บทที่942

บางบริษัทที่จดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์มีมูลค่าบริษัทกว่า แสนล้าน สุดท้ายมูลค่าบริษัทเหลือแค่ร้อยล้าน มูลค่าบริษัทหาย ไปกว่าก้าวสิบเปอร์เซ็นต์

บางธุรกิจอาจจะแค่มีปัญหาทางการผลิต สุดท้ายราคาหุ้นตก จนทำให้ล้มละลายได้ แต่เมื่อเทียบกับความผิดของตระกูล แล้ว มันเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากไม่ใช่หรือ?

ครั้งนี้ตระกูลอาจจะต้องเป็นแพะรับบาปให้กับสำนักขอทาน ของเซวหย่าฉิน เรื่อง ไร้มโนธรรมทั้งหมดที่เขาเคยทำทั้งหมด เรื่องทั้งหมดนี้อาจจะตกไปอยู่ที่ตระกูล

ตอนนี้ในใจของอู่ตงไหลนลานและร้อนรนมาก เพราะเขารู้อยู่ แก่ใจว่า เรื่องที่ตระกูลเผชิญในตอนนี้ อาจจะเป็นมหันตภัยของ ตระกูลอู๋เลย

ดังนั้น เขาก็เลยพูดกับผู้ช่วยตัวเองว่า “รีบออกประกาศโดย ใช้นามบริษัท ถึงเซวหนานซานจะเป็นน้องชายของฉัน แต่ตระกูล อู๋ของเราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องและไม่รู้เรื่องกับสิ่งที่เซวหนานซาน ทุกการกระทําของเซวหนานซาน เป็นความรับผิดชอบของเขา เอง ผมและตระกูลอู่ไม่รู้เรื่องและไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ขณะเดียวกัน ทางเราก็จะไปยืนยันความบริสุทธิ์กับตำรวจด้วย เพราะฉันกับ เรื่องที่ผิดกฎหมายที่เซวหนานซานทำไม่มีความส่วนเกี่ยวข้องกัน โดยตรงใดๆ ทั้งสิ้น หวังว่าทุกคนจะไม่ถูกคนอื่นประณามทางผิด! ”

ผู้ช่วยเขาพยักหน้าและพูดโพล่งออกมาว่า “รับทราบ ท่า ประธาน ฉันจะไปออกประกาศเดี๋ยวนี้เลย!”

เซาหย่าฉันกำลังจมอยู่กับความรู้สึกเสียใจและเจ็บปวดที่เสีย น้องชายไปและสูญเสียผู้สืบทอดสกุลไป ทันใดนั้นได้ยินสามีตัว เองบอกจะตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับน้องชายตัวเอง เธอก็ได้ โกรธออกมาทันทีและพูดว่า “อู่ตงไห่ นายคนนี้ยังมีจิตใจอยู่มั้ย หนานซานเป็นน้องชายของนายนะ และเป็นน้องชายของฉันด้วย เขาถูกคนฆ่าตาย เขาถูกฆ่าตายนายเข้าใจมั้ย? นายไม่เพียงจะ ไม่ช่วยเขาล้างแค้น แถมยังจะตัดความสัมพันธ์กับเขาอีกหรือ?! นายยังเป็นคนอยู่อีกมั้ย!

อู่ตงไห้ก็กำลังโมโหอยู่เหมือนกัน เพราะถ้าจัดการเรื่องนี้ได้ไม่ ดี อาจจะทำให้ทั้งตระกูลต้องลำบากก็ได้

เห็นว่าตอนนี้ภรรยาของตัวเองยังปกป้องน้องชายที่สมควร ตายคนนี้ของเธอ อู่ตงไหโกรธมากและด่าออกมาด้วยคําหยาบ ว่า: “ถ้าไม่ใช่น้องชายหมามาเกิดคนนี้ ตระกูล ก็ไม่ต้องเป็นฝ่าย ถูกกระทำแบบนี้หรอก? ฉันเคยเตือนเธอตั้งแต่แรกแล้วว่า ให้ เตือนเขาอย่าไปทําเรื่องที่ไร้มโนธรรมมากนัก แต่เธอก็ไม่เคย ฟัง!”

“เธอเข้าข้างเขาประจำ และคอยปกป้องเขาเสมอ ฉันไม่เคยว่า สั่งสอนอะไรเขาได้เลย ตอนนี้เป็นอย่างไงละ? มีคนเรียกหาความ เป็นธรรมให้แล้ว เขาตายแล้วไม่เป็นไร แต่ทำไมยังมาลำบากตระกูลอู๋อีกด้วย”

เมื่อเซวหย่าฉันได้ยินคำพูดประโยคนี้ เธอโกรธจนเกือบจะบ้า ไปแล้ว เธอกัดฟัน และยื่นแขนไปตะกายหน้าของอู่ตงไห่

อู่ตงไห่หลบไม่ทัน ใบหน้าของเขาถูกเซวหย่าฉันตะกายจน เกิดลอยข่วนปนเลือดสองสามเส้น

เล็บของเซวหย่านยาวอยู่แล้ว และใช้แรงที่มาก ส่วนจนเนื้อ บนใบหน้าของเขาออกทันที และมีเศษเนื้อติดอยู่ที่ใต้เล็บของ เธอ

อู่ตงไห่ร้องโอ๊ยออกมาด้วยความเจ็บปวดทันที และใจของเขา ยิ่งโกรธขึ้นไปใหญ่ และเขาไปถึงคอเสื้อของเซวหย่าฉัน และตบ ไปที่ใบหน้าของเธอหลายครั้ง

เขาตบไปและด่าไปว่า: “เซวหย่าฉันเธอรู้มั้ย? น้องชายของ เธอทำให้ฉันเกือบจะฉิบหายแล้ว!ฉันสุดจะทนกับน้องชายเธอตั้ง นานแล้ว ถ้าฉันไม่ได้ไว้หน้าเธอ ไม่ต้องให้ถือมือคนอื่นหรอกฉัน จะจัดการฆ่ามันเอง เธอรู้มั้ยว่าตอนนี้ฉันเสียใจกับเรื่องอะไรมาก ที่สุด? ฉันเสียใจที่ไม่ได้ฆ่าไอ้หมานั้น ตอนนี้เขากลายเป็นระเบิด ลูกหนึ่ง ตัวเขาเองตายไปแล้ว แถมยังระเบิดฉันจนไม่เหลือซาก

เซวหย่าฉินและอู่ตงไม่แต่งงานกันมาแล้วหลายปีไม่เคยลงไม้ ลงมือกัน

ตอนนี้น้องชายเธอตายไปแล้ว เธอก็ถูกตงไห่ตบไปหลาย ครั้ง เธอกลายเป็นคนที่ไม่มีสติไปแล้ว
“ตงไห่นายมันไม่ใช่คน ฉันตาบอดเอง ฉันมองนายผิดไป นายไม่ช่วยฉันล้างแค้นให้น้องชาย ฉันจะไปล้างแค้นเอง ต่อไปนี้ นายกับฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป!”

เชวหย่าฉันพูดจบ ลุกขึ้นและวิ่งออกไปทางด้านนอก

อู๋ซินอยากที่จะวิ่งตามไปอู่ตงไฟตะโกนเสียงดังออกมา “เธอ กลับมาเดี๋ยวนี้ตอนนี้จะวิ่งตามเธอไปทำอะไร? ตามเธอกลับมาส ร้างปัญหาหรือ? หรือเธอไม่รู้ว่าตอนนี้เรื่องอะไรสำคัญกับตระกูล อู๋ที่สุดในตอนนี้?”

อู๋ซินถึงเข้าใจและพูดโพล่งว่า “พ่อเดียวฉันไปหากลุ่มแอคห ลุมมาช่วยพวกเราลบล้างความผิด ไม่ว่าจะใช้เงินมากแค่ไหนฉัน ก็ยอมจ่าย!”