บทที่ 1438

กู้เย้นกางที่อยู่ข้างๆ กัดฟันด่าว่า “ทำไมคุณถึง มีข้อแก้ตัวมากมาย? ไม่ได้ก็คือไม่ได้สิ จะพูดให้เสีย เวลาทําไม? ถ้าคุณทำไม่ได้ ก็รีบไสหัวออกไป แล้วหา คนที่ทําได้มาทํา!

กู้เย้นเจิ้งห้ามกู้เย้นกางไว้ เขาขมวดคิ้วแน่น ครุ่นคิดเป็นเวลานาน

เขายังตระหนักได้ว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องแปลกประ หลาดจริงๆ เกรงว่าจะไม่ได้อยู่ในขอบเขตทางการ แพทย์

ในขณะนั้นเอง กู้เหว่ยเลี่ยงผู้เป็นลูกชายของ เขาก็ตะโกนขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า “โอ๊ย! พ่อ! จะเป็น เพราะไอ้สารเลวของบ้านลุงใหญ่นั่นหรือเปล่า?!”

กู้เย้นเจิ้งโพล่งออกมา “แกหมายถึงเจ้าเด็ก ผู้ชายที่ลงมือกับฉันงั้นเหรอ!?”

“ใช่แล้ว!” กู้เหว่ยเลี่ยงกล่าว “ตอนนั้นเขา เอาแต่พูดถึงเรื่องทำหมันทิพย์ ยังบอกอีกว่าจะทำให้ ฉันมีลูกไม่ได้ แถมยังบอกด้วยว่า ถ้าเรามีอะไรจะ ขอร้องเขา ก็ต้องไปคุกเข่าที่ประตูคฤหาสน์ของลุง ใหญ่ เขาจะเล่นของใส่หรือเปล่า??”

หัวใจของกู้เย้นเจิ้งสั่นสะท้าน “บัดซบ! เรื่องนี้ อาจจะเป็นเพราะเจ้าเด็กนั่นเล่นของก็ได้! อย่างไรเจ้า เด็กนั่นแค่กระดิกนิ้วก็ทำให้เทพสงครามและเจ้าถิ่น กล้ามเนื้ออ่อนแรงได้ ไม่แน่ว่าสภาพของพวกเราใน ตอนนี้ อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาก็ได้!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ กู้เย้นเจิ้งก็กัดฟันด่าทอ”บัดซบ! ถ้าเป็นไอ้สารเลวนั่นจริงๆ ฉันต้องฆ่าเขาให้ ได้!”

กู้เย้นกางรีบพูดว่า “พี่ชาย เราจะฆ่าเขาได้ อย่างไร? พี่ลืมไปแล้วเหรอว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน? แม้ว่าเราจะส่งเทพสงครามไปห้าคนและเจ้าถิ่นไปอีก ห้าคน ก็เกรงว่าจะไม่สามารถเอาชนะเขาได้!”

กู้เหว่ยเลี่ยงยังบอกอีกว่า “ถูกแล้วครับพ่อ วันนี้ เราไปที่บ้านลุงใหญ่ทำให้ลุงใหญ่รับมือไม่ทัน ตอนนี้ ลุงใหญ่ต้องส่งคนมาคุ้มครองเขาอย่างใกล้ชิดแน่นอน แม้จะไม่มีเจ้าเด็กนั่น ก็เกรงว่าเราจะไม่ได้ประโยชน์ อะไรเช่นกัน…”

เมื่อกู้เย้นเจิ้งได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมาทันที มันเจ็บปวดมากเหลือเกิน

รู้ว่ามันเป็นการเล่นของของเจ้าเด็กนั่น แต่ก็ทำ อะไรเขาไม่ได้

จะจัดการอย่างไร?

พายอดฝีมือหลายสิบคนไป บางทีรอบๆ คฤหาสน์ของพี่ใหญ่อาจจะมียอดฝีมือซุ่มคุ้มกันอยู่ เป็นร้อยแล้วก็ได้

บวกกับความแข็งแกร่งของเจ้าเด็กนั่นมันช่าง เหลือเชื่อจริงๆ เขาไม่มีโอกาสชนะเลย!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็กัดฟันพูดอย่างเย็นชา “ดู เหมือนจะต้องมองการณ์ไกลหน่อย พวกเราต้อง อดทนไว้ก่อน ให้ได้ตำแหน่งประธานในการประชุม คณะกรรมการวันพรุ่งนี้มาอยู่ในมือก่อนแล้วค่อยว่า กัน!”
อีกสามคนต่างพยักหน้าเห็นด้วย

เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะไปต่อสู้กับกู้เย้ นจงและเย่เฉิน แต่ต้องคิดหาทางช่วงชิงตำแหน่ง ประธานให้ได้ก่อน

เมื่อถอดอำนาจของเขาออกจากกลุ่ม สถานการณ์ก็จะพลิกผันอย่างมาก พอถึงเวลานั้น กู้ เย้นจงก็จะถูกกัดเซาะไปเรื่อยๆ

เมื่อตัดสินใจแล้ว กู้เย้นเจิ้งก็บอกกับหัวหน้า

แผนกบุรุษเวชศาสตร์ว่า “ตอนนี้คุณไปจัดการ เอา สเปิร์มบางส่วนของพวกเราทั้งสี่คนออกมาแช่แข็งไว้ ก่อน!”

“แช่แข็งสเปิร์ม?!” คนอื่นๆ ก็ประหลาดใจเช่น

กัน กู้เย้นกางถามว่า “พี่ใหญ่ นี่พี่คิดจะทำอะไรน่ะ?”

กู้เย้นเจิ้งทำหน้าเย็นชา “ฉันกลัวว่าถ้าพวกเรา รักษาไม่หายจริงๆ สายเลือดของทั้งสองครอบครัว และสายเลือดของตระกูลกู้จะถูกตัดขาด จึงให้แช่ แข็งสเปิร์มเอาไว้ก่อน ถ้ารักษาไม่หายขึ้น เราจะได้ใช้ การผสมเทียมเพื่อสืบสายเลือดได้!”

กู้เย้นกางตระหนักขึ้นมาทันทีว่าพี่รองกำลัง วางแผนการที่เลวร้ายที่สุด เขาต้องการทิ้งเมล็ดพันธุ์

ไว้ให้ทั้งสองครอบครัวก่อน

เขาอดไม่ได้ที่จะแอบทอดถอนใจอยู่ภายใน “ต้องบอกว่าความคิดของพี่รองนั้นมองการณ์ไกล เหลือเกิน มองเห็นสถานการณ์โดยรวม! ถ้าเปลี่ยน เป็นเขา ย่อมคิดไม่ได้เช่นนี้แน่นอน พอถึงเวลานั้นเกิด ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ตระกูลซูก็จะ ไม่มีลูกหลานไว้สืบสกุลใช่ไหม?”