ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2288



บทที่ 2288

จากที่เขาดูแล้ว ที่ตระกูลซูต้องอยู่ในสถานการณ์ปัจจุบัน ซู โสว่เต้ามีความผิดอย่างใหญ่หลวง

ดังนั้น ในสายตาของเขา ซูโสบู่เต้าไม่เพียงแต่เป็นทายาทที่ ไม่มีคุณสมบัติเท่านั้น เขายังไม่ใช่สายเลือดผู้สืบทอดที่มี คุณสมบัติอีกด้วย

ผู้สืบทอดตระกูลที่ว่ามานั้นก็คือคนที่จะมาสืบทอดตระกูลซู จะ

เป็นคนที่ถือหางสือของตระกูล และผู้สืบทอดตระกูลที่กล่าวมานั้น แน่นอนว่ามีเงื่อนไขที่มากอ ยู่แล้ว ขอเพียงแค่เป็นคนของตระกูลซู ก็จะเป็นผู้สืบทอดตระกูลซู

ตอนนี้นายท่านใหญ่คิดว่าซูโหว่เต้าไม่มีสิทธิ์เป็นคนที่

ถือหางเสือของตระกูลซู กระทั่งไม่มีสิทธิ์เป็นคนสืบทอดตระกูล

ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างโกรธเกรี้ยวและเย็นชาไปว่า”โสว่เต๋อ! โทรหาพี่ใหญ่ของแก! ให้เขาขัดขวางไม่ชิงร่วมงานประมูล ของสำนักงานอัยการที่จะถูกจัดขึ้นในวันจันทร์หน้าให้ได้ไม่ว่าจะ ด้วยวิธีไหนก็ตาม! ฉันจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนี้ทำให้ตระกูล เป็นตัวตลกของทั่วทั้งเย่นจิง และทั่วทั้งหัวเซี่ยเด็ดขาด”

ซูโสเต๋อที่ได้ยินดังนั้น ในใจของเขาจึงเบิกบานมาก ปาก ของเขาพูดอย่างจริงจังไปว่า”พ่อครับ พ่อวางใจเถอะ! ผมจะโทรหาพี่ใหญ่เดี๋ยวนี้แหละครับ

พูดจบ ซูโสเต๋อก็ล้วงโทรศัพท์ออกมา เตรียมกดโทรออก

นายท่านใหญ่พูดอย่างเย็นชา เปิดลำโพง! ฉันจะฟังไอ้ลูก

อกตัญญูว่ามันจะพูดอะไร ซูโสเต๋อรู้สึกดีใจทันที รีบโทรหาซูโสบู่เต้าผู้เป็นพี่ใหญ่ ”

ตอนนี้ซูโสว่เต้า ยังไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในเป็นจิง

เขารับโทรศัพท์ของซูโสเต๋อ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความ เกลียดชัง

ถึงแม้หลายวันมานี้เขาจะไม่อยู่เป็นจิง แต่ในสมองของเขา สามารถจินตนาการได้อย่างแม่นยำว่า น้องชายของตัวเองจะใช้ โอกาสที่เขาไม่อยู่ข้างกายของคุณท่าน ทำร้ายตนเองอย่างไร

ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ เท่ากับฮ่องเต้ในอดีตไม่พอใจรัชทายาท มีความคิดที่จะทําจัดรัชทายาทให้พ้นทาง และเมื่อองค์ชายคน อื่นๆต่างพากันตื่นเต้น พวกเขาจะต้องใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้บรรลุ เป้าหมาย ในขณะเดียวกันก็ต้องเติมเหยียบรัชทายาทให้จม ดินอีกด้วย

ผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า นับประสาอะไรกับความ รักระหว่างพี่น้อง มันไม่มีค่าอะไรเลย

ดังนั้น เขารู้สึกรำคาญใจมาก กระทั่งยังขี้เกียจรับสายจากซู โสว่เต๋อ
ซูโส เต๋อโทรไปหนึ่งครั้ง ไม่มีคนรับสาย จึงรีบพูดกับคุณท่าน ไปว่า”พ่อครับ……..ใหญ่ไม่รับสาย ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่…….

“ไอ้สวะ! สวะจริงๆ! “นายท่านใหญ่ซูสบ “ฉันให้เขาไป หลบอยู่ที่ออสเตรเลีย นอกจากเรื่องนี้แล้ว เขาไม่มีเรื่องอะไรเลย ด้วยซ้ำ ยังคงไม่รับสาย! โทรต่อไป!

“ได้เลยครับ!”

ซูโสว่เตือรีบโทรหาซูโสเต้าอีกครั้ง

ซูโสบู่เต้าที่ตัวอยู่ออสเตรเลียถูกเสียงริงโทนของโทรศัพท์ รบกวนจนรําคาญใจ เดิมทีคิดอยากจะปิดเครื่องไปเลย แต่เมื่อ คิดๆดูแล้ว เขานึกอะไรขึ้นมาได้ ตอนนี้คุณท่านไม่พอใจฉันอยู่ ถ้าขืนฉันยังไม่รับสายของซูโสเต๋อละก็ เขาได้วิ่งแจ้นไปฟ้องคุณ ท่านแน่ๆ นั่นมันเป็นการได้ไม่คุ้มเสียจริงๆ!

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เขาจึงรีบกดรับสาย แล้วใช้น้ำเสียงไม่ค่อย เป็นมิตรถามว่า “มีเรื่องอะไร? ”

ซูโสเต๋อรีบพูดขึ้นมาว่า “พี่! ในประเทศเกิดเรื่องใหญ่แล้ว ทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์เลย! ”

ซูโสบู่เต้าคิดไม่ถึงว่าน้องชายคนนี้ของตัวเอง จะกล่าวโทษตัว เองเช่นนี้ ดังนั้นเขาจึงถามอย่างไม่พอใจไปว่า “ตอนนี้ฉันถูกส่ง มาให้หลบอยู่ที่ออสเตรเลีย เรื่อง ในประเทศมันเกี่ยวอะไรกับฉัน ด้วย? เรื่องภายในประเทศพวกแกควรไปจัดการไม่ใช่หรอ ห้ะ? ”
เมื่อนายท่านใหญ่ ที่อยู่ข้างๆได้ยินดังนั้น สีหน้าตึงขึ้นมาใน ทันที แต่เขายังคงไม่ส่งเสียงใดๆทั้งสิ้น กลับกันยังทำมือเป็น สัญลักษณ์มีอยู่ให้ซูโสเต๋อ ความหมายก็คืออย่าให้ซูโสเต้าที่ อยู่ปลายสาย รู้ว่าเขากำลังฟังเสียงสนทนาอยู่

ซูโสเต๋อเข้าใจได้ในทันที จึงรีบพูดขึ้นมาว่า “พี่ใหญ่! พี่ สะใภ้ไปที่เมืองจินหลิงแล้ว วิ่งแจ้นไปที่อยู่เก่าของเยฉางอิง ยัง หลั่งน้ำตา ให้ที่อยู่เก่าของเยฉางอิงอีก พวกปาปารัสซีจับภาพได้ แล้วเปิง โปงออกมาเรียบร้อยแล้ว! อีกทั้งพี่สะใภ้ยังลงทะเบียน กับสำนักอัยการประมูลในวันจันทร์หน้าแล้วด้วย หล่อนจะซื้อที่ อยู่เก่าของเยฉางอิง! เกียรติยศศักดิ์ศรีตระกูลของเราถูกนั่งผู้ หญิงแพศยาคนนี้ทำในไปหมดแล้ว!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ