ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 433



บทที่ 433

โคบายา ชิจิโร่เกลียดชังเย่เฉินอย่างมาก แต่ว่า เขากลับว่าไม่กล้าที่จะล่วงเกินเย่เฉิน ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงเจรจาต่อรองกับท่านห้า

พูดด้วยน้ำเสียงที่ซื่อสัตย์ว่า “ท่านห้า รบกวนคุณบอกคุณเข่ ให้หน่อย เงินในบัญชีของบริษัทผลิตยาโคบายาก็มีเพียงแค่สอง ถึงสามพันล้านหยวน ช่องทางการขายจํานวนมากยังไม่จ่ายเงิน คืนให้พวกเราเลย ทางเรายังเป็นหนี้ธนาคารอีกหลายพันล้าน หยวน ตอนนี้อยู่ภายใต้แรงกดดันที่สูงมาก

ท่านหงห้าพูดว่า : “คุณเพูดคำไหนคำนั้น ดังนั้นคุณไม่ต้อง คิดเพ้อฝันว่าจะต่อรองกับคุณเย่ได้

โคบายา ชิจิโร่พูดอย่างขอร้อง : “คุณหง ตอนนี้ผมยากล่า บากจริงๆ เอาอย่างนี้ได้ไหม คุณช่วยพูดให้คุณเยี่ยืดเวลาให้ผม สักสองเดือน หลังจากสองเดือนไปแล้ว ผมจะต้องนำเงินมาให้ได้ แน่ แต่ภายในระยะเวลาสองเดือน จะต้องไม่เห็นพี่ชายของผมได้ โผล่หน้าออกมามีสิทธิ์มีเสียง และยิ่งไปกว่านั้นห้ามให้เขากลับ มาที่ญี่ปุ่น!

“สองเดือน…….ท่านหงห้าคิดๆดูแล้ว พูดว่า : “คุณรอแป๊บนะ ฉันขอถามคุณเยก่อน” พูดจบ ก็รีบส่งข้อความหาเเฉินทันที น่าข้อความที่โคบายาชิจิโร่ร้องขอจ่ายเงินอีกครั้งหลังจากสองเดือนส่งไปบอกเขา

เย่เฉินกำลังเก็บโต๊ะอาหาร เห็นข้อความในวีแชท พูดตอบ กลับไปอย่างไม่ลังเล : “บอกเขาไป ถ้ายังมาต่อรองกับฉันอีก ฉัน จะไปคุยกับพี่ชายของเขาเอง ถึงตอนนั้นฉันจะส่งพี่ชายของเขา กลับไปแย่งมรดกกับเขา ถ้าฉันขอเรียกเงินห้าพันล้านจากพี่ชาย ของเขา เขาจะต้องตอบตกลงแน่นอน”

ตอนนี้โคบายา ชิอิจิโร่ซ่อนตัวอยู่ในคอกเลี้ยงสุนัขของท่านหง ห้า เขารู้ว่าข้างนอกมีคนนับไม่ถ้วนที่ต้องการชีวิตของตัวเอง ดัง นั้นจึงกระสับกระส่ายใจอยู่ตลอดเวลา

สำหรับเขาแล้ว ตัวเองก็ไม่รู้เลยว่าจะต้องวันตายพรุ่ง ดังนั้น ถ้าหากในเวลานี้ เย่เฉินให้โอกาสเขาได้กลับไปญี่ปุ่นเพื่อทวงคืน ทรัพย์สมบัติ งั้นแม้ว่าเขาจะต้องเอาสมบัติที่แย่งมาได้80%มอบ ให้เย่เฉิน เขาก็จะไม่ลังเลอะไรเลย

สิ่งเดียวที่ท่านหงห้าได้รับจากเย่เฉินก็คือ ให้รีบไปบอกโคบา ยา ชิจิโร่ว่า : “โคบายา ตอนนี้เพียงเพราะเงินพันล้านนายก็มา ต่อรองกับคุณเย่ แต่ว่านายเคยคิดบ้างไหม ถ้าคุณเย่ได้ลองไป คุยกับพี่ชายของนายโคบายาชิอิจิโร่ดีๆ ส่งตัวเขากลับไปแย่ง สมบัติกับนาย ไม่แน่โคบายา ชิอิจิโร่อาจจะตอบตกลงให้ค่า ตอบแทนคุณเยถึงสองสามพันล้าน! ถึงตอนนั้น สิ่งที่นายสูญ เสียไม่ใช่แค่เงินหนึ่งพันล้านแล้ว! จากที่ฉันทราบมา บริษัทผลิต ยาโคบายาของพวกนายที่มีมูลค่าทางตลาดกว่าหลายหมื่นล้าน หยวน! ”
เมื่อโคบายา ชิจิโร่ได้ยินคำนี้ ก็กัดฟันทันที พูดออกไปอย่าง ไม่ลังเล : “คุณหง รบกวนบอกคุณเย่หน่อย เรื่องนี้ผมตอบ ตกลง! ผมจะไปหาเงินเดี๋ยวนี้

จริงๆแล้ว ในบัญชีของบริษัทผลิตยาโคบายาจะมีเงินไม่มาก เท่าไหร่ แต่พ่อของโคบายา ชิจิโร่ บัญชีส่วนตัวของโคบายาชิ มาซาโอะ ยังมีเงินเก็บอีกมากมาย

เงินจำนวนนี้เดิมทีควรจะเป็นมรดกของพ่อ พี่น้องสองคนแบ่ง เงินกัน แต่ขอเพียงแค่โคบายาชิอิจิโร่พี่ชายของตัวเองตายไป งั้นบริษัทผลิตยาโคบายา และเงินฝาก เงินสด วัตถุโบราณ อสังหาริมทรัพย์ ทั้งหมดที่พ่อเหลือไว้ ก็จะเป็นของตัวเองเพียง คนเดียว

ดังนั้น เขาไม่กล้าที่จะล่าช้าอีกต่อไปแล้ว เพียงแค่ผ่านไปสิบ นาที ก็โอนเงินเข้าบัญชีของคุณเย่แล้ว พร้อมกับโทรศัพท์ไปหา ท่านหงห้า พูดว่า : “คุณหง โอนเงินไปยังบัญชีของคุณเย่แล้ว รบกวนให้คุณเย่ช่วยตรวจดูหน่อย แล้วก็หลังจากที่คุณเย่ได้รับ เงินแล้ว ก็ช่วยส่งพี่ชายของผมไปที่ชอบๆหน่อย ผมหวังว่าเขาจะ ตายในเร็ววัน! ”

ท่านหงห้าตกปากรับคำ พูดว่า : “คุณเย่เป็นคนรักษาคนพูด เสมอมา นายวางใจได้ ขอแค่ได้รับเงิน ก็จะจัดการพี่ชายของ นายให้สิ้นซากแน่นอน ทำให้เขาหายไปจากโลกเลย”

เมื่อวางสายแล้ว ท่านหงห้าก็รีบส่งข้อความวีแซทไปหาเย่เฉิน พูดสอบถาม : “อาจารย์เย่ คุณได้รับเงินจากโคบายา ชิจิโร่แล้วยังครับ?

เย่เฉินพูดตอบกลับ : “ได้รับแล้ว”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ