บทที่ 2242

ซึ่งหวั่นถึงนั่งลงข้างๆเย่เฉิน โดยไม่รู้ตัว

หงห้ายื่นแก้วชา ให้เธอ ตอนที่เธอยื่นมือออกมารับ เยเฉันเห็น สร้อยข้อมือเพชรเส้นนั้นที่ข้อมือเธอ ในใจก็อดที่จะสะอึกไม่ได้

พูดถึงการรู้จักกับซ่งหวั่นถึง มีหงห้าเป็นสะพานเชื่อม คือเขาที่ ขอร้องให้ตนไปดูฮวงจุ้ยให้ซ่งหวั่นถึง ตนจึงได้รู้จักกับซึ่งหวั่นถึง

หลังจากนั่งลง ซ่งหวั่นถึงเอ่ยปากพูดกับเเฉินว่า “อาจารย์เย่ ครับ วันนี้ตอนที่นานาโกะวิดีโอคอลกับฉัน ให้ฉันทักทายคุณให้ ด้วยค่ะ”

เย่เฉินถามอย่างแปลกใจว่า “อ๋อ! วันนี้พวกคุณวิดีโอคอลกัน แล้ว? ”

ซึ่งหวั่นถึงยิ้มพลางกล่าว “โดยพื้นฐานฉันก็จะวิดีโอคอลกับนา นาโกะอยู่แล้วค่ะ เธอให้ลูกหมากับฉันตัวหนึ่งไม่ใช่เหรอคะ ดู ออกว่าในใจของเธอค่อนข้างเป็นห่วง อยากเห็นความเป็นอยู่ ของน้องหมาทุกวัน”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ ยิ้มแล้วกล่าว “เอ้าเสงี่ยนยังพูดว่ารอให้ สุนัขของคุณโต มีลูกแล้วให้เธอสักตัว”

ซึ่งหวั่นถึงหัวเราะ “ค่ะ เธอพูดกับฉันแล้ว วันนี้ฉันและนานา โกะพูดถึงเรื่องนี้กันพอดี นานาโกะพูดว่าอีกไม่กี่วันตอนที่เธอมา หัวเซีย สามารถพามาได้อีกตัว ให้เข้าเสงี่ยน ฉันยังอยากบอกข่าวดีนี้บอกกับเอ้าเสงี่ยนด้วยตัวเอง ทำไมเธอไม่อยู่ตรงนี้ล่ะ คะ?”

ฉินทางที่อยู่ข้างๆรีบกล่าว “คุณส่งครับ เอ้าเสวียนเพิ่งฝึกซ้อม

เสร็จ ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วครับ”

เยเฉันถามอย่างค่อนข้างตกใจ “อีกไม่กี่วันนานาโกะจะมาหัว เซี่ย?”

“ค่ะ” ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้า กล่าว “นานาโกะบอกว่าชอบกู้ชีว ดาราของหัวเซียของเรามาโดยตลอด ซิวอี้จะจัดคอนเสิร์ตที่ เมืองจีนหลิงพอดี เธอจึงอยากมาดู ฉันตกลงกับเธอแล้วค่ะ ถึง ตอนนั้นมาก็พักที่บ้านของฉัน

เย่เฉินชะงักไปทันใด ถามอย่างตกใจว่า “นานาโกะชอบกู้ชิ วอี?! จริงเปล่าเนี่ย?”

“จริงค่ะ” ซ่งหวั่นถึงตอบจริงจัง “กู้ชิว ไม่เพียงมีชื่อเสียงที่หัว เซียนะคะ ทั้งเอเชีย กลุ่มชาวจีนทั่วทุกมุมโลก ถึงขั้นตลาดยุโรป และอเมริกา ล้วนมีแฟนคลับมากมาย และเพราะเธอสวยมาก ได้ รับความเลื่อมใสจากหญิงสาวญี่ปุ่น สาวญี่ปุ่นจำนวนมากเลียน แบบการแต่งกาย การเข้าชุดอีกทั้งสไตล์การแต่งหน้าของเธอ โดยเฉพาะ แฟนคลับเยอะมาก!”

พูดจบ เธออธิบายต่ออีกว่า “ความจริงฉันก็สนใจกู้ชิวอยู่นะ คะ ดังนั้นพวกเราทั้งสองแพลนกันว่าจะไปดูคอนเสิร์ตด้วยกันค่ะ” ขณะนี้เย่เฉินรู้สึกหัวจะระเบิด

“ภรรยาจะไปดูคอนเสิร์ตของกู้ชิว ต่งรั่งหลินก็จะไปดูคอนเสิร์ตของกู้ซิวอี้ ซ่งหวั่นถึงก็ไป ถึงขั้นแม้แต่อิโตะ นานาโกะ ก็จะไป…นี่…นี่มันบ้าอะไรกันแน่เนี่ย?”

ขณะนี้ ฉันเอ้าเสวียนเปลี่ยนชุดราตรีที่มีออร่าเดินมา เมื่อได้ ยินเย่เฉินและซ่งหวั่นถึงพูดถึงชิว จึงรีบถามอย่างสนใจอย่าง หาที่เปรียบไม่ได้ว่า “อาจารย์เยคะ พี่หวั่นถึง พวกคุณกำลังคุย กันเรื่องคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี้เหรอคะ?”

ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้า ยิ้มแล้วกล่าว “เอ้าเสงี่ยน แกก็ชอบกู้ชิวอี้ เหรอ?”

ฉันเอ้าเสงี่ยนกล่าวอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า “ใครไม่ชอบ บ้างล่ะ! หนูซื้อบัตรไปแล้วเนี่ย ถึงตอนนั้นแพลนว่าจะไปกับเพื่อน ร่วมชั้นค่ะ….

พูดจบ ได้ถามต่อว่า “พี่หวั่นถึง พี่ก็ไปเหรอ?”

ซึ่งหวั่นถึงหัวเราะกล่าว “ฉันก็ไป อิโตะ นานาโกะที่ให้สุนัขกับ ฉันก็อยากมาดูด้วย ฉันนัดกับเธอแล้วว่าจะไปด้วยกัน”

“อ๊าก!” ฉินเอ้าเสวียนตกใจ “อิโตะ นานาโกะก็จะมาดู คอนเสิร์ตที่เมืองจินหลิงเหรอคะ?”

“ถูกจ่ะ” ซ่งหวั่นถึงพยักหน้า กล่าว “แล้วก็ยังมีข่าวดีจะบอก แกด้วยนะ ฉันพูดกับนานาโกะว่าแกชอบหมาน้อย เธอบอกว่า ครั้งนี้ที่มา จะเอาพี่ชายน้องชายไม่ก็พี่สาวน้องสาวของยูกตัว หนึ่งให้แก

“หา? จริงเหรอ?!” เมื่อฉันเอ้าเสงี่ยนได้ยินประโยคนี้ อารมณ์ก็เซอร์ไพรส์ขึ้นมาก่อน แต่ไม่นานก็กลายเป็นอับอายมากขึ้น มา…

เธอกล่าวอย่างล้ำๆอึ้งๆว่า “พี่หวั่นถึงคะ ฉันเคยต่อสู้กับอิโตะ นานาโกะ แล้วยังสู้จนเธอบาดเจ็บ จะกล้ารับน้องหมาของเธอให้ ได้ที่ไหนกันคะ…”

ซึ่งหวั่นถึงหัวเราะฮ่าๆ พูดอย่างจริงจังว่า “นานาโกะเค้ารู้ว่า แกต้องแคร์เรื่องนี้แน่นอน ดังนั้นจึงให้ฉันบอกแก โดยเฉพาะ เธอ พูดว่า การแข่งขันส่วนการแข่งขัน เรื่องที่เกิดขึ้นในการแข่งขัน ทิ้งไว้ในสนามแข่งก็พอแล้ว อย่าเอาเรื่องของในสนามแข่งเข้ามา พัวพันกับการดำรงชีวิต เธอบอกว่าเธออยากเป็นเพื่อนกับแก ด้วยนะ!”