ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 524



บทที่ 524

และอีกอย่าง แม้ว่าพวกนั้นจะชอบเขา แต่ไม่แน่ว่าคนในตระกูล จะชอบด้วย

อู่ตงให้ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง แล้วพูดขึ้น : “ที่บ้านบอก

ว่า อาการน้องชายแกไม่ค่อยดี

“เป็นอะไรเหรอ? ” อู๋ซินถามขึ้นอย่างกังวล “อาการเลว ร้ายกว่าเดิมเหรอ? ”

“ไม่ขนาดนั้น” อู่ตงไห่พูดขึ้น “ก็เหมือนเมื่อก่อนแหละ ต้อง กินเว้นชั่วโมง แต่ว่าอารมณ์ของน้องชายแกค่อนข้างบ้าคลั่ง เมื่อ ก่อนตอนที่อาการกำเริบ ถ้าไม่ให้กินก็จะฆ่าตัวตาย พอตอนนี้ให้ กิน กินหมด แล้วก็จะเริ่มมีสติ หลังจากนั้น ก็อยากจะฆ่าตัวเองอีก เลยรู้สึกว่าแบบนี้มันทรมานมากเลย

พูดจบ เขาก็ถอนหายใจอีกครั้ง ไม่รู้เหมือนกันว่าไปทำ อะไรให้ใครไว้ ถึงได้กลายเป็นแบบนี้ได้

อู๋ซินกัดฟันกรอด : “ถ้าหากผมจับตัวคนที่ทำร้ายน้องชายได้ จะฆ่ามันให้ไม่มีชิ้นดีเลย!

ที่จริงนั้น

ถึงอู๋ซินจะพูดออกไปแบบนั้น แต่สิ่งที่เขาต้องการที่สุดในใจ นั้น ไม่ใช่การล้างแค้น และก็ไม่ใช่การรักษาน้องให้หาย แต่คือ การคว้าตัวซึ่งหวั่นถึง
สำหรับเรื่องน้องชายเขา ที่จริงเขาไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิด เขากลับรู้สึกว่า สิ่งที่น้องชายเป็นอยู่ตอนนี้ มันดีมากสำหรับ เขา

เพราะว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ตัวเขาเองก็จะลดคู่แข่งลงไปคน หนึ่ง

อาการของที่เป็นอยู่ตอนนี้ ถ้ารักษาไม่หาย ทั้งชีวิตนี้คงไม่ สามารถสืบทอดกิจการอะไรได้ สิ่งเดียวในชีวิตที่เขาจะได้ก็คือ ถูกเก็บซ่อนไว้ในบ้าน เพื่อให้มีชีวิตต่อไปได้

ถ้าเป็นอย่างนี้ เขาก็จะเป็นคนเดียวที่สามารถสืบทอดทุกอย่าง ในตระกูลอู๋

อู่ตงไห่ถอนหายใจยาวๆ อีกครั้งแล้วพูดขึ้น : “เรื่องของน้อง

แก แกไม่ต้องเป็นห่วง พ่อจะเป็นคนสืบหาเอง แกพยายามตาม

ซึ่งหวั่นถึงให้ได้ ต้องเอาหล่อนให้อยู่หมัด ให้ได้ เข้าใจไหม?

อู๋ซินรีบพยักหน้ารับ: “เข้าใจแล้ว

อู่ตงไห้ตอบรับ แล้วพูดขึ้นอีกครั้ง : “วันนี้ที่ฉันจัดงานขึ้นที่ เทียนเซียง ได้เชิญคนดูแลตระกูลหวัง ตระกูลฉิน ตระกูลหลิว ตระกูลจ้าวและก็ตระกูลขง กลุ่มคนพวกนี้ล้วนแต่มีอิทธิพลในจิน หลิงมานานหลายปีแล้ว ทั้งสายเลือด ทั้งฐานะ ล้วนแต่เป็น ตระกูลดีๆทั้งนั้น

“และก็หัวหน้าในหลิงอย่างหงห้า ก็ได้รับเชิญมางานนี้ด้วย เขาเป็นคนที่จัดการทุกอย่างในจินหลิง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ออกงาน แต่ทุกอย่างก็อยู่ในสายตาของเขาหมด ไม่ว่าเรื่องอะไร สำคัญแค่ไหนในจินหลังก็ไม่รอดพ้นสายตาของเขาไปได้ ดังนั้น วันนี้แกก็เข้าไปตีสนิทกับคนพวกนี้ให้มากๆ เพราะมันจะเป็น ประโยชน์ในการตามข่งหวั่นถึงอย่างมากเลย

อู๋ซินรู้จักเพียง ตระกูลหวังกับตระกูลฉิน และคนที่คอยดูแลทั้ง สองตระกูลนี้คือหวังเจิ้งกางกับฉินกาง พอจะรู้เรื่องอำนาจของ พวกเขาอยู่บ้าง แต่สำหรับตระกูลอื่นนั้นเขาไม่ค่อยรู้เลย จึงได้ ถามชื้น: “พ่อ นอกจากตระกูลหวังกับตระกูลฉินแล้ว ตระกูลที่ เหลืออย่างตระกูลหลิว ตระกูลจ้าว แล้วก็ตระกูลขงที่ทำธุรกิจ อะไร?

อู่ตงไห่ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ตระกูลจ้าวกับตระกูลขงนั้นทำเกี่ยว กับอสังหาริมทรัพย์เป็นแค่ตระกูลทั่วๆ ไป ไม่ได้มีอิทธิพลอะไร มาก แต่ว่าตระกูลหลิวนี่น่าสนใจ ตระกูลหลิวทำเกี่ยวกับธุรกิจ การเงิน แถมยังทำแบบผิดกฎหมาย เกี่ยวกับการกินดอกเบี้ยสูง สองปีมานี้จึงโดดเด่นมาก ในมือเขายังมีพวกที่คอยเก็บเงินและ ทํางานให้อยู่มาก

อู๋ซินตะลึงจนพูดขึ้น : “ถ้างั้นก็มีลักษณะคล้ายกับหงห้าเห รอ? ”

“คล้ายๆ กัน” อู่ตงไห่พยักหน้ารับ แล้วพูดขึ้น” “แต่ว่ายัง ด้อยกว่าหงห้าเยอะ หงห้ามีคนในจินหลิงมากมาย เยอะว่าคน ของหลวกว่างเป็นสิบเท่า ดังนั้นหลิวกว่างเลยเกลียดหงห้าเข้า กระดูก แต่ก็ทำอะไรหงห้าไม่ได้
“หลิวกว่างเกลียดหงห้าเหรอ? ” อู๋ซินถามขึ้นอย่างอึ้งๆ “พวกเขาสองคนมีเรื่องขัดแย้งกันเหรอ? “

อู่ตงไห่หัวเราะออกมา “ขัดแย้งกันมาก หลิวกว่า มีลูกคน

เดียว ซื่อหลิวหมิงไม่กี่วันก่อนไม่รู้ไปทำอะไรให้หงห้าโกรธ ห้าเลยใช้มีดสักลงบนหน้าผากเป็นคำ หง

“คำว่าอะไร?

“จนจนตาย! “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ