ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่1240



บทที่1240

เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าว “โอเค งั้นคุณกินมันลงไปนะ ผมจะ คอยกำกับคุณอยู่ข้างๆถึงวิธีดูดซึมยาอย่างรวดเร็ว

ยาประเภทนี้ โดยตัวมันเป็นยาที่เอาไว้รักษาอาการบาดเจ็บ ในร่างกาย เพราะได้ใส่ปราณทิพย์ลงไปส่วนหนึ่ง ดังนั้นฤทธิ์ยา จึงเพิ่มขึ้นไปอีก

วัยกลางคนวัยสูงอายุที่ไม่สบาย อวัยวะและร่างกายจะด้อย สมรรถภาพลง ดังนั้นตอนที่ใช้ยา ตัวยาจะเข้าไปทำปฏิกิริยาใน ร่างกายของผู้ป่วยทันที และไม่ต้องมีคนคอยกํากับอยู่ข้างๆ

แต่ร่างกายของวัยรุ่นนั้นแข็งแรง อวัยวะและร่างกายจะอยู่ใน สมรรถภาพขั้นยอด ถ้ากินยา ในช่วงสภาพแบบนี้ จะทำให้เกิด ปฏิกิริยาอย่างรุนแรง ดูดซึมไม่ได้

ถ้าเอาร่างกายคนเป็นกับฟองน้ำอันหนึ่ง ร่างกายของวัยกลาง คนวัยสูงอายุจะเสียการซับน้ำไปมหาศาล ถึงขั้นเป็นฟองน้ำที่ แห้งขอด

ถ้าตอนนี้ ให้น้ำพวกเขามากมากพอ จะทำให้การซับน้ำของ พวกเขามีสมรรถภาพเพิ่มขึ้นอย่างเร็ว และกลับไปสภาวะของวัย รุ่นได้อีกครั้ง

แต่ถ้าร่างกายของวัยรุ่นไม่ได้มีการบาดเจ็บ มันก็คือฟองน้ำที่ เต็มไปด้วยน้ำ ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้ายังให้น้ำไปโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ งั้นเขาก็จะไม่ค่อยดูดซับอะไรแล้ว

ไม่แน่ อาจถึงขั้นถูกฤทธิ์ยาที่รุนแรงและไม่สามารถดูดซึม เข้าไปได้ ทําลายร่างกายได้เลยทีเดียว

ตอนแรกที่เยเฉันเอายาให้ก็เพื่อให้เธอเผื่อไว้ เมื่อยามที่ ร่างกายได้รับบาดเจ็บหรือเป็นโรคร้ายแรง ให้ใช้ยาตัวนี้

แต่ตอนนี้ตนจะใช้ยาตัวนี้เพื่อเพิ่มสมรรถภาพของเธอ ดังนั้น จึงต้องช่วยกํากับเธอในการดูดซึมตัวยา

ฉันเอ้าเสงี่ยนได้ยินคำพูดของเขา จึงได้เอายาออกจากในห้อ นั้น จากนั้นก็มองเเฉิน แล้วถามอย่างเชื่อฟังว่า “อาจารย์เย่ ฉัน กินยาลงไปก็โอเคแล้วใช่มั้ยคะ? ”

เย่เฉินพยักหน้า “คุณนั่งขัดสมาธิ จากนั้นกินยาลงไป

ฉันเอ้าเสงี่ยนเชื่อฟังแล้วทำตาม นั่งขัดสมาธิลงบนเบาะฝึก ซ้อมอันนุ่ม จากนั้นก็เอายาใส่เข้าไปในปาก

ฤทธิ์ยาของยาตัวนี้บริสุทธิ์มาก ดังนั้นตอนที่ฉันเอ้าเสงี่ยนเพิ่ง จะใส่มันลงไปในปาก ตัวยาได้ละลายเข้าไป ในตับไตไส้พุงของ เธอทันที

จากนั้น ฉันเอ้าเสงี่ยนรู้สึกร้อนผ่าวๆ ในร่างกายอย่างหาที่ เปรียบมิได้ ทุกๆอณูรูขุมขนพยายามขับเหงื่อออกมา

และที่สำคัญ การขับเหงื่อแบบนี้ ไม่เหมือนกับหลังจากที่เธอ ออกกำลังกายออกเหงื่อเลยแม้แต่น้อย
เธอรู้สึกว่าเหงื่อของเธอ เหมือนถูกพลังอันแรงกล้า ที่อยู่ใน ร่างกายขับออกมา

แล้ว เหงื่อไหลออกมา จะมีความหนาแน่นกว่าเมื่อเทียบกับ เหงื่อที่ไหลออกมาในเวลาปกติ ความรู้สึกเหนียวๆตัวเหมือนกับ เพิ่งลงไปแช่ในถังที่เต็มไปด้วยกาวมา

เย่เฉินใช้ปราณทิพย์ที่อยู่ในร่างตัวเอง มาช่วยฉันเข้าเสวียน ดูดซึมยาเหล่านี้ทันที

ฤทธิ์ยาอันแข็งแกร่งถูกเย่เฉินซึมเข้าไปในร่างกายของฉันเข้า เสงี่ยน ทำให้ร่างหายของเธอ เปลี่ยนแปลงราวกับฟ้าและเหว

ช่วงแรกฉันเอ้าเสงี่ยนยังรู้สึกเจ็บปวดเกินกว่าจะทนได้ แต่เมื่อ ถึงช่วงท้าย รู้สึกว่า ในร่างกายสบายอย่างบอกไม่ถูก เหมือนได้ ถอดรกเปลี่ยนกระดูกใหม่ก็มิปาน

สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือ เธอรู้สึกสบายอย่างที่ไม่เคยมีมา ก่อน เหมือนกับเย่เฉินกอดเธอไว้ในอ้อมกอดอย่างไรอย่างนั้น อบอุ่น สบาย จนในใจกระดกระดา


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ