บทที่ 884

แต่สิ่งที่สำคัญคือ ตัวเองนุ่มบ่ามน้ำเงิน 10 ล้านออกมา คน มากมายขนาดนี้เห็นเข้า ก็ยากที่จะอธิบายจริงๆ

และก็ยากที่จะอธิบายให้กับเซียวซูหนด้วย ถึงอย่างไรจำนวน ตัวเลขก็เยอะเกินไป จำนวนเงิน 1ล้านนี่แหละสมเหตุสมผลกว่า หน่อย

ดังนั้น เย่เฉินมองไปยังเจียงหมิง ยิ้มเบาๆ พร้อมพูดว่า : “ถ้า หากฉันเอาเงิน 1 ล้านออกมาได้จริงๆ นายจะบริจาคเงิน 10ล้าน จริงๆ ใช่ไหม? ”

“ใช่!” เจียงหมิงแทบจะพูดเย่อหยิ่งอย่างฉับพลันทันทีว่า : “คนจนๆอย่างนายแบบนี้ ถ้าหากเอาเงิน 1 ล้านออกมาได้ งั้นฉัน บริจาคหนึ่งร้อยล้านก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร

เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า “สักครู่นะ ฉันจะถ่ายวิดีโอ ไว้เป็นพยานหลักฐานหน่อย

พูดจบ ยิ้มพร้อมพูดกับทุกคนว่า “ขอเชิญทุกท่านหยิบ โทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวิดีโอเพื่อเป็นพยานหลักฐานหน่อย!

เห็นได้ยินว่ามีการแสดงดีๆมาให้ดู ต่างก็เอาโทรศัพท์ออกมา เปิดฟังก์ชันการบันทึกวิดีโอ

เย่เฉินพูดอย่างไม่แยแสว่า : “ฉันเยเฉินขอบริจาคเงิน จํานวน1ล้านหยวนให้แก่สถานเลี้ยงเด็กก่าพร้าจินหลิง ขอเพียงแค่ฉันบริจาคเงิน 1 ล้าน เจียงหนึ่งที่อยู่ข้างๆฉัน จะบริจาคเงิน 10 ล้านหยวน วันนี้ขอให้ทุกท่านที่อยู่ที่นี่ได้โปรดเป็นพยาน พวก เราสองคนหากมีใครคนใดคนหนึ่งกลับคำพูด เต็มใจที่จะ ยอมรับการรังเกียจและคำดูถูกของคนจีนทุกคน!

เจียงหมิงพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ได้ แต่ว่านายเอาเงิน 1 ล้านออกมาก่อน ขอแค่นายนเงิน 1ล้านออกมาได้ ฉันจะรีบนำ เงิน 10ล้าน ออกมาบริจาคทันที! ”

ตีเจียงหมิง ให้ตาย เจียงหมิงก็ไม่เชื่อว่าเย่เฉินจะสามารถนำ

เงิน 1ล้านออกมาได้

คาดว่าเงินที่เพิ่งจ่ายไป 1แสนหยวนเมื่อตะกี้นั้น ก็น่าจะเป็น เงินเก็บส่วนตัว เก็บสะสมมาหลายปีแล้ว

เย่เฉินหยิบกระเป๋าเงินที่ซอมซ่อของตัวเองออกมาเลย หาเช็ค

จํานวนสองใบ พอลให้ตัวเองจากข้างในนั้น

ครั้งนี้เขาระวังเป็นอย่างมาก มองดูจำนวนเงินในเช็คอย่าง ชัดเจน แน่ใจว่าเช็คที่อยู่ในมือของตัวเองเป็นจำนวน 1ล้าน ถึงจะ หยิบเช็คออกมา

หลังจากที่หยิบออกมาแล้ว เขาก็ส่งมอบเช็คไปให้ป้าหลี่เลย เอ่ยปากพูดว่า : “ป้าหลี่ เช็คเงินสด ใบนี้สามารถไปขึ้นเงินสด 1 ล้านกับธนาคารได้ตลอดเวลาเลยนะ คุณรับไว้เถอะ”

เจียงหมิงเบะปาก พูดเย้ยหยันอย่างไม่หยุดหย่อน : “แค่หยิบ กระดาษขาดๆออกมา แล้วพูดว่าเป็นเช็คเงินสดจํานวน 1ล้าน นายมาเล่นตลกอะไรกับฉันเหรอ? ”
เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “นายไม่เชื่อใช่ไหม? หากไม่เชื่อนาย ก็ตรวจสอบดูสิ!!

เจี่ยงหมิงพูดอย่างเยือกเย็นว่า : “ฉันไม่เชื่อแน่นอน ตอนฉัน เด็กก็เล่นเกมเศรษฐี ธนบัตรของเล่นหนึ่งใบก็แม่งหลายล้าน ไม่ อย่างนั้นฉันก็เอาธนบัตรสักกี่บาทจากในนั้นออกมาบริจาค เงิน? อีกอย่าง ฉันก็ไม่ใช่คนของธนาคาร ฉันจะรู้วิธีการตรวจ สอบเช็คว่าจริงหรือปลอมได้อย่างไร? ”

เย่เฉินยิ้มอย่างจนใจ พยักหน้าพร้อมพูดว่า : “ในเมื่อนายมี ทะเยอทะยานอย่างไม่สิ้นสุด ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา งั้นฉัน จะช่วยนายให้สมหวัง

พูดจบ เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรศัพท์หาพอลแล้ว เมื่อพอลรับสาย ก็พูดอย่างเคารพนับถืออย่างมากว่า : “อา จารย์เย่”

เย่เฉินหัวเราะพร้อมพูดว่า : “พอลมีเรื่องหนึ่ง ที่จะต้องขอ รบกวนคุณหน่อยแล้ว

พอลรีบพูดทันทีว่า : “เชิญพูดเลยครับ อาจารย์เย่

เย่เฉินพูดว่า : “เช็คเงินสด 1 ล้านนั่นที่คุณให้ผม ผมทำมัน หายแล้ว คงจะขึ้นเงินไม่ได้แล้ว ดังนั้นรบกวนคุณ โอนเงินสดมา ให้ผม 1ล้าน ได้ไหม? รอหลังจากที่พบเจอเช็คเงินสดนั่นแล้ว ผม จะคืนเช็คให้กับคุณ

พอลหัวเราะพร้อมพูดว่า :

“ได้สิครับ คุณส่งเลขบัญชีมาให้ผมนะ ผมจะโอนให้คุณตอนนี้เลย ถ้าเช็คใบนั้นคุณหาเจอแล้ว ก็ ไม่ต้องคืนให้ผมแล้วนะ!

เย่เฉินหัวเราะพร้อมพูดว่า : “พอล คุณทำงานได้มีหลักการ จริงๆผมชื่นชมในตัวคุณมาก”

พอลหัวเราะพร้อมพูดว่า : “อาจารย์เย่ คุณเกรงใจกันเกินไป

แล้ว คุณส่งเลขบัญชีมาให้ผมนะ ผมจะโอนไปให้คุณเดี๋ยวนี้เลย

เย่เฉินพูดว่า : “คุณหาเลขบัญชีบริจาคเงินของสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้าจินหลิงเลย แล้วโอนเงิน 1ล้านไปยังบัญชีของสถานเลี้ยง เด็กกําพร้าจินหลิง”

พอลถามอย่างตกใจว่า : “อาจารย์เย่ คุณจะโอนเงินบริจาค ให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเหรอ? ”

“ใช่” เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า: “ผมเติบโตขึ้นมาจากสถาน

เลี้ยงเด็กกําพร้า

พอลรีบพูดทันทีว่า : “เป็นแบบนี้นี่เอง! อาจารย์เย่คุณวางใจ เถอะ ผมจะโอนเงินให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเดี๋ยวนี้เลย ผมจะ โอนไป 2ล้าน อีก 1ล้าน ถือเป็นความตั้งใจเล็กๆน้อยๆของ ผม!”