ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 887



บทที่ 887

ทุกคนให้ความสนใจกับเรื่องของการชนรถ Phaetonนี้เป็น อย่างมาก เจิ้งเสียงก็อธิบายอย่างสมจริงสมจัง ก็นำเรื่องทั้งหมด ที่เจียงหมิงชนรถเมื่อตะกี้นี้มาเล่าอีกครั้ง

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็ตกใจจนพูดไม่ออกเลยทันที

ทุกคนต่างก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่า หนังหน้าของเจียงห มิงจะหนามากขนาดนี้ ทั้งๆที่เขาเป็นคนชนรถของคนอื่นแท้ๆ ยัง จะกล้านำกุญแจรถของคนอื่นมา โอ้อวดว่าตัวเองมีรถPhaeton

เรื่องนี้ ลบล้างความคิดและความประทับใจที่ทุกคนมีต่อเจียง หมิงแล้ว

แต่ว่า จ้าวโจวเยวที่ลุกขึ้นไล่ตามเงี่ยงหมิงไป พลาดเรื่องราวที่ น่าชมนี้ไปพอดี

เขาเดินไล่ตามเงี่ยงหมิงออกจากโรงแรมไปตลอดทาง มอง เห็นเจียงหมิงไปที่ลานจอดรถแล้ว ก็รีบเดินตามเข้าไป

เจี่ยงหมิงกลับว่าไม่รู้เลยว่าจ้าวโจ๋วเยว่ไล่ตามมาตลอดทาง เขาเปิดประตูรถPhaetonของหม่าจงเหลียงคันนั้นอย่างโมโห เข้าไปนั่งแล้ว

ในเวลานี้ เงาร่างคนๆนึงก็ปรากฏที่หน้าต่างรถทันที เจี่ยงหมิงตกใจหมดเลย แต่ก็มองอย่างจริงจัง กลับว่าเป็นจ้าวโจ๋วเยวที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอ

เขาลดกระจกรถลง มองไปยังจ้าวโจ๋วเยวด้วยสายตาที่เย็นชา พูดถามว่า : “นายมีธุระอะไร?

จ้าวโจวเยวพูดพร้อมยิ้มว่า : “พี่หมิง ตอนที่เพิ่งมาเมื่อตะกี้ คุณขับรถเบนซ์มา ทําไมจู่ๆถึงเปลี่ยนเป็นVolkswagen? นี่คือ รถPhaetonสินะ ภายในตกแต่งได้หรูหราจริงๆ !

เจียงหมิงพูดว่า : “ไม่ใช่ว่าบอกพวกนายแล้วเหรอ? ตอน มาระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุรถชนท้ายแล้ว เบนซ์คันนั้นไม่ สามารถขับมาได้ ดังนั้นฉันก็เลยให้คนขับรถขับรถPhaetonมา ให้”

จ้าวโจ๋วเยว่ยกนิ้วหัวแม่โป้งให้ด้วยความชื่นชม พูดด้วยสีหน้า ที่ประจบสอพลอว่า : “พี่หมิง คุณสุดยอดมากๆเลยจริงๆ เหมือนเทียบกับคุณแล้ว พวกเพื่อนๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เหล่านี้ของเราอายจนจะแทรกแผ่นดินหนีไม่ทันเลยจริงๆ! ”

พูดแล้ว เขาก็พูดชมเชยอีกว่า : “พี่หมิงคุณเป็นคนที่ประสบ ความสำเร็จในหน้าที่การงาน สามารถปรับตัวได้ทุกสถานการณ์ ไม่เหมือนเเฉินคนโง่นี้ เพื่ออยากจะเอาชนะ จู่ๆก็ทิ้งเงินให้ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าฟรีๆ ล้าน! สมองมีปัญหาจริงๆ! ”

ในเวลานี้ เจิ่งหมิงก็รู้สึกมหัศจรรย์เล็กน้อยทันที

เขายังคิดว่าหลังจากที่ตัวเองเดิมพันกับเย่เฉินพ่ายแพ้ต่อหน้า พวกเพื่อนๆเหล่านี้แน่นอนว่าก็เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาแล้ว
แต่เขาคิดไม่ถึงว่า จ้าวโจวเยวคนนี้ ยังเดินตามตัวเองมา ประจบสอพลออีก

ดูเหมือนว่าเพื่อนคนนี้คิดอยากจะหาเงินกับตัวเอง

สุดท้ายเจียงหมิงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ดูเหมือนว่าตัวเอง ยังคงรักษาโอกาสของการอยู่รอดครั้งสุดท้ายไว้ได้ โอกาสของ การอยู่รอดนี้อยู่ที่ตัวของจ้าวโจวเยว่

ดังนั้นเจียงหมิงเอ่ยปากว่า : “นายยังอยากจะให้ฉันช่วย

นายลงกองทุนใช่ไหม? ”

จ้าวโจวเยวรีบพยักหน้าอย่างกับโขลกกระเทียมพร้อมพูดว่า : “นั่นมันแน่นอนอยู่แล้วพี่หมิง ผมจะสามารถไปขอเมียได้หรือไม่ นั้น ต้องพึ่งคุณแล้ว”

เจียงหนึ่งพยักหน้า พูดอย่างราบเรียบว่า : “ขึ้นรถส

จ้าวโจวเยว่พูดถามอย่างตกใจ : “ไปไหนเหรอ?

เจียงหมิงพูดว่า : “นายไม่ใช่ว่าไม่ได้พาบัตรประชาชนมา ไม่ใช่เหรอ? ฉันจะขับรถพานายไปที่หอพักของนาย จะต้องทำ แอพเงินกู้นั่นก่อน พรุ่งนี้เช้าฉันจะทำการซื้อกองทุนให้นาย

เมื่อจ้าวโจ๋วเยว่ได้ยินคำพูดนี้ ตื่นเต้นอย่างมาก โพล่งพูดออก ไปว่า : “พี่หมิง คุณนี่ยอดเยี่ยมมากจริงๆ! ”

พูดจบ ก็รีบอ้อมไปทางฝั่งที่นั่งข้างคนขับ เปิดประตูรถและเข้า มานั่งแล้ว
เจียงหมิงสตาร์ทเครื่องยนต์ ภายใต้การบอกเส้นทางของจ้าว โจวเยว่ ขับรถมาถึงหอพักบริษัทของจ้าวโจ๋วเยวแล้ว

บริษัทที่จ้าวโจ๋วเยวทํางานคือโรงพิมพ์ในเขตชานเมือง งาน ของเขาเหน็ดเหนื่อยมาก หนึ่งอาทิตย์ทำงาน6วัน เงินเดือนเดือน

หนึ่งก็3000กว่าๆ

เงินเดือนน้อยขนาดนี้ ยังสามารถเก็บออมได้หลายแสน เห็น ได้ชัดว่าจ้าวโจวเยวมีชีวิตที่ต้องดิ้นรนมากแค่ไหน

หลังจากที่เจียงหมิงขับรถมาถึงหอพักของจ้าวโจวเยว่ จ้าว โจ๋วเยว่เชิญให้เขานั่งเก้าอี้ที่มีตัวเดียวไปพลาง พร้อมทั้งรีบหยิบ บัตรประชาชนของตัวเองออกมาพลาง จากนั้นเปิดแอพเงินกู้นั่น เพื่อทำการอัปโหลดข้อมูล ยื่นสมัครสินเชื่อ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ