บทที่1475

เมื่อเห็นว่าอาจารย์ดูโหงวเฮ้งจะกลับไปใช้ชีวิตที่อเมริกา เย เป็นคำนับให้เขาและยิ้มพูดว่า ” ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมขอให้คุณมี ความสุขและมีสุขภาพที่ดีตลอดชีวิตที่เหลือของคุณ!

ล่ายชิงหวารีบค่านับกลับ และพูดอย่างปลื้มใจอย่างประหลาด ใจ “ฉันขอขอบคุณคุณชายเยสำหรับคำอวยพรของคุณ!!

พูดจบ จ่ายซิงหวาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า “คุณชายเย่ ฉันมีคำเตือนสักนิด หวังว่าคุณจะฟัง”

เย่เฉินรีบพูดว่า “คุณปู่ เชิญพูดครับ ผมจะตั้งใจฟัง

ล่ายชิงหวาพูดว่า “แม้ว่าแผนผังมังกรขังในน้ำตื้นของคุณจะ ถูกทำลาย แต่คุณไม่ควรอยู่ในน้ำตื้นของแม่น้ำต่อไป

เย่เฉินถามว่า “แล้วคุณคิดว่าผมควรจะไปที่ไหน?”

ล่ายชิงหวาพูดด้วยความเคารพ : “ฉันคิดว่า คุณควรมาที่เป็น จิง เพราะนี่คือเมืองหลวงของประเทศ จากมุมมองของดวงชะตา ฮวงจุ้ยของเมืองนี้ นี่เป็นเมืองที่มีดวงชะตาสูงสุดของประเทศ คุณ กลับมาที่นี่ มองจากในแง่ของฮวงจุ้ย มันคือมังกรที่ลงไปใน ทะเล!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณสำหรับข้อเสนอแนะของคุณ ผม จะพิจารณามันอย่างจริงจัง
จ่ายชิงหวาพยักหน้า ราวกับว่าเขาเห็นความคิดของเยเฉิน และพูดอย่างจริงจัง “คุณชายเย่ ใน (เพิ่งก่วงเรียนเหวิน ว่ากัน ว่า ต้องระมัดระวังอย่างมาก หนึ่งคืออย่าหลอกตัวเอง ก็คือต้อง ระวังความคิดของตัวเอง อันดับแรกอย่าหลอกหัวใจตัวเอง ไม่ว่า ฉันจะพูดอะไรไป คุณฟังก็พอ ทุกอย่าง ก็ต้องทำตามเจตนาเดิม ของตัวเอง…….

เย่เฉินพยักหน้าของคุณสำหรับค่าชี้แนะของคุณปู่ ผมเข้าใจ แล้วครับ”

ลายชิงหวาปัดมืออย่างรวดเร็ว ไม่ได้นะครับคุณชายเย่! ฉันมี ชะตากรรมกับคุณในครั้งนี้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกใน อนาคตหรือเปล่า หากคุณต้องการ ฉันจะดูดวงให้คุณ……..

เยเฉันอยากตอบตกลงโดยไม่รู้ตัว แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู หนึ่ง เขาก็ส่ายหัวและพูดว่า “คุณปู่ ไม่ต้องดูดวงหรอกครับ ผม เป็นคนดื้อรั้น ดวงชะตาให้ผมไปทางตะวันออก ผมอาจจะไปทาง ตะวันตก ถ้าแอบดูลิขิตสวรรค์ก่อน อาจจะทำเรื่องที่ขัดกับความ ตั้งใจของฉัน ให้ผมเดินไปอย่างช้าๆเถอะ!!

ล่ายชิงหววรู้สึกตกใจ

หลายปีมานี้ ที่เขาเป็นอาจารย์ดูโหงดเฮ้งระดับแนวหน้า ได้รับ ความสนใจอย่างมากจากผู้คนนับไม่ถ้วน และผู้คนนับไม่ถ้วนก็ มาขอเขาด้วยเงินมากมาย ช่วยดูดวง ชี้ทางให้

แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังมีคนอีกมากที่ไม่มีโอกาสให้ตนดูดวง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจอคนอย่างเย่เฉิน ไม่มีความรู้สึกที่อยากรู้อนาคต โชคลาภ และสวรรค์เลย มันหายากจริงๆ

ด้วยความตกใจ เขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเเฉินอีกเล็กน้อย

ดังนั้น เขาจึงโค้งคำนับเย่เฉินและพูดว่า “คุณชายเย่ งั้นมี โอกาสค่อยพบกันใหม่!!

เยเฉันยิ้มพยักหน้า และพูดว่า “คุณปู่ เดินทางปลอดภัยครับ!”

เมื่อกลับมาที่ลานจอดรถ ทุกคนมองดูทั้งสองด้วยท่าทาง สงสัย ไม่เข้าใจว่าชายแก่และเด็กหนุ่มที่พบกันครั้งแรกนั้น มันมี อะไรจะคุยกันแน่ แล้วยังคุยกันนานขนาดนี้

ลายชิงหวารู้ว่าเเฉิน ไม่อยากเปิดเผยตัวตนของเขา ถ่ายชิง หวาพูดกับบุคคลที่รับผิดชอบภูเขาเย่หลิงซานโดยตรง ว่า “รบกวนช่วยเตรียมรถให้ฉันหน่อย ฉันเก็บกระเป๋าเสร็จ แล้วไปส่งฉันที่สนามบิน”

ชายคนนั้นถามด้วยความประหลาดใจ “อาจารย์ดูโหงวเฮ้ง ท่านจะไปแล้วหรือ?”

ลายชิงหวาพยักหน้า และยิ้มพูดว่า “สี่ปีแล้ว และคำสัญญา ของฉันที่มีต่อผู้นำตระกูลของพวกคุณก็สำเร็จแล้ว ถึงเวลาที่จะ ต้องกลับไปแล้ว”

ชายคนนั้นรีบพูดอย่างเคารพว่า “อาจารย์ดูโหงวเฮ้ง ท่านไม่ ไปพบผู้นำตระกูลที่ตระกูลเยเหรอ? หรือว่าให้ผมแจ้งผู้นำตระกูล ให้เขามาพบท่าน?”

ผู้รับผิดชอบด้านความปลอดภัยรู้ดีว่า นายท่านของตระกูลเเคารพนายอาจารย์ดูโหงวเฮ้งท่านนี้มาก

ปู่ของเย่เฉิน ปีนี้ยังไม่ถึง70 และลายชิงหวาก็มีอายุครบร้อยปี แล้ว อายุต่างกันหนึ่งรอบ ดังนั้นของเยเฉันจึงเรียกเขาว่าคนรุ่น หลัง และเคารพเขาเสมอ