีกฝ่ายเป็น แค่คนบ้านอกกฎหมาย!”

“คนบ้านอกกฎหมาย? “อิโตะ นานาโกะขมวดคิ้ว:”ด้วยนิสัย ของพ่อ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะยอมถูกเอารัดเอาเปรียบหรอก ใช่ ไหม? เขาไม่มีทางจัดการกับมันได้เลยเหรอ?”

ทานากะ โคอิจิถอนหายใจ “ท่านประธานาธิบดีไม่ยอมถูกเอารัดเอาเปรียบแน่นอน เดิมทีเขาอยากต่อสู้กับอีกฝ่ายอย่างหมด ท่า แต่ฉันพูดโน้มน้าวเขาไว้ คนๆนั้น……….ฉันเกรงว่าท่านประธาน จะรับไม่ไหว! เออใช่ จะว่าไปคนๆนี้ คุณหนูคุณก็รู้จัก……”

“ฉันก็รู้จัก?” อิโตะ นานาโกะถามด้วยความประหลาด

ใจ:”ใครเหรอ?”

ทานากะโคอิจิพูดว่า “ก็คือโค้ชของฉันเอ้าเวียน ที่ทำร้ายคุณ ยามาโมโตะ คาซึกิ ด้วยฝ่ามือเดียว!!

“อะไรนะ? เย่เฉินซัง!?”

ทันทีที่อิโตะ นานาโกะได้ยินเช่นนี้ เธออุทานออกมาด้วยความ ตื่นเต้นและโพล่งออกมาว่า “เย่เฉินซัง มาญี่ปุ่นเหรอ?!”