บทที่ 2416

“คุณท่านมีอุบายนี้จริงๆ….

“ทั้งๆที่เขาส่งฉันไปที่ออสเตรเลีย ต่อจากนั้นกักบริเวณอยู่ใน บ้านเพื่อตบตา ตอนนี้ต้องการให้ฉันกลับไปช่วยเหลือ กลับบอก ว่าตอนนี้ฉันสุขสบายอยู่ที่ออสเตรเลีย ฉันแม่งอยู่สถานที่บ้าแห่ง นี้สุขสบายกะผีนะ ?”

แม้ว่าจะคิดอย่างนั้น แต่ซูโสเต้าก็ทำตามคำพูดของคุณท่าน ในทันที และเอ่ยปากพูดว่า “พ่อ ขอโทษจริงๆครับ ช่วงนี้ผม เจียดเวลาว่างมาพักผ่อนจริงๆ ถ้าหากพ่อต้องการให้ผมกลับไป ช่วยเหลือ งั้นผมทําตามคำสั่งของพ่อได้ตลอดเวลา”

ซูโสว่เต้าอยากจะกลับไป แต่ไม่สามารถพูดแสดงท่าทีได้ใน ทันทีว่า ถ้าหากพ่อต้องการผม ถ้าอย่างนั้นผมก็จะออกทางเดียว นี้

แม้ว่าคุณท่านพูดถึงขั้นนี้ เขาก็ต้องเอาความคิดริเริ่มไว้ในมือ ของคุณท่าน สุดท้ายค่อยพูดอีกประโยคหนึ่ง ทำตามคำสั่งของ คุณท่านได้ตลอดเวลา

แบบนี้ ด้านหนึ่งเห็นได้ชัดว่าตัวเองเคารพคุณท่านอย่าง แท้จริง และในอีกด้านหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าตัวเองทำตัวถ่อมตน ต่อหน้าคุณท่าน

ด้วยเหตุนี้ ก็สามารถลดความระวังใจที่คุณท่านมีต่อตัวเองได้
เมื่อคุณท่านได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกจิตใจสดชื่น และรีบพูดว่า “เอา อย่างนี้นะ ฉันจะให้ทางออสเตรเลียเตรียมเครื่องบิน แกรีบกลับ มาให้เร็วที่สุด!

หลังจากที่พูดจบ เขาก็พูดเสริมอีกว่า: “ใช่แล้ว ฉันตั้งใจว่าจะ ออกจากเย่นจิงโดยเร็วที่สุด ไปที่หางหลบสถานการณ์หน้าส่ว หน้าขวานสักพัก ไม่อย่างนั้น รอจนฟ้าสว่าง ฝ่ายตำรวจและ ตระกูลคงจะมาหาถึงที่ ถึงเวลานั้นคงจะเป็นปัญหาใหญ่อย่าง แน่นอน”

ซูโส เตารีบถามว่า: “พ่อ พ่อออกจากเย็นจึงตั้งใจไปที่ไหน?

ซูเฉิงเฟิงเอ่ยปากพูด: “ฉันตั้งใจไปซูหาง ที่นั่นมีอุตสาหกรรม บางส่วนของพวกเรา และก็มีคฤหาสน์ขนาดใหญ่หลังหนึ่ง ฉัน อยากไปสงบเงียบที่นั่นก่อน นอกจากนี้ที่นั่นยังค่อนข้างใกล้กับ เมืองจีนหลิง ค่อนข้างสะดวกที่ฉันจะออกคำสั่ง

ซูโสบู่เต้าก็ถามว่า: “พ่อ งั้นผมจะบินไปที่เย็นจึงหรือว่าบินไปที่ ซูหาง?”

“บินไปที่ซูหางน่ะ”ซูเฉิงเฟิงพูด “ฉันวางสายก็จะตรงไปนั่ง เฮลิคอปเตอร์ไปที่สนามบินเดี๋ยวนี้ สามชั่วโมงกว่าจะถึงหาง เดี๋ยวแกบินตรงไปที่ซูหาง ฉันรอแกที่ซูหาง

“ได้ครับ!”ซูโสว่เต้าพูดในทันทีว่า “งั้นผมจะไปเตรียมตัว ก่อน”

ซูเฉิงเฟิงเอ่ยปากพูดว่า: “โสบู่เต้า บางเรื่อง พ่อก็มีความ ลําบากใจเหมือนกัน แกอย่าได้โทษพ่อ โดยเฉพาะเรื่องไร่ขิง พ่อก็หมดทางเลือกถึงได้จำใจต้องคำนึงถึงชื่อเสียงของตระกูลซู… ซูโสเต้าพูดอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า “พ่อครับพ่อวางใจ ได้ครับ เรื่องนี้ผมเข้าใจพ่อหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์…

จากนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูดว่า “พูดอย่างไม่ ปิดบังพ่อนะ ผู้หญิงอย่างไม่ชิง หลายปีมานี้ในใจก็ไม่เคยลืมเ ฉางอิง! เธอยังไม่ได้หย่ากับผม ก็วิ่งไปซื้อคฤหาสน์ที่เยฉางอิง เคยอยู่ พูดเรื่องเล็กคือตบหน้าของผมซูโสบู่เต้า พูดเรื่องใหญ่ คือตบหน้าทั้งตระกูลซู! ต่อให้พ่อไม่คิดหาหนทางไปจัดการ ปัญหานี้ เกิดผมกลับไป ก็ไม่มีทางปล่อยเธอไว้

หลังจากที่ซูเฉิงเฟิงฟังจบ พูดด้วยความพึงพอใจเป็นอย่าง มากว่า: “โสว่เต้า แกมีการรับรู้นี้ ฉันก็ดีใจมาก สมกับที่เป็น ลูกชายคนโตของตระกูลซู อยู่ตรงหน้าปัญหาความถูกต้องและ ความไม่ถูกต้อง มองได้ชัดเจนกว่าคนทั่วไปมาก!

พูดถึงตรงนี้ เขาพูดต่อไปว่า “ดึกมากแล้ว แกรีบไปเตรียมตัว รายละเอียดของเรื่อง รอแกกลับมาพวกเราค่อยคุยกัน

“ได้ครับ”ซูโสว่เต้าพูดอย่างเคารพว่า: “พ่อ พ่อรีบร้อนเดิน

ทางตอนกลางคืน ดูแลสุขภาพให้มากๆด้วย!”

“ได้ ฉันรู้แล้ว”ซูเฉิงเฟิงตอบคำหนึ่ง นึกอะไรบางอย่างได้ ก็ พูดว่า: “ใช่แล้วโสว่เต้า ตอนที่วิดีโอเพิ่งจะออกมา จือเฟยวิ่งมา โวยวายกับฉัน ต่อจากนั้นก็ไม่รู้ว่าไปไหนแล้ว ถ้าหากเขาติดต่อ กับแก แกอย่าลืมขอโทษเขาแทนฉันด้วย ฉันที่เป็นคนนี้ อารมณ์ร้อนมากไปหน่อยจริงๆ ให้เขาอย่าได้เอาไปใส่ใจ”
ซูโสว่เต้าคาดไม่ถึงจริงๆว่า คุณท่านจะเป็นคนขอโทษลูกก่อน และเร่งรีบพูดว่า: “พ่อ เมื่อกี้นี้ถือเฟยยังโทรหาผม ปัญหาใหญ่ ที่สุดของเด็กคนนี้ก็คือไม่โตพอและพบเจอกับเรื่องราวก็ไม่มาก พอ จึงมึนงงกับข้อมูลภายนอกได้ง่ายดาย ดังนั้นมองไม่เห็นแก่น แท้ของเรื่อง พ่ออย่าได้ถือโทษโกรธเขาเลย รอหลังจากที่ผม กลับไป จะต้องพาเขามาคำนับยอมรับผิดต่อหน้าพ่ออย่าง แน่นอน!”

ซูเฉิงเฟิงพอใจกับคำพูดของซูโสบู่เต้าเป็นอย่างมาก และเอ่ย ปากพูดว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็วางใจแล้ว แกรีบกลับมา เถอะ ฉันรอแกอยู่ที่ซูหาง!”