บทที่1394

พอเซียวซูหนได้ยินคำพูดอันเรียบเรื่อยนี้ของเเฉิน ในใจก็ ตื้นตันเป็นอย่างยิ่ง

เธอจึงเดินมาหยุดข้างกายเยเงินอย่างทนไม่ไหว จากนั้นก็ คลอเคลียอยู่ในวงแขนของเขาอย่างแผ่วเบา เงยหน้ามอง ดวงดาวจุดเล็กๆ บนท้องฟ้า พูดด้วยสีหน้าเปี่ยมสุขว่า “ผ่านปี ใหม่ไปแล้ว ก็จะเป็นวันครบรอบแต่งงานปีที่สี่ของพวกเรา”

“ใช่แล้ว” เย่เฉินก็อดทอดถอนใจออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เช่น เดียวกัน “สี่ปีแล้ว เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน”

“เร็วเหรอ?” เซียวซูหนเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “ฉันรู้สึกว่าเวลา ผ่านไปช้านิดหน่อย สี่ปีมานี้ มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายเกินไป จริงๆ โดยเฉพาะกับตัวคุณ เกิดการเปลี่ยนแปลงมากเกินไป แล้ว”

เย่เฉินลูบจมูกป้อยๆ “ทำไม? ผมเปลี่ยนไปเหรอ?”

เซียวหนพยักหน้ากล่าวว่า “เปลี่ยนอยู่แล้วสิ! ไม่ว่าจะเป็น ความรู้สึกที่มอบให้กับผู้อื่น หรือจะเป็นกลิ่นอาย บรรยากาศ รอบๆ ตัวคุณ เหมือนกับว่าเปลี่ยนไปจากตอนที่เพิ่งแต่งงานมาก โขเชียวล่ะ”

พูดจบ เธอก็พูดพิมพ์เสียงเบาว่า “แต่นี่ก็ประหลาดเหลือเกิน พอคิดว่าการเปลี่ยนแปลงนี้ใหญ่มากเป็นพิเศษ แต่บางครั้งก็คิดรู้สึกราวกับว่าทุกสิ่งล้วนแสนจะธรรมดา เหมือนว่าเดิมที่คุณก็ เป็นคนเช่นนี้อยู่แล้ว…….

เย่เฉินถอนหายใจอย่างแผ่วเบา แล้วกล่าวกับเธอว่า “จริงสิ ที่รัก เรื่องที่จะไปดูฮวงจุ้ยที่เย็นจึงผมตัดสินใจแล้ว ผมจะออกเดิน ทางพรุ่งนี้ช่วงเช้า”

“จะไปพรุ่งนี้แล้ว?” เซียวซูหนถามอย่างแปลกใจ “ทำไมถึง รีบร้อนขนาดนี้?”

เยเฉินยิ้มกล่าวว่า “นี่ก็เข้าเดือนสิบสองแล้ว อีกยี่สิบวันก็จะ ใหม่แล้ว ลูกค้าทางนั้นก็ร้อนใจมากเช่นกัน จึงคิดว่าก่อนสิ้นปี เรื่องที่ควรจัดการก็ควรจัดการให้เสร็จเรียบร้อย เราไม่อาจฉุดขา หลังของผู้อื่นได้”

เซียวซูหนพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะกล่าวอย่างจริงจังว่า “ที่รัก แม้ดูฮวงจุ้ยจะได้เงิน แต่ฉันเองก็ไม่ต้องการให้คุณวิ่งรอกไปทั่ว สารทิศบ่อยๆ อีก หลังจากคุณพูดเรื่องนี้จบแล้ว ฉันมักจะคิดอยู่ ตลอดว่าเราสองคนแต่งงานจนเกือบจะเข้าปีที่แล้ว เหมือนว่าจะ ยังไม่เคยแยกจากกันนานเป็นวันมาก่อน พอคิดว่าคุณจะไปเล่น จึงหลายวัน ในใจฉันจึงยิ่งไม่คุ้นชิน…”

พอพูดถึงตรงนี้ เธอก็ถอนหายใจอย่างแห้งเหี่ยวออกมาเล็ก น้อย “คุณเองก็รู้ว่า ความสัมพันธ์ของพ่อแม่ฉันอันที่จริงก็ระหอง ระแหงมาตลอด ตั้งแต่แม่ฉันเล่นพนันแพ้ไปสองล้านกว่า และ เพราะหลังจากที่การขายตรงถูกเฝ้าระวังอย่างเข้มงวด พ่อฉันจึง เหมือนกับว่าได้หมดรักแม่ฉันไปแล้ว โดยเฉพาะน้าหานคนนั้นที่จู่กลับมา ความสัมพันธ์ของพวกสองเปลี่ยนเป็นระ หองระแหงยิ่งกว่าเดิม

“วันพอเลิกงานกลับก็เห็นพวกเขาสองคนหมาง เมินกัน ทะเลาะเบาะแว้งกัน ในใจจึงรู้สึกสบายใจเป็นอย่างยิ่ง และคุณสามารถมอบอยู่หลายวัน ฉันไม่ว่าเผชิญหน้ากับเขายังไง

เย่กอดเธอ“เรื่องระหว่างพ่อแม่ พวกเราปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ เถอะ อย่าคิดมากขนาดนั้นและก็ไม่ต้องเอามากวนใจ ขนาดนั้น นอกจากพอผมจัดการธุระเสร็จกลับมาทันที คุณวางใจได้”

อืมเซียวซูหนพยักหน้า พลางกล่าวยิ้มว่า จริงสิ คุณไป ครั้งไปฮวงจุ้ยให้ที่บ้านของคุณหนู ใช่หรือเปล่า?”

ใช่เย่เฉินยิ้มตอบ “ตอนทานข้าวเมื่อคราวก่อน เธอก็บอก คุณแล้วไม่เหรอ

เซียวซูหรับส่งเสียงตอบรับ “อย่างนั้นคุณต้องดูให้เจ้าตัวดีล่ะ จริงสิ ยังไม่เคยไปเล่นจึงนะ? ด้วยเลยเย่นเป็นเมืองโบราณที่ประวัติศาสตร์และ วัฒนธรรมที่เก่าแก่มากเชียว

เย่เฉินหัวเราะเสียงขึ้น

ภรรยายังนึกว่าตนเองเติบโตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจิน
เธอไม่รู้ว่าความจริงตนเองเติบโตมาจากเย่นจิง จนอายุแปด ขวบถึงได้จากมา

แต่ว่าเขาเองก็ยินดีเช่นกันที่เซียวซูหนไม่รู้ฐานะของตนเอง ดังนั้นจึงยิ้มน้อยๆ แล้วกล่าวว่า “ได้ไปหนนี้ผมจะต้องหาโอกาส เที่ยวชมให้มากๆ

เซียวซูหนกล่าวยิ้มๆ ว่า “เมื่อก่อนตอนที่คุณยังไม่เสีย เคย พาฉันไปเย่นจิงหลายครั้ง ความรู้สึกที่ท่านมีต่อเย่นจิงลึกซึ้งเป็น พิเศษ ฟังจากที่ท่านเล่ามา บรรพบุรุษของเรา สมัยตอนที่ยังเป็น บ่าวรับใช้ให้กับตระกูลเศรษฐีตระกูลหนึ่งในเย่นจิง ตระกูลนั้นมี บุญคุณต่อพวกเราสูงเทียมฟ้า เพียงแต่ต่อมาเพราะภัยสงคราม จึงต้องอพยพบ่าวรับใช้ออกไปส่วนหนึ่ง

พูดจบ เธอก็กล่าวอีกว่า “แต่สาเหตุที่ตระกูลเราสามารถใหญ่ โตได้ในเวลาต่อมา ล้วนเป็นเพราะว่าตอนที่ตระกูลเศรษฐีนั้น อพยพไป ได้มอบเงินสร้างตัวให้เป็นจำนวนมาก

เยเฉินถามยิ้มๆ ว่า “แล้วคุณเคยบอกบ้างไหมว่าตระกูล เศรษฐีนั้นมีชื่อแซ่ว่าอะไร มีเบื้องหลังยังไง?”

“ไม่เคยค่ะ” เซียวซูหนส่ายหน้า พร้อมกับกล่าวอย่างจริงจัง ว่า “แต่เมื่อก่อนคุณรู้สึกเสียใจมาตลอด บอกว่าไม่มีโอกาสได้ ตอบแทนบุญคุณอันล้าฟ้าของตระกูลนี้ ตั้งแต่ฉันจำความได้ มักพูดมาตลอดจนเกือบจะยี่สิบปีเชียวล่ะ! แต่สองสามปีหลังจาก นั้นคงจะปล่อยวางได้แล้ว จึงไม่ได้พูดถึงมันอีก”

พอพูดถึงตรงนี้ เซียวซูหนก็นึกอะไรบางอย่างได้ จู่ๆ ก็พูดขึ้นว่า “อ้อ ตอนนี้พอมาคิดดูแล้ว เหมือนว่าหลังจากที่เราสองคน แต่งงานกัน เขาก็ไม่เคยพูดถึงอีกเลย!