ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2187



บทที่ 2187

เวลาเดียวกันนี้ เย่เฉิน รถหนีออกมาเป็นระยะทางร้อยเมตร นานแล้ว

เพื่อไม่ให้ถูกให้ซึ่งหาพบ แม้แต่กับข้าวเขาก็ยังไม่ซื้อ รุดไป ยังTomson Rivieraทันที

ระหว่างทาง เขาโทรหาเงินจือข่าย พอรับสายก็สั่งว่า “เหล่า เฉิน วันนี้มีคนไปบ้านเก่าที่พ่อกับแม่ฉันเคยอยู่ นายช่วยไปสืบ ให้หน่อย ว่าเป็นใครกันแน่!!

เฉินจือข่ายถามอย่างแปลกใจ “คุณชาย วันนี้คุณไปบ้านเก่า มาเหรอ?”

“ใช่!” เย่เฉินพูด “ฉันเจอผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ที่นั่น เธอเห็นฉัน แล้วเรียกชื่อพ่อของฉัน ฉันอยากให้นายช่วยสืบฐานะเธอให้ ชัดเจนที แล้วก็สืบให้หน่อยว่าคนคนนี้เป็นมิตรหรือศัตรูกันแน่ เคยเป็นอะไรกับพ่อฉัน

“ครับ!” เฉินจื้อข่ายพูดอย่างไม่ลังเล “ผมจะไปให้สืบเดี๋ยวนี้! เย่เฉินกล่าวอีกว่า “จริงสิ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งต้องการให้นาย ช่วยจัดการให้ฉันที

เฉินจือข่ายรีบกล่าวว่า “คุณชายพูดมาได้เลย!” เย่เฉินกล่าวว่า “สืบหน่อยว่าทุกคนที่บ้านเก่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง คดีของเขาจะไต่สวนเมื่อไหร่ บ้านศาลจะประมูลขายตอน

ไหน ถึงเวลาฉันต้องการซื้อบ้านเก่าหลังนี้มาให้ได้

“ได้ครับ คุณชาย ฉันจะไปสืบเดี๋ยวนี้!”

หลังจากนั้นเเงินก็หาซุปเปอร์มาร์เก็ตที่อยู่ใกล้ๆ กับTomson Rivieraได้ ซื้อกับข้าวเล็กน้อยก็เตรียมกลับบ้าน เพิ่งจะออกมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ต เฉินจือข่ายโทรศัพท์เข้ามา

“คุณชาย ทั้งสองเรื่องรู้ผลแล้วครับ!

เย่เฉินส่งเสียงอึม แล้วกล่าวว่า “รายงานทีละเรื่อง!

เฉินจือข่ายรีบกล่าวว่า “คนที่ไปบ้านเดิมของพ่อแม่คุณวันนี้ คือตู้ไห่ ง คุณหนูรองตระกูลตู้แห่งเย่นจิงครับ

เยเฉินขมวดคิ้วถามว่า “ตระกูล? ไม่ชิง? มีที่มาอย่างไร?” เฉินจือข่ายพูดว่า “ตู้ไห่ชิงคนนี้ ก็คือภรรยาของซูโสบู่เต้า

ครับ”

“อะไรนะ?” เย่เฉินถามอย่างตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง “ภรรยา ของซูโสว่เต้า? แม่แท้ๆ ของซูจือเฟยกับซูจือหยู?”

“ถูกต้องครับ” เฉินจื่อข่ายกล่าว “ก็คือแม่ของซูจือเฟยกับซู จือหยูนั่นแหละครับ วันนี้เธอมาจินหลิงแต่เช้าตรู่

เย่เฉินถาม “แล้วเธอมาที่บ้านเดิมของพ่อกับแม่ฉันทำไม? เธอ รู้จักพ่อฉันเหรอ?”

เฉินจือข่ายอธิบายว่า “เรื่องนี้ คุณคงไม่ทราบ อันที่จริงไม่ชิงคนนี้ ชอบพ่อคุณมาตลอด เพียงแต่ตอนนั้นพ่อคุณไม่ได้เลือก เธอ”

ที่นอกเหนือไปจากความประหลาดใจแล้ว จะมากจะน้อยเย่เฉิ

นก็มีความกระอักกระอ่วนอยู่บางส่วน ภรรยาของซูโหว่เต้า คนที่เธอชอบคือพ่อของตน นี่มันอยู่นอก

เหนือความคิดอยู่บ้าง

เย่เฉินนึกถึงเรื่องที่ซูรั่วหลีผู้เป็นลูกนอกสมรสของซูโสบู่เต้า เพิ่งถูกสื่อญี่ปุ่นเปิดโปงไปเมื่อคืน วันนี้ไปซึ่งก็มาที่จินหลิง แถม ยังไปที่บ้านเดิมของพ่อแม่ นี่มันจะใจร้อนเกินไปหน่อยหรือ เปล่า? หากซูโสว่เต้ารู้เกรงว่าคงโกรธจนกระอักเลือดแน่

เฉินจือข่ายพูดอีกว่า “คุณชาย ยังมีเรื่องบ้านอีกครับ มีความ คืบหน้าแล้ว”

เย่เฉินรีบกล่าวว่า “รีบพูดเร็ว!”

เฉินจือข่ายอธิบายว่า “คดีของเจ้าของบ้าน จะตัดสินภายใน สองวันนี้แล้ว คดีได้เงินมาโดยมิชอบของเขาเป็นเงินจำนวนมาก อีกทั้งเงินหมุนเวียนเกิดติดขัด จึงได้กำลังที่จะชดใช้โดยสิ้นเชิง ดังนั้นนอกจากตัดสินโทษแล้ว คงจะรวบรวมเงินทองทั้งหมดของ เขาเพื่อนำมาชดเชยให้กับนักลงทุนผู้เสียหายไม่ได้ ดังนั้นหาก อ่านคำตัดสิน บ้านหลังนี้จะเข้าสู่ขั้นตอนการประมูลขายทันที อย่างเร็วภายในหนึ่งสัปดาห์ก็น่าจะเริ่มประมูลขายแล้ว!”

เย่เฉินได้ยินถึงตรงนี้ ในใจก็พลันยินดีขึ้นมา รีบกล่าวว่า “นายช่วยส่งชื่อให้ฉันที ถึงเวลาฉันจะเข้าร่วมประมูล ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องซื้อบ้านหลังนี้กลับมาให้ได้!

เฉินจื่อข่ายกล่าวว่า “ได้ครับคุณชาย เรื่องนี้ไว้ใจผมได้เลย!

เย่เฉินส่งเสียงอึมค่หนึ่ง แล้วกล่าวว่า “เอาอย่างนี้ก่อนเถอะ ระยะนี้นายช่วยจับตาดูให้ชิงคนนั้น ให้ฉันที ในเมื่อเธอรู้จักพ่อ ฉัน อย่างนั้นเป็นไปได้ว่าเธออาจจะคาดเดาฐานะฉันออก ตอนนี้ ฐานะของฉันยังไม่อาจเปิดเผยได้ พยายามอย่าให้เธอหาฉันพบ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ