ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2394



บทที่ 2394

Walterพยายามจะลุกขึ้นมา แต่เพราะเหตุที่ร่างกายค่อนข้าง อ่อนแอ หลังจากที่พยายามไปหลายครั้งก็ไม่สำเร็จ

ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแค่นอนอยู่บนเตียงอย่างช่วยไม่ได้ น้ำตาไหลไปด้วย พลางใช้ภาษาจีนสื่อสารกับพ่อไปด้วย พ่อ ครับ………….ผมถูกคนวางยา ตอนนี้เป็นโรคไตครับ..…….

พูดจบ เขาก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไป ร้องไห้เสียงดัง พ่อครับ! พ่อต้องช่วยผมด้วยนะครับพ่อ! ที่นี่ มันเหมือนนรกเลย……..ถ้าพ่อยังไม่คิดหาวิธีช่วยผมออกไปอีก ผม อาจจะต้องตายอยู่ที่นี่”

เย่เฉินหัวเราะ”Walter พ่อคุณช่วยคุณออกไปไม่ได้หรอกนะ แต่มีข่าวดีอันหนึ่ง ผมคิดว่าจะให้พ่อของคุณดูแลคุณที่นี่ จากนี้ ไปพวกคุณสองพ่อลูกจะได้อยู่ห้องเดียวกัน

พูดจบ เย่เฉินก็พูดกับโคบายา ชิจิโร่ว่า”ชิจิโร่ จากนี้ไปคุณไม่ ต้องป้อนข้าวป้อนน้ำWalterแล้วนะ ให้อาหารหมาต่อไปเถอะ

โคบายา ชิจิโร่ที่ได้ยินอย่างนั้น ก็รู้สึกดีใจมาก โพล่งออกไป ว่า”ดีจังเลยครับคุณชายเย่! คุณไม่รู้อะไร นอกจากผมต้องป้อน ข้าวให้Walterทุกวัน ยังต้องทิ้ง ทิ้งเยี่ยวให้เขาอีก น่ารังเกียจ กว่าดูแลหมาอีกครับ”

เย่เฉินขำเบาๆ จากนี้เรื่องนี้พ่อของเขาจะทำเอง หลายวันมานี้คุณทำงานมาไม่น้อย เดี๋ยวผมจะบอกให้หงห้าให้คุณพักหนึ่งวัน ขอแค่ไม่ออกจากฟาร์มสุนัข คุณอยากทำอะไรก็ได้

โคบายา ชิจิโร่โค้งเคารพอย่างตื้นตันใจแล้วพูดว่า ขอบคุณ ครับคุณชายเย่! ขอบคุณครับคุณชายเย่! ถ้าผมได้พักหนึ่งวัน จริงๆ ……….ผมจะนอนพักผ่อนให้สบายเลยครับ หลังจาก นั้น……..หลังจากนั้นผมค่อยดื่มเบียร์อีกสองขวด…….

พูดจบ เขาก็มองไปที่เเฉิน แล้วถามอย่างตื่นเต้นว่า”คุณชาย เย่ครับ ผะ……ผมขอดื่มเบียร์สักสองขวดได้ไหมครับ ?

เยเฉินหัวเราะ แล้วโบกมือ พูดกับหงห้าไปว่า “หงห้า พรุ่งนี้คุณ เตรียมเบียร์ให้เขาหนึ่งลังนะ ให้เขาพักผ่อนหน่อย!

หงห้ารีบตอบรับว่าได้ครับอาจารย์เย่ ให้เป็นหน้าที่ผมเถอะ ครับ!

โคบายา ชิจิโร่ได้ยินว่าเบียร์หนึ่งลัง ก็ตื้นตันจนน้ำตาคลอเบ้า แล้วพูดอย่างสะอึกสะอื้นว่า “อาจารย์เ…อบคุณนะครับ……. ผะ……..ผมไม่ได้ดื่มเบียร์มานานแล้ว…….

เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดกับเขาไปว่า “ขอแค่คุณทำตัวดีๆ อย่าว่า แต่ดื่มเบียร์เลย ถึงคุณจะขอเหล้าขาวหรือสาเกญี่ปุ่น ผมก็จัดการ ให้คุณได้”

โคบายา ชิจิโร่ราวกับได้ฉีดเลือดไก่ เขาพูดย่างดีใจ“คุณชาย เย่ครับ ผมจะพยายามทำงานให้เต็มที่ครับ!

เบาเฉินพยักหน้า แล้วโบกมือไปมาพลางพูดขึ้นมาว่า “พอแล้วชิจิโร คุณไปพักผ่อนก่อนเถอะ ที่คุณไม่ต้องทําอะไรแล้ว

โคบายา ชิจิโร่พูดขึ้นว่า ได้ครับคุณชายเย่ ก่อน!”

ในเวลาเองหงห้าสัญญาณให้ลูกน้องของตัวเอง จากนั้นมีลูกน้องคนหนึ่งด้านมาข้างหน้า พาโคบายา ชิจิโร่จาก

เย่เฉินเตรียมพิธีต้อนรับ

ล่ะ? ทำไมคนยังไม่มาอีก คุณยังไม่รีบเริ่มอีก? ” หงห้ารีบพหน้าแล้วพูดว่า จะเดี๋ยวนี้แหละครับ เริ่ม

เดี๋ยวแหละ!! พูดเขารีบตะโกนพูดคนๆว่าเร็วเข้า อุปกรณ์ มา

สามพรมแดง ออกมากรุง

ว่างข้างออกพวกเขานำ

เข้าไปในกรงสุนัขของWalter จนถึงเตียงป่วยของWalter

ตัวเปลี่ยนตัวเองเป็นพิธีกรทันที แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง วันนี้ คุณSteve Horowitz เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาไกล และวันก็เป็นวันที่ยามนี้ เราเป็นสักขีพยานถึงช่วงเวลา ประวัติศาสตร์การรวมตัวของพ่อและชาย

พูดจบ ลูกน้องคนหนึ่งช่อดอกไม้เข้ามาหนึ่งช่อ ยัดเข้าไปในอ้อมกอดของSteve แล้วพูดข่มขู่เสียงเบาว่า จับให้ แน่นล่ะ ถ้ากล้าตกแม้แต่ดอกเดียวฉัน กขาแกแน่!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ