บทที่ 2142

เมื่อซู อเฟยมองดูรถยนต์ขับออกไปจากลานหน้าบ้านของ คฤหาสน์ เขารู้สึกจิตใจหดหูมากๆ

เขารู้สึกว่าคืนนี้ มันเป็นค่ำคืนที่ผ่านไปอย่างยากลำบาก มากกว่าคนที่เขาและซูจือหยูโดนลักพาตัว

ตอนนั้นเขากับซูจือหยูแค่เผชิญกับภัยอันตรายต่อชีวิตเท่านั้น แต่คืนนี้ เขาต้องเผชิญกับเรื่องที่พ่อของตัวเองมีลูกสาวนอก

สมรส ความสัมพันธ์ของพ่อแม่ที่เปลี่ยนไป และพ่อก็สูญเสีย อำนาจและถูกส่งตัวไปที่ออสเตรเลีย

ในใจของเขาไม่เพียงกังวลเรื่องความสัมพันธ์ของพ่อกับแม่ ยังกังวลเรื่องอนาคตของพ่อ และกังวลเรื่องอนาคตของตัวเอง ด้วย

ก่อนคืนนี้ พ่อของเขาเป็นทายาทผู้สืบทอดคนต่อไปของ ตระกูล

และตัวเอง ก็จะไปคนสืบทอดตระกูลคนต่อไปต่อจากพ่อ แต่การเปลี่ยนแปลงในคืนนี้ ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป คุณท่านไม่โปรดปรานและไว้วางใจคุณพ่ออีกแล้ว

ถ้าหากคุณพ่อหมดอำนาจและไม่สามารถกลับมามีอำนาจอีก ครั้ง อนาคตของตัวเองก็คงจะมืดมนอย่างแน่นอน
ถ้าหากซูโสเต๋อที่เป็นอารองเป็นทายาทผู้สืบทอดตระกูล ตัว เองคงไม่มีโอกาสอีกแล้ว!

ซูจือเฟยที่รู้สึกโศกเศร้าและกังวลใจมากๆ เดินมาที่ห้อง หนังสือของน้องสาวด้วยความสิ้นหวัง ซูจือหยู ในเวลานี้ กำลังนั่ง อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์และตรวจดูรูปถ่ายของผู้โดยสารชายที่ เดินทางเข้าออกในสนามบินญี่ปุ่น

เมื่อเห็นซูจือเฟยกลับมา ซูจือหยูก็มองหน้าเขาครั้งหนึ่งและ ถามด้วยความไม่พอใจ “คุณพ่อเรียกคุณมีธุระอะไรเหรอ? เขา เรียกคุณไปเพื่อให้คุณช่วยหาข้อแก้ตัวให้เขาใช่ไหม?”

“ไม่ใช่…”ซูจือเฟยถอนหายใจ “เฮ้อ! พ่อถูกคุณปู่ส่งตัวไปที่ ออสเตรเลียแล้ว!”

“อะไรนะ?!”ซูจือหยูถามออกมาด้วยความตกใจ “คุณพ่อถูก ส่งตัวไปที่ออสเตรเลียเหรอ? เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่?

“เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสักครู่เอง” ซูจือเฟยพูดด้วยความโศก เศร้า “คุณพ่อจัดกระเป๋าเสร็จและออกเดินทางไปแล้ว อารองเป็น คนส่งคุณพ่อไปที่สนามบิน

ซูจือหยูถามด้วยความแปลกใจ “ทำไมคุณปู่ต้องส่งพ่อไปที่ ออสเตรเลีย?! เรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบและเกี่ยวข้องกับคุณ พ่อก็คงเป็นเรื่องของซูรั่วหลี เรื่องที่พ่อของตัวเองมีลูกสาวนอก สมรสและถูกเปิดเผยก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทำไมคุณต้องทำอย่างนี้ ด้วย?”

ซูจือเฟยพูด: “คุณพ่อพูดว่า คุณต้องการให้เขาเป็นแพะรับบาป

หัวใจของซูจือหยูเต้นแรงอย่างกะทันหันและพูดออกมา ทันที “ซวยแล้วๆ ต้องซวยแน่ๆ เมื่อคุณพ่อจากไป คุณจะโยน ความผิดทุกอย่างให้พ่ออย่างแน่นอน…

เมื่อพูดจบ ซูจือหยูพูดด้วยความประหม่าว่า “ฉันคิดว่าคุณ อาจจะประกาศออกไป เรื่องที่ทรยศและหลักหลังต่อซูรั่วหลีเป็น ฝีมือของพ่อ! ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาก็จะสามารถกำจัดชื่อเสียงไม่ดี ที่เขาทรยศหลานสาวตัวเองได้ และคุณพ่อก็จะกลายเป็นแพะรับ บาปและกลายเป็นคนที่หักหลังและทรยศลูกสาวแท้ๆของตัว เอง!”

ซูจือเฟยพูดอย่างจําใจ “เรื่องนี้ก็ไม่มีทางเลือกแล้ว…คุณปู่ส่ง คุณพ่อไปคืนนี้เลย และคุณพ่อก็ขัดคำสั่งไม่ได้…”

ซูจือหยูมองซูจือเฟยและพูดอย่างจริงจัง “พี่ชาย…ตระกูล

ต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อย่างแน่นอน…”

ซูจือเฟยถาม:”คุณก็สัมผัสได้ใช่ไหม?”

ซูจือหยุพยักหน้าและพูดอย่างเคร่งขรึม “พี่ชาย ฉันไม่สนใจ เรื่องเงินและอำนาจ เพราะฉันเป็นผู้หญิง ทำให้ฉันได้รับมรดก จากตระกูลไม่มาก แต่พี่ไม่เหมือนกับฉัน ถ้าคุณพ่อของเราไม่ สามารถกลับมามีอำนาจอีกครั้ง อนาคตของพี่ก็คงมืดมนอย่าง แน่นอน…”

ซูจือเฟย ใช้มือปิดหน้าตัวเองและพูดด้วยความโศก เศร้า:”แล้วฉันจะทำยังไงละ? เห็นได้ชัดว่าคุณกำลังกระตือรือร้นในการหาแพะรับบาป และคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะ เป็นแพะรับบาปก็คือคุณพ่อของพวกเรา…”

เมื่อพูดจบ เขาก็พูดอีกว่า นอกจากนี้ การเป็นแพะรับปาก เรื่องทรยศลูกสาวแท้ๆของตัวเองมันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมากๆ ถ้า ทุกคนเชื่อว่าพ่อหักหลังและทรยศลูกสาวตัวเอง ภาพพจน์ของ คุณพ่อก็จะเสียหายมากๆ และคุณพ่อก็จะกลายเป็นคนที่โหด เหี้ยมและแล้งน้ำใจมากๆ และมันส่งผลกระทบต่อคุณพ่อมากๆ เพียงแค่เรื่องนี้ คุณก็ไม่มีวันยกตำแหน่งผู้นำตระกูลให้คุณพ่อ ย่างแน่นอน…”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูจือเฟยก็ถอนหายใจ “เฮ้อ….ครอบครัวของ เรา ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คงไม่มีทางกลับมามีอำนาจอีกแล้ว…

คิ้วอันสวยงามของซูจือหยุขมวดขึ้นมาทันที เธอกัดฟันที่ขาว สะอาดของตัวเอง และพูดอย่างเด็ดเดี่ยว “ไม่ได้! พวกเราจะต้อง ช่วยคุณพ่อแย่งตำแหน่งทายาทสืบทอดของตระกูลซูกลับมาให้ ได้!”

ซูจือเฟยถามทันที “จะแย่งกลับมายังไง?!”

ซูจือหยูพูดอย่างเย็นชา “เรื่องนี้คุณอย่าถามเลย พรุ่งนี้พวก เราไปจินหลิงพร้อมกับคุณแม่ และออกไปจากที่นี่ชั่วคราวก่อน เรื่องที่จะช่วยคุณพ่อแย่งทุกอย่างกลับคืนมา ฉันมีวิธีอยู่แล้ว!”