บทที่ 1785

เช้าวันต่อมา

เซียวซูหนกับเซียวฉาง วนออกจากบ้านไปแต่เช้า ต่างคน ต่างไปทําเรื่องของตัวเอง

ที่ทำงานของเซียวหนจะหยุดในวันเทศกาลตามกฎหมาย ของประเทศ จะเริ่มหยุดตั้งแต่วันสิ้นปี ไปจนถึงวันที่หกของวันปี ใหม่ หยุดรวมเจ็ดวัน

ส่วนสมาคมศิลปะจีนของเซียวฉางควน เจ้าตัวรักและสนใจใน สมาคมมาก ดังนั้นจึงไม่มีวันหยุด จะไปหรือไม่แล้วแต่อารมณ์

ซึ่งปกติเชียวฉางควนอยู่ในบ้านก็ไม่ลงรอยกับหม่าหลัน ดัง

นั้นวันตรุษจีนเขาจึงอยากจะมาอยู่ที่สมาคมศิลปะจีนแทบไม่ทัน

หม่าหลันกลับไม่ได้มีเรื่องให้คบค้าสมาคมอะไร จึงอยู่บ้านคน เดียวเตรียมวัตถุดิบสําหรับอาหารในวันส่งท้ายปีเก่า

ส่วนเยเฉิน หลังลุกขึ้นจากที่นอนแต่เช้า ก็ตรวจดูรายงานการ ขนส่งของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนที่เว่ยเลี่ยงส่งมาผ่านโทรศัพท์

ปัจจุบันสายการผลิตของบริษัทผลิตยาโคยามาหลายสาขาใน ญี่ปุ่น ก็เริ่มหันมาผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนแล้ว ในเวลานี้จึงมี อยู่ในสต๊อกเป็นจำนวนมาก

เยเฉินวางแผนว่า ในวันตรุษจีนจะเริ่มวางขายยากระเพาะเก้าเสวียนทั่วประเทศญี่ปุ่น ถึงเวลาสถานีโทรทัศน์ยักษ์ใหญ่แต่ละ แห่งในญี่ปุ่น ก็จะนำโฆษณายากระเพาะเก้าเสวียนที่กู้ซิ่ว เป็น พรีเซนเตอร์มาออกอากาศ

ในฐานะเป็นหนึ่งในดาราสาวชื่อดังของทวีปเอเชีย กู้ชิวอี้จึงมี อิทธิพลอยู่ในญี่ปุ่นไม่น้อยเลย

ประกอบกับสรรพคุณของยากระเพาะเก้าเสวียนเดิมก็มาไกล เกินกว่าผลิตภัณฑ์ยี่ห้ออื่นที่เป็นประเภทเดียวกัน ดังนั้นเย่เฉินจึง เชื่อว่ายากระเพาะเก้าเสวียนจะต้องโด่งดังไปทั่วญี่ปุ่นอย่าง แน่นอน

ตอนที่หม่าหลันกำลังเตรียมวัตถุดิบอยู่ชั้นล่าง เสียงกริ่งประตู ก็ดังขึ้น

เธอก้าวเท้าออกจากบ้าน ก็เห็นพนักงานส่งของคนหนึ่งยืนอยู่

นอกประตู จึงเดินตรงไปเปิดประตูบ้าน

พนักงานส่งของคนนั้นถามเธอว่า “ไม่ทราบว่าใช่คุณหม่าหลัน หรือเปล่าครับ?”

หมาหลับพยักหน้า “ฉันเอง ทำไมหรือ?”

พนักงานคนนั้นจึงนำกล่องพัสดุขนาดเล็กส่งให้ในมือเธอ แล้ว พูดว่า “สวัสดีครับคุณหม่า นี่เป็นบริการจัดส่งพัสดุภายในเมือง ของคุณ รบกวนเซ็นรับด้วยครับ”

“ฝากส่งมาให้ฉัน?!”

หม่าหลันในเวลานี้ประหลาดใจเล็กน้อย ตนเองไม่ได้สั่งของออนไลน์เท่าไหร่นัก พักนี้ก็ไม่ได้ซื้อของบนอินเตอร์เน็ตเลย จะยัง มีพัสดุของตัวเองได้ยังไงกัน?

ด้วยเหตุนี้หลังเธอเซ็นรับของแล้ว ก็แกะออกดูอย่างสงสัย

หลังแกะออกดูแล้ว หม่าหลับก็พบว่าด้านในพัสดุ ถึงกับใส่ ผลิตภัณฑ์ทดลองของออยล์ทาผิวระดับไฮเอนด์มาชุดหนึ่ง ทั้งยัง มีการ์ดที่ทําออกมาได้สวยมากอีกใบหนึ่ง รวมถึงจดหมายพิมพ์ ฉบับหนึ่ง

เธอเปิดจดหมายออก อ่านตัวอักษรที่อยู่ในจดหมายออกมาว่า “สวัสดีแขกผู้มีเกียรติที่เคารพ ขอแสดงความยินดีกับคุณที่ได้รับ เซ็ตบำรุงผิวSPAทั่วทั้งตัวที่Ritz Beauty Salon ใน

ราคา8888หยวน โดยใช้บัตรกำนัลมาที่ร้านเวลาใดก็ได้เพื่อรับ บริการSPA โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ และไม่จำเป็นต้องจองล่วง หน้า!”

พออ่านจบ หม่าหลันก็พูดด้วยความดีใจอย่างยิ่ง “อั้ยยะฉันไป แน่! SPAบำรุงผิวทั้งตัวฟรี? ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วย?!

พอคิดถึงการได้นอนบนเตียงเสริมสวยในสถานเสริมความ งาม เสพสุขกับการนวดอย่างเอาใจใส่โดยช่างฝีมือ ทั่วตัวหมา หลันก็รู้สึกคันยุบยิบจนทนไม่ไหวแล้ว!

เธออดลอบพิจารณาไม่ได้ “ก่อนหน้านี้รักษาขาอยู่ในบ้าน ตลอด ฉันไม่ได้ไปใช้บริการSPAนานแล้ว คิดไม่ถึงว่าจู่ๆ จะมีSPAฟรีหนึ่งครั้งพุ่งใส่หน้าตัวเอง สงสัยจะมีคนเข้าใจผิด ฝากส่งมาให้ฉัน หากฉันไม่รีบไปใช้บริการสักหน่อย เกิดมีคนมาทางกลับไป ฉันจะไม่ขาดทุนแย่หรือ?!

พอคิดถึงตรงนี้ หม่าหลันก็รีบซ่อนบัตรกำนัลใบนั้นไว้ในห่อ ของ วิ่งเข้าไปในบ้านอย่างตื่นเต้นนักหนา ตรงไปยังห้องของตัว เองที่ชั้นสาม เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดออกจากบ้าน คิดจะรีบออก จากบ้านไปทําSPAนี้

พอคิดว่าเย่เฉันยังไม่ลงมาชั้นล่าง เธอก็มาหยุดที่ชั้นสองหน้า ห้องของเย่เฉินกับเซียวซูหวั่น เคาะประตูเบาๆ แล้วยิ้มถามว่า “ลูกเขยจ๊ะ เธอตื่นหรือยังเอ่ย?”

เย่เฉินลุกขึ้นมาเปิดประตูห้อง ถามว่า “คุณแม่มีอะไรเหรอ ครับ?”

หม่าหลันยิ้มอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อยพลางกล่าวว่า “คือว่า แม่มี ธุระจะออกไปข้างนอกสักหน่อย อาหารเช้าทำเสร็จแล้ว วางอยู่ ในห้องครัว ยังร้อนอยู่ เธอก็รีบลงไปกินตอนยังร้อนๆ ล่ะ!”