บทที่ 1693

ก่อนที่รถยนต์จะเสียการควบคุมและชนเข้ากับที่รั้วกั้นข้างถนน นางาฮิโกะอิโตะไม่เคยคาดคิดว่าตัวเองจะตกอยู่ในสถานการณ์ อันตรายแบบนี้

เพราะนางาฮิโกะอิโตะได้รับการคุ้มครองจากนินจาทั้งหมด

ของตระกูลโคงะ

อาจกล่าวได้ว่า ตอนนี้ตระกูลใหญ่ๆ ในญี่ปุ่น มีเพียงนินจาของ เขาที่ยังไม่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตเลย

นอกจากเขาแล้ว นินจาวัยรุ่นของตระกูลฟูจิบายาชิเสียชีวิต เกือบทั้งหมด นินจาของตระกูลอิงะก็เสียชีวิตไปครึ่งหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม นางาฮิโกะอิโตะผิดพลาดที่สุดคือ การเดิน

ทางออกมาครั้งนี้เขาชะล่าใจมากจนเกินไป

เขารู้สึกว่าตัวเองไปให้ปากคำและให้ความร่วมมือต่างๆกับ ตำรวจที่กรมตำรวจนครบาลโตเกียว และมีตำรวจขับเดินหน้า ขบวนรถยนต์และนำตัวเองไปที่กรมตำรวจนครบาล โตเกียว คง ไม่มีใครมาทำร้ายเขา ในระหว่างทางที่เขาไปกรม ตารวจนครบาล?

เป็นเพราะเหตุผลนี้ ทำให้เขาไม่ได้สั่งให้นินจาจำนวนมาก ตามมาปกป้องตัวเอง

แต่เขากลับคาดไม่ถึงจริงๆ ตำรวจที่ขับรถนำขบวน ได้ถูกมัตสึโมโตะ โยชิโตะคุกคามข่มขู่มาก่อนแล้ว มัตสึโมโตะโยชิโตะวาง กับตัวอย่างหนาแน่น รอให้เขาเดินเข้ามา

จู่ๆขบวนรถยนต์ของนางาฮิโกะอิโตะก็เสียการควบคุม สาเหตุ หลักมาจากพื้นถนนเต็มไปด้วยอาวุธนินจามากิบิชิ

สิ่งที่เรียกว่ามากิบิชิ เป็นอาวุธชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมใช้ กันในนินจาญี่ปุ่น จะเป็นโลหะที่มีหนามแหลม ไม่ว่าจะโยนลงไป ที่พื้นถนนยังไง หนามแหลมเหล่านั้นก็จะหันออกไปในทิศทางที่ แตกต่างกัน

ในสมัยโบราณ เมื่อนินจาญี่ปุ่นถูกตามล่า ก็จะโยนมากิบิชิไว้ ด้านหลังตัวเอง เมื่อศัตรูไล่ตามมา แล้วเหยียบโดนมากิบิชิ ก็จะ โดนแทงทะลุฝ่าเท้า

นินจาในสมัยปัจจุบัน ได้ทำการอัพเกรดมากิบิชาครั้งใหญ่ ตอนนี้มากิบิชิผลิตจากทังสเตนคาร์ไบด์ที่มีความแข็งแกร่งมากๆ และเป็นโลหะเหล็กที่แข็งที่สุดในโลก และมีความแข็งเท่ากับ เพชร

ดังนั้นเมื่อใช้มากิบิชิที่มีความแข็งแกร่งขนาดนี้ ก็สามารถ เจาะยางรถยนต์ได้อย่างง่ายดาย!

เหตุผลที่ขบวนรถยนต์ของนางาฮิโกะอิโตะเสียการควบคุม ทันที เพราะยางทั้งสี่เส้นของรถยนต์ ต่างก็โดนมากิบิชิหลายๆ อันเจาะยาง ทำให้รถยนต์ควบคุมไม่ได้และชนเข้ากับรั้วกั้นข้าง ทาง

ในขณะที่เกิดการกระแทก ซิการที่นางาฮิโกะอิโตะพึ่งจุดตกลงไปบนเป้ากางเกงของตัวเอง ผลจากการชนรั้วกั้นข้างทาง ทำให้เขาเวียนหัวมากๆ

โชคดีที่เขามีวินัยเรื่องความปลอดภัย ถึงแม้ว่าเขาจะนั่งอยู่ เบาะหลังของรถยนต์ แต่เขาก็คาดเข็มขัดนิรภัย

มิฉะนั้น การชนรั้วกั้นข้างถนนเมื่อสักครู่ ถึงแม้รถยนต์จะดีแค่ ไหนก็ช่วยลดการกระแทกไม่ได้

ถ้าหากศีรษะกระแทกกับเบาะหนังด้านหน้ามีโอกาส80%ที่จะ เสียชีวิต

ในเวลานี้ บอดี้การ์ดหลายๆคนและนินจาสองคนของนางา โกะอิโตะลงมาจากรถยนต์ที่อยู่ด้านหน้าและด้านหลัง และล้อม รถยนต์ของนางาฮิโกะอิโตะไว้

ในขณะนี้ นินจาของตระกูลอิงะหกคนก็กระโดดลงมาจาก ท้องฟ้าจากถนนฝั่งตรงข้าม มือทั้งสองข้างของนินจาทุกคนถือ มีดคะ อิอยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน

ทานากะซังที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับหน้าซีดด้วยความตกใจ หัน หน้าไปพูดกับนางาฮิโกะอิโตะ “ท่านประธาน! ทำไมถึงมีนินจา ทากาฮาชิมาจิส่งนินจาพวกนี้มาใช่ไหม?!”

ขณะที่นางาฮิโกะอิโตะกำลังจะพูด จู่ๆก็เขาก็ร้องเสียงอุ้ยขึ้น มา ก้มศีรษะและมอง เขาพบว่าการไหม้ทะลุกางเกงของเขา แล้ว และมีรอยไม้ที่ต้นขาด้านใน

เขารีบหยิบซิการ์ขึ้นมาและโยนทิ้งไป จากนั้นก็พูด:”รถตำรวจน่าขบวนที่อยู่ด้านหน้าหายไปไหน?”

คนขับรถพูดขึ้นมาทันที ท่านประธาน รถตำรวจขับหนีไป แล้ว…”

“ขับหนีไปแล้ว?!”นางาฮิโกะอิโตะตกตะลึงและด่าทันที พวก เราโดนคนลอบโจมตี แต่พวกเขาขับรถหนีไปแล้ว?! แม่งเอ๊ย พวกเขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?!”

จู่ๆทานากะซังก็เข้าใจทันทีและพูด “ท่านประธาน ตำรวจพวก นั้นจงใจล่อพวกเราออกมาหรือเปล่า?”

นางาฮิโกะอิโตะตะโกนด้วยความโกรธ “ไอ้สารเลว! พวกมัน ชั่วจริงๆ พวกมันจงใจขุดหลุมพรางเพื่อเล่นงานฉัน!”