ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 618



บทที่ 618

พอพูดถึงจุดนี้ หลิวกว่างก็นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วก็พูดอย่างกล้าๆ ว่า “แต่ว่าจะบอกคุณตรงๆ เลยนะ เมียของอู่ตงไห้ก็รูปร่างหน้าตาไม่ เลว ปีนั้นอะนะ ก็เป็นสาวงามที่มีชื่อเสียงของพื้นที่แถบซูหาง เหมือนกัน”

หลิวหมิงรีบถาม “คนที่ชอบสวมเขาให้กับอู่ตงไห้ใช่ไหมครับ ที่เตรียมสวมเขาให้ครบหมื่นครั้งใช่ไหม? ”

“ใช่ๆๆ เธอนั่นแหละ! ” หลิวกว่างก็พูดอย่างเคลิบเคลิ้มว่า “ฝันแล้วก็อยากจะจัดกับเธอสักรอบเหมือนกัน! ให้ผมได้ สวมเขาตีท้ายครัวให้อู่ตงไห่สักยกหนึ่ง

หลิวหมิงรีบพูดว่า “พ่อครับ ผมได้ยินมาว่าเธอไม่เคยปฏิเสธ

ใครเลยนะครับ พาผมไปด้วยคนสิครับ? ”

หลิวกว่างยิ้มพูดว่า “เอาสิ งั้นเดี๋ยวพวกเราไปเลยดีไหม? ตอน นี้ยังไม่สามทุ่มเลย เราสองพ่อลูกขับรถไป ขับเร็วหน่อย เที่ยงคืน กว่าๆ

ก็ถึงซูหางแล้ว จะได้ให้เมียของอู่ตงไห่มาปรนนิบัติพวกเรา สองพ่อลูกเสียหน่อยก็ดี

“จัดไปครับ! ” หลิวหมิงก็รีบหัวเราพูดว่า “งั้นพวกเรารีบออก

เดินทางเลยดีกว่าครับ!

ในตอนนี้ เย่เฉินก็กดหยุดอัดวิดีโอ แล้วก็พยักหน้าพูดอย่างพอใจว่า “ไม่เลวๆ ดูเหมือนว่าพวกมึงสองพ่อลูกจะมีพรสวรรค์ ด้านการพูดจําอวดนะเนี่ย โอเคแล้ว รีบหนีไปเถอะไป

หลวกว่างก็ร้องไห้ถามว่า “อาจารย์เย่ครับ คุณจะอัปโหลด

วิดีโอไปใช่ไหมครับ?

“ใช่” เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “เดี๋ยวจะรีบอัปโหลด ลงTikTokเลย การแสดงของพวกมึงจะต้องดังระเบิดแน่ๆ ! ”

หลิวกว่างตกใจจนตัวสั่น พูดว่า “อาจารย์เย่ครับ คุณอัปโหลด ลงช้าหน่อยได้ไหม? ถ้าคุณลงไปตอนนี้ ตระกูลคงจะตามฆ่า พวกเราทันแน่ๆ

เย่เฉินก็เตะจางจื่อโจว ที่นอนเหมือนกับหมาตัวหนึ่ง แล้วพูด กับหลิวกว่างว่า “ดูท่าทางยอมจำนนของมึง มึงกลัวอะไร? บอดี้ การ์ดของ

ตระกูลอู่ทั้งหมด ก็นอนสลบอยู่นี่หมดแล้ว จึงยังจะกลัวอะไร อีก? หรือว่ามึงกลัวตงไห่อละอู๋ซินตามฆ่ามึงสองพ่อลูกด้วยตัว เอง

งั้นรึ? กูว่าสารรูปอย่างมันสองคน ก็ไม่ได้เก่งไปกว่ามึงสองพ่อ ลูกเลย พวกมึง4คนสู้กัน ฝ่ายที่เสียเปรียบ คงต้องเป็นพวกมัน สองพ่อลูกแน่”

หลิวกว่างครุ่นคิด ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนี้จริงๆ

ตระกูลอยู่ในจินหลิงไม่มีคนให้รับใช้ จะให้คนมากหาง ก็ ต้องใช้เวลา พอถึงตอนนั้น ตนเองและลูกชายก็คงหนีไปได้แล้ว
หลิวหมิงก็พูดกับหลิวกว่างว่า “พ่อครับ พวกเรารีบกลับไปเก็บ ข้าวของเถอะ แล้วไปเย่นจึงคืนนี้เลย พรุ่งนี้ก็ซื้อตั๋วครื่องบิน เที่ยวบินที่เช้าที่สุดไปมาเลเซีย แบบนี้ พวกตระกูลตามเรา ไม่ทันแน่!

หลวกว่างก็ถอนหายใจ “คลิปวิดีโอของพวกเรา คงไปหาเรื่อง แก่ตระกูลแน่ พ่อกลัวว่าพวกมันจะทุ่มสุดกำลัง เพื่อตามฆ่าพวก เรา…”

หลิวหมิงตัวสั่น แล้วพูดอย่างกังวลว่า “พ่อครับ ตระกูลคงไม่ หมดหนทางอย่างนี้หรอกมั้งครับ? ”

“ไม่หรอกมั้ง? ” หลิวกว่างถอนหายใจพูดว่า “แกไม่รู้อะไร อู๋ ตงไห้รักเมียมันมาก….พวกเราไปดูถูกเมียมันแบบนี้ พ่อกลัว ว่า….”

เย่เฉินก็ขี้เกียจฟังพวกเขาสองพ่อลูกพูดมากกัน ก็เลยพูดไป นิ่งๆ ว่า “กูจะเตรียมอัปโหลดวิดีโอแล้ว พวกมึงสองพ่อลูกจะหนี ก็รีบหนี หนีได้ไว ก็มีชีวิตรอด หนีไม่ทันแล้วกลายเป็นศพอยู่แถว ตามถนน ก็อย่ามาโทษว่ากูไม่ให้โอกาสพวกมึงก็แล้วกัน

หลิวกว่างตั้งสติขึ้นมาได้ แล้วพูดว่า “อาจารย์เย่ครับ พวกเรา จะไปเดี๋ยวนี้แหละ! จะไปเดี๋ยวนี้!

พูดจบ ก็ลากหลิวหมิงไป แล้วพูดว่า “รีบไป กลับบ้านไปเก็บ ของ แล้วไปเย่นจึงคืนนี้เลย! ”

หลิวหมิงก็กลัวจะถูกตระกูลตามฆ่า ก็เลยรีบพยักหน้ารัวๆ
จากนั้น สองพ่อลูกก็รีบหนีไปอย่างหมดสภาพ

หงห้ามองด้านหลังของทั้งสองคน แล้วก็พูดกับเย่เฉินอย่าง เคารพว่า “อาจารย์เย่ครับ จะปล่อยพวกมันสองคนไปอย่างนี้ หรือครับ? ”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “วางใจเถอะ พวกมันสองคน เหยียดหยามตระกูลอู่เช่นนี้ ตระกูลคงจะทุ่มสุดตัวเพื่อตามพวก มันแน่ พวกมันคงไม่อยู่ได้นานหรอก ต่อให้รอดไปได้นาน ก็ต้อง กังวลไปทั้งชีวิต”

พูดไป เย่เฉินก็ยิ้มพูดว่า “อีกอย่าง ชีวิตนี้ พวกมันคงไม่กล้า กลับประเทศมาแล้ว ใช้ชีวิตนอกประเทศทั้งชีวิต ตายแล้วก็ไม่แน่ ว่าจะได้

กลับมาฝังในประเทศ ไม่เช่นนั้น ลูกหลานตระกูลก็คงจะขุด

เอาเถ้ากระดูกพวกมันออกมาประการแน่


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ