ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 493



บทที่ 493

ในตอนนี้ เหอเหลียนได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอแล้ว

พิศวาสอาชญากรรม ได้เข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายอย่างเป็น ทางการ

หม่าหลันเห็นว่าในเวลานี้สีหน้าของเหอเหลียนบ่งบอกถึงการ ทำร้ายผู้คนเพื่อแย่งทรัพย์สิน ไม่มีแม้แต่เงาของหญิงร่ำรวย?

ทันใดนั้นเธอก็รู้ว่า เธออาจถูกโกง

เมื่อมองไปที่เฉียนหงเช่น เธอก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติมาก ขึ้นเรื่อยๆ

ทำไมวันนี้เธอถึงได้มาขอโทษตัวเอง แล้วยังชวนเธอมาเล่นไพ่

นกกระจอกด้วย?

หรือว่า ทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับเธอ?!

และยังมีเหอเหลียนนี่อีกคน!

เธอไม่รู้วิธีเล่นไพ่นกกระจอกไม่ใช่เหรอ?

ทำไมเธอถึงชนะได้เงินจากตัวเองมากมายขนาดนี้!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จู่ๆ เธอก็เข้าใจ ตัวเองน่าจะตกหลุมพรางแล้ว!

เธอชี้ไปเฉียนหงเย่นด้วยความโกรธเกรี้ยว และโพล่งด่าออก มา: “อีนังเฉียน นังสุนัขไร้ยางอาย คาดไม่ถึงว่าเธอจะสมรู้ร่วมคิดกับคนอื่นสร้างสถานการณ์มาโกงฉัน!”

เฉียนหงเย่นอึ้งไปชั่วขณะ พูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติว่า: “หม่า หลัมเธอพูดอะไร เธอเสียเงินแล้วมาว่าฉันโกงเธอ? เธอไม่เห็นเห รอว่าวันนี้ฉันก็เสียเงินเหมือนกัน!

หม่าหลานด่าอย่างกระหืดกระหอบว่า “เธออย่ามาเล่นละคร ตบตาฉัน! เธอบอกว่าจะส่งสัญญาณลับให้ฉัน แต่ทำไมไม่เห็น เธอจะลงไฟมาให้ฉันแม้แต่ตาเดียว”

เฉียนหงเล่นพูดอย่างไม่กล้าสบตา: “เธอพูดอะไร? ฉันไม่ เข้าใจ เธอรีบคืนเงินให้พี่เหลียนเถอะ อย่ามาพูดอะไรที่มันไม่มี ประโยชน์กับฉันเลย! ”

เหอเหลียนมองหม่าหลันอย่างเย็นชา และพูดว่า “อีนังหม่า ฉันบอกเลยนะ รีบคืนเงิน หรือไม่ก็เอาบ้านพักตากอากาศให้ฉัน เหล้าดีไม่ดื่มแต่ยังดื่มเหล้าไถ่โทษ!”

อารมณ์โมโหโกรธของหม่าหลันเพิ่มขึ้น และผลักไพ่นก กระจอกบนโต๊ะลงกับพื้น แล้วด่าว่า: “ไอ้พวกสารเลวรวมหัวมา หลอกฉัน เงินพวกนี้ฉันจะไม่ให้แม้แต่บาทเดียว! ”

เหอเหลียนขมวดคิ้วแน่น: “ไม่ให้ใช่ไหม? ได้ รอก่อน ฉันจะ โทรหาหลานชายฉันมาเดี๋ยวนี้! ”

พูดจบ เหอเหลียนก็หยิบโทรศัพท์มือถือ และโทรออกทันที

เมื่อหม่าหลันได้ยินว่าหลานชายของเธอเป็นนักเลง แล้วกำลัง โทรออก ก็กังวลทันที และตะโกนว่า “อย่าๆๆ! มีเรื่องก็คุยกันดีๆนะพี่เหลียน! ”

เหอเหลียนไม่สนใจเธอ

มือถือ โทรติดได้อย่างรวดเร็ว เธอเปิดปากพูดว่า: “หลานชาย มีคนติดหนีป้าหลายสิบล้านไม่ยอมคืน หลานมาที่นี่หน่อย เอา เงินก้อนนี้คืนมา ถึงตอนนั้นป้าจะซื้อรถ BMW ให้หนึ่งคัน! ”

พอพูดประโยคนี้จบ ด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงโกรธดังขึ้น มาทันที “หะ? ป้ารอง ยังมีคนกล้าเป็นหนี้ป้าแล้วไม่คืน? ผมว่า เธอคงไม่อยากอยู่ในเมืองจินหลิงแล้วแน่เลย? ป้าอยู่ไหนล่ะ ผม จะพาคนไปเดี๋ยวนี้ คอยดูว่าผมจะจัดการเธอยังไง!!

เหอเหลียนรีบพูด: “ดีๆดี! ป้าอยู่ที่ Tomson Riviera C11 หลานรีบมาเลย!”

หลังจากวางสาย เธอก็มองไปที่หมาหลับอย่างได้ใจ และ หัวเราะเยาะ “หลานชายของฉันกำลังมาแล้ว ฉันแนะนำนะเธอ รีบหาวิธีหาเงินให้ครบ หรือไม่ก็ขอให้ลูกเขยเธอ โอนบ้านพัก ตากอากาศให้ฉัน ไม่เช่นนั้น เมื่อเขามา ระวังเธอจะรับมันไม่ไหว! 11

ในเวลานี้ หม่าหลันรู้สึกเสียใจอย่างมาก และอยากจะตบตัว เองสักสองสามครั้ง

ทำไมตัวเองถึงหมกมุ่นเรื่องเงินได้มากขนาดนี้ ทำไมตอบรับ เฉียนหงเล่น มาเล่นไพ่นกกระจอกกับพวกนักต้มตุ๋น ตอนนี้เป็นไง เอาบ้านตัวเองมาเดิมพันไม่พอ ยังเอาบ้านพักตากอากาศของเยเงินมาจำนองด้วย

หากเเฉินไม่ยอมให้บ้านพักตากอากาศ มาชำระหนี้แทนตัว เอง จะทำอย่างไรดี…

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หม่าหลันก็สิ้นหวัง

ในขณะนี้ มีเสียงเร่งรีบของฝีเท้าดังมาจากด้านนอก

หลังจากนั้น ชายร่างกายก็ก้าวเข้ามาจากประตู ด้านหลังของ เขา มีลูกน้องตามมาประมาณสิบกว่าคน ล้วนแต่เป็นคนที่มีรูป ร่างใหญ่ ใบหน้าเย็นชา มองแวบแรกก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนดี


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ