บทที่ 2466

ไหม้เฉิงซินส่งเสียงตอบรับ เขาถามเสียงทุ้ม “งั้นตอนนี้นายยัง จําได้ไหม อีกฝ่ายแอบใช้วิธีอะไรกับนาย

พยักหน้า สีหน้าของเขาไร้ความรู้สึก “จำได้ ทุกชั่วโมงผม

ต้อง..”

ไหม้เฉิงซินพูดโพล่งออกมา “ไม่ต้องพูดแล้ว! นายมองเงิน โบราณในมือฉันดีๆ ตั้งแต่ตอนนี้ ลืมคำสั่งของคนอื่นให้หมด เข้าใจหรือยัง!”

อู่พยักหน้าต่อ “เข้าใจแล้ว…

ไหม้เฉิงซินปาดเหงื่อ เขาถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ “งั้นตอนนี้ นายยังจำวิธีที่อีกฝ่ายแอบทำกับนายได้ไหม”

อู๋พูดอย่างไม่ต้องคิด “จำได้ เขาให้ผม…

สีหน้าของไหม้เฉิงซิน ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก เขาตวาดออกมาว่า “นาย…นาย นาย…หุบปากเดี๋ยวนี้!!

อู๋ฉีตกใจจนสะดุ้ง เขาหลุดออกจากการโดนสะกดจิต และรีบ หุบปากทันที

อู่ตงไห่ยืนมองอยู่ข้างๆ อย่างไม่เข้าใจ เขาถามอย่างกังวล “อาจารย์ไหม้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!

ไหม้เฉิงซินส่ายหน้า เขาพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง “คนที่สะกดจิตลูกชายนาย มีความสามารถเหนือกว่าฉัน การสะกดจิตที่เขา ใช้ ฉันไม่สามารถลบล้างได้ ถึงขนาดที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย แม้แต่น้อย…”

“อะไรนะ!” อู๋ตงไห้ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

เขาไม่อยากเชื่อ ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยและชวนชวน อายุ 90 กว่า ปี ไม่สามารถทำอะไรกับกลอุบายของเยเฉินได้

สิ่งที่เขาไม่อยากจะเชื่อกว่านั้น ไหม้เฉิงซินเป็นฝ่ายพูดว่า ความสามารถของเยเฉินเหนือกว่าเขา

ซูเฉิงเฟิงที่อยู่ข้างๆ ตกใจยิ่งกว่า เขาพูดโพล่งออกมา “ลุง ที่ คุณพูดเมื่อครู่ หมายความว่ายังไง ในประเทศ ไม่มีปรมาจารย์ ชวนชวนคนไหน มาเทียบกับคุณได้!”

ไหม้เฉิงซินรู้สึกอับอาย ปากัวเมื่อครู ในปากัวมีเทพมังกรถือ กำเนิด ก็ทำให้เขาเคียดแค้นพอแล้ว คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ ยังมียอด ฝีมือลึกลับ ที่มีความรู้ทางด้านนี้ เหนือชั้นกว่าเขา ทำให้เขา รู้สึกเหมือนโดนโจมตี

ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เรื่องนี้คงพูดได้แค่

ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน….”

ซูเฉิงเฟิงตกใจมาก!

เดิมทีเขาเดาเอาไว้ว่า ในเมืองจินหลิง มีคนที่แข็งแกร่งกำลัง เล่นงานเขาอยู่

ตอนนี้ไหม้เฉิงซินมาพูดอีกว่า คนที่ทำให้เป็นแบบนี้ คือยอดฝีมือฮวงจุ้ยและชวนชวน ที่ฝีมือเหนือเขา พอดีกับที่เกิด เรื่อง ในเมืองจินหลิง งั้นแสดงว่ายอดฝีมือฮวงจุ้ยและชวนชวน อยู่ในเมืองจินหลิงเหรอ!

ถ้าทั้งสองคนนี้ เป็นคนเดียวกันขึ้นมา เขาจะยิ่งรับมือยาก ไม่ใช่หรือไง!

ดังนั้น เขาจึงรับถามตงไห่ “ประธาน ตอนนั้นที่ลูกชายคุณ

อยู่ในหลิง เขาไปล่วงเกินใครไว้

“เรื่องนี้” ถึงตงไม่รู้ว่าตอนนั้นลูกชายล่วงเกินเย่เฉิน แต่ ตอนนี้เขาไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้น

คิดไปคิดมา เขาอธิบายอย่างตะกุกตะกัก “คุณท่าน ผมพูด ตรงๆ เลยนะครับ ลูกชายผมดูเหมือนไม่มีพิษภัย จริงๆ เขาไม่ได้ เป็นคนดีอะไร!”

“ให้ตายเถอะ ผมส่งเขาไปเรียน ดูเขาทำตัว หลังไปโรงเรียน เรื่องดีๆ ไม่ทำ ทำแต่เรื่องทั่วๆ เอาแต่ลวนลามนักเรียนหญิง ทำให้พวกเด็กผู้หญิงโดนเขาทำร้ายไม่น้อย…

“ผมเลยสงสัยมาตลอด เขาอาจจะล่วงเกินคนใหญ่คนโต เพราะเรื่องนี้ก็ได้ หรืออาจไปขวางหูขวางตาคนใหญ่คนโต จึงตก อยู่ในสภาพแบบนี้”

ซูเฉิงเฟิงรีบถามว่า “หรือว่ายอดฝีมือคนนั้น ซ่อนตัวอยู่ใน มหาวิทยาลัยในเมืองจินหลิง”

อู่ตงไม่พูดอย่างกระอักกระอ่วน “เรื่องนี้ผมไม่ทราบครับ…
ไหม้เฉิงซินเดินวนไปวนมาอยู่ที่เดิม เขาเอาแต่พูดพึมพำว่า “เมืองจินหลิง…เมืองจินหลง…ฉันคิดไม่ออกจริงๆ ทำไมในเมือง เล็กๆ อย่างจินหลิง ถึงมีคนความสามารถแข็งแกร่งขนาดนี้ ที่นี่ คือเขตที่กำเนิดของอัจฉริยะบุรุษ หรือมีชิ้นส่วนสมบัติจากสวรรค์ อะไรหรือเปล่า….”

ไหม้เค่อเหลนของไหม้เฉิงซิน ที่ไม่ค่อยพูด ตอนนี้เขาเอ่ยออก มาว่า “ทวด คุณหวังว่าจะมีความก้าวหน้าในบั้นปลายชีวิตไม่ใช่ เหรอ ผมว่าครั้งนี้คือ โอกาสดี!”