บทที่ 2364

เงินจือข่ายถามอีกครั้งว่า “แล้วคุณวางแผนที่จะไปลงมือกับซู ไสว่เต๋อและ Steve ตอนไหน? ” เยเงินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และกล่าวว่า “สองสามวันนี้เลย

ติดตามสังเกตพวกเขาไปก่อน และดูว่าพวกเขามีการกระทำ

อย่างไร?”

หลังจากพูด เย่เฉินก็ออกคำสั่งต่อไปว่า “เหล่าเฉิน คุณมีเครือ ข่ายการติดต่อที่กว้างขวางที่สุดในเมืองจีนหลิง จะต้องจับตาดู พวกเขาสองคนให้ดีๆ ด้วยล่ะ ไม่ว่าพวกเขาสองคนจะไปที่ไหน หรือเคยพบกับใคร ก็จะต้องรายงานให้ผมทราบโดยเร็วที่สุด!

เฉินจือข่ายกล่าวโดยไม่ลังเลว่า “คุณชายไม่ต้องกังวล ผมจะ รีบจัดการทันทีเลย!!

เย่เฉินพยักหน้า และกล่าวอย่างน่าเสียดายเล็กน้อยว่า “ทำไม ทั้งสองคนไม่ได้เลือกพักที่โรงแรมของคุณเลย

เฉินจือข่ายหัวเราะและพูดว่า “คุณชาย Walter คนนั้นอาศัย อยู่ที่โรงแรมจินหลิงอินเตอร์เนชั่นแนลก่อนที่เขาจะหายตัวไป เป็นเรื่องปกติที่พ่อของเขาจะไปพักอยู่ที่นั่น สำหรับซูโสเต๋อ ตระกูลซูรู้ดีว่านี่เป็นธุรกิจของตระกูลเย่ เขาจะมาเข้าพักที่นี่ อย่างไร”

เย่เฉินถามด้วยความสงสัยว่า “ด้วยพลังธุรกิจใหญ่โตขนาดนี้ของตระกูลซู ตัวเองไม่ได้ซื้อทรัพย์สินใดๆ อยู่ในเมืองจีนหลี งบ้างเลยเหรอ?”

เฉินอข่ายสายหัวและกล่าวว่า “ตระกูลซูเคยเจรจากับตระกูล เยเมื่อหลายปีก่อนที่ผ่านมา ทั้งสองฝ่ายได้ตกลงกันในเค้าโครง ธุรกิจเพื่อการพัฒนาของทั้งสองฝ่าย เมืองที่ตระกูลซูเลือกไปแล้ว ตระกูลเยก็จะไม่ไปตั้งธุรกิจอยู่ที่นั่น พูดกลับกันก็เช่นกัน เมืองจีน หลิงก็อยู่ในขอบเขตที่ตระกูลเย่เลือกไว้ ดังนั้นตระกูลซูก็เลยไม่ ได้มีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมอยู่ที่นี่

เยเฉันถามเขาว่า “แล้วอะไรเป็นพื้นฐานสำหรับการแบ่งเขต ธุรกิจของทั้งสองฝ่าย? ”

เฉินจือข่ายกล่าวว่า “ก็คือคุณปู่ของคุณและซูเฉิงเฟิงได้มีการ เจรจาแบบต่อหน้ากัน เพราะยังไงความแข็งแกร่งของทั้งสอง ตระกูลก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก และธุรกิจก็เบ่งบานไปทุกที่ ถ้าต่อสู้ กันไปทุกที่ โดยเฉพาะในเมืองชั้นนำ จะมีการแข่งขันกันในทุกที่ ดังนั้นทุกคนจึงไม่อยากไปถึงเมืองชั้นสองแล้วก็ยังคงต่อสู้กันต่อ ไปแบบนี้ และกําหนดขอบเขตไว้เป็นการส่วนตัว เช่น ในเมือง หลวงทางตะวันออกเฉียงใต้ จินหลิงเป็นของตระกูลเย่ และเมือง ซูหางก็เป็นของตระกูล”

“ไม่ว่ายังไง ก็คือตระกูลซูมีอำนาจในการออกเสียงที่แข็งแกร่ง กว่า ในเวลานั้นตอนที่แบ่งแผนที่ธุรกิจ ข้อมูลของซูหาง ในทุกๆ ด้านนั้นดีกว่าเมืองจินหลิงอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นตระกูลซูจึงเลือก ซูหางไปก่อน และเมืองจินหลิงที่เหลือก็ทิ้งไว้ให้กับตระกูลเย่
“เข้าใจแล้ว” เยเฉินพยักหน้าเล็กน้อย แล้วถามอีกครั้งว่า “ใน เมื่ออู่ตงไห่คนนั้นเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในซูหาง แล้วทำไมไม่เคย ได้ยินว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลซูเลย?”

เฉินอข่ายหัวเราะและพูดว่า “คุณลองดู ตระกูลซ่งเป็นตระกูล ที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองจินหลิง และก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูล เย่เลย”

หลังจากพูด เฉินจื้อข่ายยังคงอธิบายต่อไปว่า “อันที่จริง จุด ประสงค์หลักของการแบ่งเขตธุรกิจของตระกูลซูและตระกูลเย่ คือการหลีกเลี่ยงการแข่งขันระหว่างทั้งสองฝ่าย ซึ่งเทียบเท่ากับ ข้อตกลงแบบสุภาพบุรุษ

“แต่อย่างไรก็ตาม ตระกูลในท้องถิ่นรากฐานมักจะฝังแน่น เป็นการยากสําหรับเราที่จะต่อต้านกับเจ้าแห่งท้องถิ่น หรือแม้แต่ บดขยี้ฝ่ายตรงข้าม

“เพราะยังไงความแข็งแกร่งส่วนใหญ่ของทั้งสองตระกูลยังคง กระจุกตัวอยู่ในเย็นจิง หัวเซีย (ชื่อเรียกประเทศจีนสมัยก่อน) มี พื้นที่ขนาดใหญ่เช่นนี้ และอำนาจที่ทุกคนสามารถกระจายไปทั่ว ทั้งประเทศได้นั้น ก็ไม่ได้แข็งแกร่งมากขนาดนั้น

“ไม่ว่าจะเป็นตระกูลเย่หรือตระกูลซู จำนวนทรัพย์สินทั้งหมดที่ สามารถลงทุนในเมืองอื่นๆ ของในประเทศจีน ก็มีเพียงหลาย แสนล้านเท่านั้น อย่างไรก็ตามนอกจากเป็นจิงแล้ว ยังมีเมืองชั้น นำอีกสามเมืองทั่วประเทศ เมืองชั้นสองอย่างจินหลังยิ่งมี มากมายกว่านั้น ดังนั้นโดยเฉลี่ยแล้ว ทรัพยากรมนุษย์ วัสดุ และการเงินที่สามารถลงทุนได้ในแต่ละเมืองนั้นมีจำนวนไม่มาก นัก”

แต่จะว่าไปแล้ว อยู่เมืองจินหลิง แค่ทำหน้าที่

ฐานที่แห่งหนึ่งตระกูลเที่อยู่ในเมืองจินหลิงเท่านั้น หลังจากพูดแล้ว จือก็พูดขึ้นอีกเช่นเดียวกับ ตระกูลเย่

ตระกูลเยในเมืองจินหลิง ก็ทรัพย์สินไม่มากนัก

ส่วนหลักของตระกูลในเมืองจินคือโรงนอกจาก นี้รักษาความปลอดภัยสองสามแห่งดูเหมือนความสัมพันธ์บนเท่านั้น ทรัพย์สินทั้งหมดในเมืองจินหลิง เล็กชิ้นน้อยรวมกันแล้ว มูลค่าอยู่ประมาณหนึ่งสองหมื่นเท่านั้น ซึ่งแตก ต่างจากทรัพย์สิน

“ช่วงหลายปีผ่านภารกิจสำคัญที่สุดของไม่เป็น เพียงแค่การช่วยตระกูลเยสร้างกำไรอยู่เมืองจีนหลิงเท่านั้น แต่กำลังตระกูลเยีพัฒนาเครือข่ายความสัมพันธ์ และระบบ ข่าวกรองสมบูรณ์อยู่ในเมืองหลิง ทำให้เมืองเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายประสาทตระกูลเย่ เหมือนหนวด ปลาหมึก หากพบความผิดปกติใดจะสามารถรายงาน ต่อตระกูลได้เวลา

เมื่อพูดถึงเรื่องเฉินจือข่ายก็อดไม่จะหัวเราะกับตัวเอง และ“ที่จริงแล้ว ถ้าไม่เพราะคุณอยู่เมืองจินหลัง ตระกูลเก๋ก็คงไม่ค่อยสนใจสถานการณ์ของ ในเมืองจีน หลิงหรอก ตระกูลเยมีโฆษกอย่างผม มากกว่าหลายสิบคนอยู่ทั่ว ประเทศ แต่คนที่มีสิทธิ์ในการพูดจริงๆ นอกจากพ่อบ้านถังแล้ว ก็มีเพียงโฆษกของสามเมืองชั้นนำที่เหลืออยู่

เย่เฉินพยักหน้า “ผมเข้าใจแล้ว ในเมื่อตระกูล ไม่มีรากฐาน ใดๆ อยู่ในเมืองจินหลิง จึงเป็นเชิงรุกมากกว่าสําหรับเรา

เฉินจือข่ายเห็นด้วยและกล่าวว่า “ใช่ เมื่อตระกูลซูมาถึงที่นี่ แม้ว่าจะมีเหตุฉุกเฉินอะไรเกิดขึ้น ก็ทำได้เพียงส่งกองกำลังจาก เย่นจิงชั่วคราว และเร็วสุดก็ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง

ในขณะที่พูด เขาก็ถามขึ้นอีกครั้งว่า “ใช่แล้วคุณชาย ถ้าถึง เวลาแล้ว ท่านพร้อมที่จะลงมือทำอะไรกับพวกเขา ท่านมีผู้ช่วยที่ เหมาะสมแล้วหรือไม่?”

เยเฉินพยักหน้าและหัวเราะ “แน่นอน! ในเรื่องนี้ ผมมีผู้คนที่ เหมาะสมที่สุด ในใจแล้ว!”

เฉินจือข่ายถามต่อว่า “ใครเหรอ?” เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ซูรั่วหลี!”