ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 270



บทที่ 270

#แมม บทที่ 270

บทที่ 270

ในทางกลับกัน หลายครั้งที่หม่าหลันรู้สึกโทษตัวเองที่เกาะ วันเวยขาหัก ถึงยังไงตอนนั้นคนเขาก็อุตส่าห์มีน้ำใจ

ดังนั้น ในเวลานี้ได้รับสายของเกาจนเว่ย เขาไม่เพียงแต่ดีใจ

ยังรู้สึกผิดอยู่บ้าง

เกาจวิ้นเวียที่อยู่ในสายนั้น กล่าวอย่างเคร่งขรึม : “คุณน้า หม่า ครั้งที่แล้วคุณลุงเกิดอุบัติเหตุพักที่โรงพยาบาล แม้ว่าผม จะเป็นคนถูกหลอก เชิญหมอเทวดาปลอมมารักษาให้กับคุณลุง เรื่องนี้ต้องขอโทษจริงๆ ยังไม่มีโอกาสกล่าวคำขอโทษกับคุณ

“ไอ้หยา! “หม่าหลับพูดด้วยความตกใจว่า: “เนเวีย คุณ พูดอะไร! เรื่องของวันนั้น นาซาบซึ้งมาโดยตลอด และก็รู้สึก ผิด คนที่ควรขอโทษคือน้าต่างหาก! ”

เวลานี้ เกาจวิ้นเว่ยรีบพูดไปว่า “ที่ไหนกันที่ไหนกัน คุณน้า นี่เป็นความผิดพลาดของผม ไม่ได้ตรวจสอบรายละเอียดของ หมอหลิวคนนั้น”

พูดแล้ว เขาก็ได้พูดต่อไปว่า “ดังนั้น ผมอยากจะขอเลี้ยง ข้าวคุณสักมือ ให้ผมได้ขอโทษคุณต่อหน้า หวังว่าคุณจะรับปาก

หมาหลับจู่ๆ ในใจก็ปิติยินดี

พูดความจริงแล้ว เธอไม่รู้สึกด้วยซ้ำว่าเกาจนเวียมีส่วนผิด กับเรื่องนี้

ตรงกันข้าม จากที่เธอดู ที่จริงแล้วเกาจวิ้นเว่ยก็เป็นหนึ่งในผู้ เสียหาย อีกทั้งยังเป็นเพราะไอ้สวะเยเฉันคนนี้ หักขาของเขา เขาถึงเป็นผู้ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรเลยคนนั้น

อีกทั้ง โทรศัพท์สายนี้ของเกาจวิ้นเวีย ทำให้ในใจของหม่า หลันประทับใจเขามากยิ่งขึ้น

ดูสิเกาจนเว่ย อย่าว่าแต่ที่บ้านมีเงิน อย่าว่าแต่ใจกว้างเลย ยังเป็นคนรู้จักเกรงใจคนอีก เคารพตัวเองขนาดนี้! นี่สิถึงจะ เป็นลูกเขยตัวเลือกที่ดีที่สุด!

ถ้าหากว่าสามารถให้เขากับลูกสาวใกล้ชิดกันมากหน่อย กลับไปจะไปไล่เย่เฉินที่วันๆไม่ทำอะไรได้แต่หลอกคนทั้งวัน ลูกสาวก็สามารถแต่เข้าตระกูลเศรษฐีแล้ว?

ที่สำคัญไปกว่านั้น ตระกูลเก่ามีศูนย์นิทรรศการ โครงการ ปรับปรุงภายใน มีจํานวนเป็นอย่างมาก ถ้าหากว่าเขากับ ลูกสาวคบกัน โครงการเหล่านี้ไม่ได้ตกอยู่ในบริษัทของลูกสาว ของฉันหรือ?

ถึงแม้ว่าเอาโครงการตกแต่งนี้มา อยู่ในมือ ส่งต่อให้กับคน อื่น อย่างน้อยก็ได้ส่วนต่างหลายสิบล้าน?
จะไม่ กว่าคนจนๆอย่างเย่เงินเป็นหมื่นเท่าเหรอ?

ดังนั้น อย่างเกาจนเวียคนนี้ จุดโคมไฟก็อยากที่จะเจอสัก คน! ไม่ว่าจะยังไงก็จะให้ลูกสาวคว้าโอกาสนี้ไปให้ได้

คิดมาถึงจุดนี้ หม่าหลันรีบตอบไปว่า “อ้ายหยางวิ้นเวีย ยังจะเลี้ยงข้าวน้าอีก เกรงใจจริงๆเลย…..

“คุณน้า คุณอย่าได้เกรงใจเลย นี่เป็นเรื่องที่ผมควรทำ

เกาจวิ้นเว่ยได้ยินเสียงของเธอค่อนข้างอ่อนเล็กน้อย รีบ ถือโอกาสพูดว่า “คุณน้า เพื่อแสดงความจริงใจของผม ผม ยังเตรียมของขวัญมูลค่าหนึ่งล้านไว้ให้คุณเป็นพิเศษอีกด้วย!

ของขวัญมูลค่าหนึ่งล้าน?!

หม่าหลันได้ยินคำนี้ หัวใจพองโตด้วยความสุขทันที

โอ้โห!

เกาจวิ้นเว่ยเด็กคนนี้มีน้ำใจจริงๆ

ของขวัญมูลค่าหลายสิบล้าน นี่ก็เท่ากับว่ารวยแล้ว?

ดังนั้นเธอยิ้มด้วยความดีใจ รีบตอบรับทันที ถามด้วยความ ตื่นเต้นว่า “จนเวยคุณบอกเวลาและสถานที่มาได้เลย น่าจะ ต้องไปให้ตรงเวลาอย่างแน่นอน! ”

เกาจวิ้นเว่ยยิ้มพร้อมกับพูดว่า “คุณน้า นัดเจอที่ร้านอาหาร เทียนหัวถนนเหอซิ่ง ที่นั่นเป็นร้านอาหารทะเลที่ดีที่สุดในจีนหลัง เวลา 12.00น. ถึงเวลานั้นพวกเราเจอกันหน้าร้าน
“ไม่ได้ใช้ “หม่าหลับตอบรับด้วยความยินดี

เกาจนเว่ยพูดอีกว่า : “คุณน้า ตอนนี้คุณอย่าเพิ่งบอกหน นะ ผมยังวางแผนขอโทษเธอไว้ด้วย ถึงเวลานั้นยังต้องให้คุณ ช่วยอยู่อย่างลับๆ!

หม่าหลับยิ้มพร้อมพูดว่า “พวกหนุ่มๆสาวๆนี่ช่างโรแมน ตึก! ได้! น้ารับปากคุณ ว่าจะไม่บอกกับเธอก่อน! “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ