ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2413



บทที่ 2413

ในขณะนี้ ซูโสเต้ากำลังคุยโทรศัพท์กับซูจือเฟยลูกชาย

ซูจือเฟยเพิ่งจะขับรถจากเย่นจึงไปเมืองจินหลง ในตอนดึก แต่ ทันทีที่ถึงเมืองจีนหลิง ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากอย่าง วุ่นวายสับสนจนทำอะไรไม่ถูกในทันที

เขามาที่เมืองจินหลิง เพื่อตามหาที่อยู่ของแม่และน้องสาว แต่ ทว่า ฝ่ายตำรวจของเมืองจินหลิงส่งคนหลายพันคนออกไปค้นหา ทั่วเมืองมาทั้งวัน ก็ไม่มีผลลัพธ์ได ซูจือเฟยด้วยกำลังเพียงลำพัง ก็ไม่รู้ว่าควรที่จะลงมือจากที่ไหน

เดิมทีเขาตั้งใจว่า กลับไปที่คฤหาสน์เก่าของตระกูลที่อยู่ใน เมืองจินหลงก่อน ขอความช่วยเหลือจากพ่อบ้าน แบบนั้น ก็ยังมี ที่พักอยู่

แต่ทว่า เมื่อนึกถึงว่าเขาเพิ่งจะทำให้คุณปู่ขุ่นเคืองใจ คุณปู่ยัง ให้คนตามหาที่อยู่ของเขาอยู่ทุกที่ เขาก็ค่อนข้างมีความกังวลใน ทันที

ดังนั้น เขาโทรหาขอความช่วยเหลือกับซูโสบู่เต้าที่อยู่ห่างไกล ในออสเตรเลีย และพูดกับเขาว่า “พ่อครับ คุณรู้ว่าคุณตาซื้อ คฤหาสน์หลังหนึ่งไว้ที่เมืองจีนหลิง ไม่แน่ตอนนี้ก็ส่งคนมาสำรวจ อยู่ที่นั่นรอให้ผมไป ถ้าหากผมไปขอความช่วยเหลือกับพ่อบ้าน เป็นไปได้ว่ายังไม่ได้เข้าประตู ก็ถูกคนของตระกูลซูจับไว้แล้ว…”
ซูโสเต้าพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “มีความเสี่ยงนี้จริงๆ! พ่อว่าแกควรระวังให้มากกว่านี้ อย่าเพิ่งติดต่อกับพ่อบ้าน ซูจือเฟยรีบถามว่า: “พ่อ ขั้นตอนนี้ผมควรทำยังไงดีครับ?

จากนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย และพูดด้วย ความสะอื้นว่า “พ่อ…ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงดีแล้ว….แม่ และจือหยูก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ผมอยากจะตามหาพวก เธอ แต่ไม่มีความสามารถในการตามหาพวกเธอ ถึงขนาดไม่มีผู้ ช่วยสักคนอยู่ข้างกาย…ผม…ผม…ผมรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนไร้ ประโยชน์ทุกกระเบียดนิ้ว

ซูโส เต้าถอนหายใจ และพูดปลอบใจว่า “จือเฟย อย่าโทษ ตัวเองมานักมากเกินไป เรื่องแบบนี้อยู่นอกเหนือการควบคุมของ แกแล้ว พอพูดไม่น่าฟังหน่อย ขนาดคุณปู่ของแกก็ควบคุมการ เดินของเรื่องราวทั้งหมดไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับแกล่ะ?”

ซูจือเฟยร้องไห้และพูดว่า “ผมไม่อยากยุ่งเรื่องของเขา ผม เพียงแค่อยากจะตามหาแม่และจือหยู ยิ่งไปกว่านั้นพวกเธอจะ ต้องปลอดภัย ไม่อย่างนั้น ชาตินี้ผมก็ไม่มีทางยกโทษให้ไอ้แก่ นั่น!”

จากนั้น ซูจือเฟยก็พูดอย่างเร่งรีบว่า “พ่อ! พ่อกลับมาช่วยผม เร็วๆหน่อย! พ่อไม่อยู่ ผมคนเดียวความสามารถมีขีดจำกัดเกิน ไปแล้ว…”

ซูโสบู่เต้าลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ยปากพูดว่า “จ๋อเฟย แกหา ที่พักอยู่ในเมืองจินหลิงก่อน แต่อย่าเปิดเผยที่อยู่ของแกกับภายนอก พ่อรอจะรอการเคลื่อนไหวคุณปู่ของแกอยู่ ดูว่าต่อไป เขาเตรียมที่จะเดิมหมากก้าวไหน…

อันที่จริงสำหรับซูโสบู่เต้า แม้ว่าเขาจะเห็นรายงานข่าวแล้ว ดีโอที่เย่เฉินอัปโหลด ก็เกลียดซูเฉิงเฟิงเข้ากระดูกด่า แต่เขายัง คงไม่กล้าแตกคอกับซูเฉิงเฟิง ในทันที

เหตุผลที่ไม่กล้าแตกคอก็ง่ายดายมาก ทั้งหมดก็คือความ สามารถไม่เพียงพอ

นี่เป็นเหมือนกับเมื่อจักรพรรดิกวงซวี่เผชิญหน้ากับซูสีไทเฮา อำนาจของทั้งอาณาจักรและการปกครองทางทหารทั้งหมดอยู่ ในมือของซูสีไทเฮา แม้ว่าจักรพรรดิกวงซวี่จะเป็นจักรพรรดิ แต่ก็ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอด้วยซ้ำ

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้โสเต้าแม้แต่ตำแหน่งผู้นำตระกูลก็ไม่มี ซูเฉิงเฟิงถึงได้เป็นผู้ตัดสินใจที่แท้จริงของตระกูลซู

ยิ่งไปกว่านั้น สังคมสมัยใหม่ยังแตกต่างจากสังคมศักดินา อย่างมาก

สังคมศักดินาสามารถแสวงหาการแย่งชิงบัลลังก์ได้ แต่ใน สังคมยุคใหม่ ทุกสิ่งล้วนให้ความสำคัญกับระบบกฎหมาย ทรัพย์สินทั้งหมดของซูซื่อกรุ๊ป แทบจะอยู่ในนามของคุณท่าน ทั้งหมด แม้ว่าผู้ถือหุ้นรายอื่นจะถือหุ้นของซูซื่อกรุ๊ป แต่ว่าผู้ถือ หุ้นเผชิญหน้ากับออกเสียงให้คะแนน ก็มอบสิทธิ์ให้คุณท่าน ทั้งหมด

เป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำที่จะยึดอำนาจของคุณท่าน ต่อให้ฆ่าคุณท่านตาย หุ้นเหล่านั้นในนามของคุณท่าน ก็อยู่ในกองทุนทรัสต์ รายใหญ่ทั้งหมด คนอื่น ในตระกูลซูทำได้เพียงเบิกค่าครองชีพ จากกองทุนทรัสต์ ไม่สามารถควบคุมตระกูลซูไว้ได้

ดังนั้น แม้ว่าซูโสเต้ารู้ว่าคุณท่านจะฆ่าภรรยาของเขา และยัง ฆ่าลูกสาวอีกคนของเขาด้วย เขาก็ไม่มีความกล้าหาญนั้นที่จะไป สู้สุดชีวิตกับคุณท่าน

เพราะว่าตราบใดที่เขากล้าอยู่ในสถานการณ์โดยไม่ได้รับ อนุญาตจากคุณท่าน ออกจากออสเตรเลีย มีความเป็นไปได้สูงที่ จะถูกกักบริเวณอยู่ที่บ้านในทันที


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ