บทที่1174

สวลี่ฉิน โบกมือ กล่าวอย่างไม่พอใจว่า “ถ้าเขากล้าไม่ตกลง ฉันกับพ่อของเขาก็ตัดความสัมพันธ์ทั้งหมด! ถึงเวลานี้แล้วเขา ยังไม่ยินยอมได้ด้วยเหรอ!”

พูดจบ สวีลี่ฉินเดินไปตรงหน้าของซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยว ม่าน กล่าวอย่างดูแคลนว่า “หงเหว่ย ฉันแม่ของแกยังคงยืนยัน คำเดิม ถ้าจางเสี่ยวม่านไม่มีสินเดิมของฝ่ายหญิง30ล้าน งั้น เรื่องงานแต่งเลิกคุย!”

“สามสิบล้าน?!”

ซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยวม่านต่างส่งเสียงตกใจออกมา

จากนั้นซุนหงเหว่ยอดไม่ได้ที่จะถามอย่างโมโห “แม่ แม่จนจน บ้าไปแล้วหรือเปล่า? เมื่อกี้บอกว่า10ล้าน เพียงพริบตาเดียว เปลี่ยนเป็น30ล้าน แม่จะให้ครอบครัวของเสี่ยวม่านเอาเงิน มากมายขนาดนี้มาจากไหน? ต่อให้เป็นครอบครัวของเราก็ไม่มี เงินมากมายขนาดนี้!”

สวีลี่ฉินกว้าแขนเสื้อของซุนหงเหว่ยทันใด แล้วกล่าว “แกมา กับแม่ แม่มีอะไรจะพูดด้วย

พูดจบ ได้ตะโกนเรียกซุนเต๋อวังสามีของตน “เฒ่าแก่ซุนคุณก็ มาด้วย”

ซุนเต๋อวิ่งรีบตามไป สามคนทั้งครอบครัวได้มาถึงมุมที่ไร้ผู้คนซุนหงเหว่ยถามอย่างเกรี้ยวกราดว่า “แม่ แม่คิดจะทำอะไรกัน แน่? แม่ไม่อยากเห็นผมมีความสุขขนาดนี้เลยเหรอ?”

สวีลี่ฉินกล่าวด้วยเสียงกระโชกกระชาก “ทำไมแกพูดกับแม่ แกแบบนี้? ฉันเป็นแม่ของแกเลี้ยงดูแกเติบโตมาขนาดนี้ แล้วจะ ไม่อยากเห็นแกมีความสุข? ฉันก็แค่ไม่อยากเห็นแกกระโดดลง ไปในกองไฟก็เท่านั้น!

“ฐานะครอบครัวของจางเสี่ยวม่านเป็นยังไง แกไม่รู้เหรอ? ถ้า แกแต่งงานกับมัน อนาคตพ่อแม่มัน น้องชายมัน ก็จะดูดเลือด ดูดเนื้อแก! ไม่ใช่แค่ดูดเลือดแกนะ แล้วยังดูดเลือดดูดพ่อแกอีก ด้วย แกอยากให้เราทั้งคู่โมโหเป็นบ้าหรือไง? หรืออยากทำร้าย พวกเราให้ตาย?”

ซุนหงเหว่ยรีบให้สัญญา “แม่วางใจได้ หลังจากที่ผมและเสี่ยว ม่านแต่งงานกันแล้ว ชีวิตของเราทั้งคู่ พวกเรารับผิดชอบกันเอง พวกเราไม่มีทางแบมือของเงินแม่แม้แต่แดงเดียว”

“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว!”

สวีลี่ฉินกัดฟันกล่าว “ตั้งแต่เล็กฉันกับพ่อแกไม่เคยให้แก่ อดอยาก ให้เงินแกไปไม่น้อย ดังนั้นแกจึงไม่รู้ถึงความรู้สึกที่ยาก ลําบากกว่าจะได้เงินมา ถ้าพวกแกพึ่งพาตัวเอง ไม่ช้าก็เร็วต้อง อดตาย!”

พูดพลาง สวลี่ฉิน โบกมือ ใช้น้ำเสียงสูงส่งออกคำสั่ง “หนุ่มๆ ทั้งสองฟังฉันให้ดีๆนะ ตอนนี้มีโอกาสดีรอตระกูลซุนของเราอยู่ ตรงหน้า ถ้าคว้าไว้ ทรัพย์สินของตระกูลซุนของเราก็เพิ่มขึ้นหลายเท่า หนุ่มๆทั้งสองไม่ว่าใครห้ามตกม้าตาย

พ่อลูกทั้งสองถามด้วยความประหลาดใจว่า “โอกาสดีอะไร กัน?

สวีลี่ฉินเล่าเรื่องของครอบครัวประธานเชว์ให้สองพ่อลูกฟัง ทันที

เมื่อซุนเต๋อวิ่งได้ยิน ก็กล่าวอย่างค่อนข้างอับอาย “ฉิน คุณ กำลังให้ลูกกินของเหลือไม่ใช่เหรอเนี่ย? อนาคตถ้าลูกของคน นั้นคลอดออกมา ฉันผู้อาวุโสของตระกูลซุนจะเอาหน้าไปไว้ ที่ไหน?”

สวีลี่ฉินถามกลับ “ซุนเต๋อ ง คุณพยายามมากว่าครึ่งค่อนชีวิต ก็หาเงินได้แค่สามสี่สิบล้านไม่ใช่เหรอ? เรื่องนี้เพียงแค่พวกคุณ ไม่มีปัญหา วันเดียวครอบครัวเราหาเงินสดได้50ล้านเลยนะ! พวกคุณตั้งใจฟังให้ดีๆนะ เงินสด!!

แว็บเดียวท่าทีของซุนเอวังก็ลังเลขึ้นมา

ยอมรับว่าการที่ให้ลูกชายรับของเหลือจากคนอื่นมันเสียหน้า อย่างมาก แต่ เทียบกับ50ล้าน เกียรติยศก็ไม่ได้สำคัญอะไร ขนาดนั้นแล้ว

สวีฉินฉวยช่วงน้ำขึ้นให้รีบตักแล้วกล่าว “ซุนเต๋อวัง คุณอย่า ลืมนะ ว่าประธานเซว์ตกลงแล้ว หลังจากที่ครอบครัวของเราทั้งคู่ แต่งงานกันแล้ว เค้าจะเอาทรัพยากรในด้านแป้งส่วนมากมาให้ เรา!”
“ถึงตอนนั้น โรงงานแป้งของเรา จะหาเงินได้ไม่รู้เท่าไม่ใช่เห รอ? ตอนนี้หนึ่งปีได้เงินหลายล้าน ไม่แน่ถึงตอนนั้นหนึ่งที่จะได้ เงินหลายสิบล้านก็เป็นได้นะ บวกกับค่าสินสอด หนึ่งปีให้หลัง ทรัพย์สินของเราก็จะเกินร้อยล้านแล้ว!