บทที่ 931

เธอต้องให้กำเนิดลูกชายเพื่อสืบทอดตระกูลเซวต่อไป

นี่คือเหตุผลที่เซวหนานซาน และพี่สาวของเธอกระตือรือร้น หวังว่าหลข่ายจะสามารถให้กำเนิดลูกชายได้

ดังนั้น ในตอนนี้เซวหนานซานจึงตระหนักว่า ถ้าในวันนี้เขา ต้องตายที่นี่ เขาจะพูดอะไร ก็ต้องให้หลี่ข่ายและเด็กที่อยู่ใน ท้องของเธอมีชีวิตอยู่ต่อไป

ถ้าหากเด็กเป็นผู้ชายล่ะ? ครอบครัวเซวก็มีทายาทแล้ว มิฉะนั้น ถ้าหลี่ข่ายจะตายที่นี่ในวันนี้ อย่างนั้นครอบครัวของ เซวทั้งหมดก็จบสิ้นแล้ว!

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ก็พูดกับเเฉินทันทีว่า “พี่ชาย คุณมี ความแค้น ความโกรธอะไรกัน ก็มาลงที่ฉัน ภรรยาของฉัน บริสุทธิ์ ลูกในท้องของภรรยาฉันก็บริสุทธิ์ ขอร้องคุณปล่อยเธอ ไป!”

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “เด็กจำนวนมากที่พวกคุณทรมาน คุณ ไม่คิดหรือว่าเด็กเหล่านั้นไร้เดียงสาที่สุด?”

เซวหนานซานร้องไห้พลางพูดว่า “ถึงแม้ฉันจะเลวทรามไร้ศีล ธรรม แต่ก็ไม่เกี่ยวกับภรรยาและลูก ๆ กรุณาปล่อยพวกเขาไป เถอะ! ต่อหน้าผู้คนคุณไม่สามารถฆ่าคนท้องได้ใช่ไหม”
เย่เฉินยิ้ม แล้วพูดว่า “โอ้ ฉันคาดไม่ถึงเลย คุณยังกล้าใช้ศีล ธรรมมาบีบบังคับฉัน?”

หลังจากเย่เฉินพูดจบ ก็พยักหน้า แล้วพูดว่า “แต่ว่าคุณพูดถูก ฆ่าหญิงมีครรภ์ไม่ใช่วิธีของฉัน อย่างนั้นฉันจะปล่อยภรรยาของ คุณไป

ทันทีที่สิ้นเสียงประโยคนั้น หลข่ายที่อยู่ด้านข้าง ก็ตื่นเต้น มากจนคำนับโลกศีรษะซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอทั้งร้องไห้ทั้งหัวเราะ พลางพูดว่า “พี่ชาย ขอบคุณพี่ชาย ขอบคุณที่ปล่อยพวกเราไป!”

เย่เฉิน โบกมือไปมา “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่จําเป็นต้องฆ่าคุณ แต่เด็กในท้องของคุณเป็นลูกของคุณและไอ้ขยะนี้ อย่างนั้นตอน นี้ฉันไม่สามารถจะปล่อยคุณไปได้ สักครู่ฉันจะจัดการให้ใครสัก คนพาคุณไปโรงพยาบาลสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยาเอาเด็กออก พอไม่มีเด็กแล้ว ผมจะมอบตัวคุณให้หน่วยงานความมั่นคง สาธารณะ ให้ศาลไปตัดสินความผิดทั้งหมดของคุณ อาจจะ ตัดสินลงอาญา ติดคุก หรือยิงเป้า!”

เมื่อเซวหนานซานได้ยินดังนี้ ก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่น ตระหนกในทันที “คุณจะทำแบบนี้กับทายาทของครอบครัวเซว ได้อย่างไร! ธูปของตระกูลเซวของเราอยู่ในท้องของภรรยาของ ฉัน!”

เย่เฉินพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ขอโทษทีนะ ขยะเช่นคุณและขยะ ที่เก่งกาจในการทำลายครอบครัวคนอื่น ไม่คู่ควรที่จะต่อธูปของ ตระกูลอีกต่อไป ฉันจะไว้ชีวิตลูกสาวของคุณ แต่ก้อนเลือดในท้องภรรยาของคุณนั้น อย่าคิดเพ้อฝันเลย!”

จากนั้นเย่เฉินมองไปหลี่ข่ายอีกครั้ง แล้วพูดอย่างเป็นซาว่า “ตอนนี้คุณเลือกเอง จะตายกับสามีที่นี่ หรือเอาเด็กออก แลก เปลี่ยนกับชีวิตไร้ค่า”

หลข่ายสี่โพล่งออกมาโดยไม่ได้คิดว่า “พี่ชาย ฉันอยากมีชีวิต

ต่อ ฉันไม่อยากตาย เอาเด็กได้ เอาเด็กออกได้เลย!”

อันที่จริง ช่วงเวลานี้ความในใจของหลข่ายนั้นกระจ่าง ชัดเจนมากแล้ว

อย่างแรก อย่างไรเธอก็ไม่ยอมตาย เพราะยังเด็กและใช้ชีวิต ไม่พอ ถ้าจะให้เธอตายกับสามี เธอไม่ยอมตายแน่

อีกอย่าง เด็กในท้องอายุเพียงสองเดือน ว่ากันตรง ๆ เป็นไข่

ที่ปฏิสนธิแล้ว จะต้องการเด็กหรือไม่ไม่สำคัญ ตราบใดที่ตัวเอง

ยังมีชีวิตสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด

ดังนั้นแน่นอนว่าเธอเต็มใจเลือกกำจัดเด็ก!

เมื่อเซวหนานซานที่อยู่ด้านข้างได้ยินทั้งหมด เขาแทบจะสติ แตก เขาจ้องหลี่ข่ายลี่ด้วยดวงตาแทบจะกินเลือดกินเนื้อ พร้อม กับกัดฟันและสาปแช่ง “นังผู้หญิงฉาวโฉ่ คิดจะทิ้งฉันในเวลา วิกฤติ เอาตัวรอดไปคนเดียว? ! ”

หลข่ายมองเขาอย่างตกประหม่า แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “สามี คุณต้องการให้ฉันตายกับคุณใช่ไหม เรายังมีลูกสาวนะ! แม้ว่าฉันจะต้องติดคุกนานสิบกว่าปี แต่ลูกสาวของเราก็ยังมีแม่ถ้าวันนี้ฉันตายที่นี่แล้ว ลูกสาวของเราก็จะเป็นเด็กกำพร้า