บทที่ 2060

เมื่อเห็นเเฉินทำแผลให้ตัวเองด้วยความระมัดระวัง ในใจ ของซูรั่วหลีก็เริ่มรู้สึกดีกับผู้ชายแปลกหน้าที่เคยทำให้เธอโกรธ ขึ้นมาบ้าง

เธอมองมาที่เเฉิน แล้วเอ่ยถามอย่างสงสัยว่า “นี่…ฉันยัง ไม่รู้เลยว่านายชื่อว่าอะไร! ”

เย่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย “ฉันชื่ออะไรแล้วมันสำคัญกับเธอ

ด้วยเหรอ?”

ซูรั่วหลีทำทีเป็นฮึดฮัดแล้วพูดขึ้นมาว่า “เรื่องครั้งก่อน ฉันยัง ไม่คิดบัญชีกับนายเลยนะ! เพราะฉะนั้นแน่นอนว่ามันสำคัญ มาก!”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “อ่า….ที่ฉันทำอย่างนั้น ก็เพราะ ว่าที่พวกเธอฆ่ายกครัวตระกูลมัตสึโมโตะ มันมากเกินไป เธอ เองก็เป็นคนจีน น่าจะรู้นะว่าบรรพบุรุษของประเทศเรากล่าวเอา ไว้ว่ายังไง กรรมใดใครก่อผู้นั้นก็รับผิดชอบเองอย่าดึงคนอื่น เดือดร้อนไปด้วยไม่เคยได้ยินเหรอ?”

ซูรั่วหลีเอ่ยพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิด “ถึงฉันจะเป็นคนทำ แต่นั่น ก็เพราะว่าทำตามคำสั่ง ในตอนนั้นผู้นำตระกูลออกคำสั่งอย่าง ชัดเจนว่า ต้องทำให้ตระกูลมัตสึโมโตะชดใช้อย่างสาสม ดัง นั้นฉันก็เลยยกพวกไปทำลายตระกูลมัตสึโมโตะตามความ ต้องการของเขา!”
เยเฉินเอ่ยถามเธอว่า “ผู้นำตระกูลที่เธอพูดถึง คือซูโวเต้า หรือซูเฉิงเฟิง?”

ซูรั่วหลีตอบเสียงเบาว่า “ซูโส่วเต้า….”

เย่เฉินแสยะยิ้ม เอ่ยพูดอย่างดูแคลนว่า “ไอ้สารเลวซูโส่วเต้า โชคดีชะมัด ก่อนหน้านี้ฉันช่วยชีวิตลูกชายและลูกสาวของมัน อย่างซูจือเฟยกับซูจือหยูเอาไว้ได้เพราะความบังเอิญ คิดไม่ถึง เลยว่า วันนี้จะได้มาช่วยลูกสาวนอกสมรสของมันอีก ฉันนี่ก็ บ้าจี้ตามไปด้วย!”

ซูรั่วหลีเอ่ยพูดอย่างตกใจ “นายว่าไงนะ? นายเป็นคนช่วย จือเฟยกับซูจือหยูเหรอ?! ”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยพูดอย่างไม่พอใจว่า “ใช่ ฉันเป็นคนช่วย สองพี่น้องนั้นเอาไว้ ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นลูกของซูโส่ว เต้า ถ้าฉันรู้ ฉันคงไม่ช่วยพวกเขาสองคนหรอก!

ซูรั่วหลีเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ว่า “นายแค้นอะไรเขาหรือ เปล่า?”

เยเฉันมองมาที่ซูรั่วหลี เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “แค้นจนไม่ อยากอยู่ร่วมโลกเลยล่ะ!

พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อว่า “ฉันเคยบอกแล้ว ว่าไม่ช้าก็เร็วต้อง มีสักวัน ที่เขาต้องมาคุกเข่าลงต่อหน้า ร้องไห้อ้อนวอนให้ฉันยก โทษให้ และพอถึงตอนนั้น ฉันอาจจะตัดหัวเขา หรืออาจจะยอม ให้อภัย จะเป็นหรือตาย ก็ต้องดูที่การกระทำของเขา!
ตอนนี้เยเฉันยังไม่รู้ว่า การตายของพ่อแม่ มีส่วนเกี่ยวข้องกับ ซูโส่วเต้ามากน้อยเท่าไหร่

ถ้าดูจากข้อมูลที่มีอยู่ในมือ ตอนนั้นซูโวเต้าเป็นศัตรูของพ่อ เขาจริงๆ ถึงขั้นที่ว่าเป็นคนก่อตั้งพันธมิตรต่อต้านตระกูลข่ขึ้น มาเอง

แต่ว่าการตายของพ่อแม่ มีความเกี่ยวข้องกับพันธมิตรต่อ

ด้านตระกูลเย่มากน้อยแค่ไหนนั้น ในตอนนี้ยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่

ในการคาดเดาของเเฉิน การตายของพ่อแม่ มีสามฝ่ายที่ ต้องรับผิดชอบ คือตระกูลเย่ ตระกูลซู และอีกตระกูลคือตระกูล รอธ ไชลด์

เพียงแต่ว่า เขายังไม่แน่ใจ ว่าในสามตระกูลนี้ใครมีความผิด มากที่สุดกันแน่

เมื่อซูรั่วหลีได้ยินแบบนี้ ก็ช็อกเป็นอย่างมาก เลียบเคียงถาม

ออกมาว่า “บอกได้ไหม ว่านายแค้นอะไรเขา?”

เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆ “เรื่องนี้เธอไม่ต้องถามละเอียดขนาดนี้ก็ได้ มั้ง”

ซูรั่วหลีพยักหน้าอย่างผิดหวัง จากนั้นก็ถามขึ้นมาอีกว่า “งั้น…งั้นบอกได้ไหมว่านายชื่อว่าอะไร?”

เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆว่า “ฉันชื่อเย่เฉิน” ซูรั่วหลีพิมพ์ออกมาคนเดียวว่า “เย่เฉิน? อย่าบอกนะว่า….ว่า…”
ซูรั่วหลีพูดถึงตรงนี้ สายตาก็หันมาจ้องที่เเฉิน แล้วพูดอย่าง ตกใจว่า “อย่าบอกนะว่านายคือคนตระกูลเย?!”