ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 225 เกือบจะเป็นเรื่องใหญ่ (1)



บทที่ 225 เกือบจะเป็นเรื่องใหญ่ (1)

ตอนนี้ เปเงินที่อยู่ในห้องผู้ป่วย กำลังคุยกับเซียวฉางด้วนพร้อม กับเชียว หน ภรรยาตน

ในตอนนั้นเอง ประตูห้องก็มีเสียงถีบเข้ามา

หม่าหลินผู้เป็นแม่ยายก็โมโหหัวเสียพุ่งเข้ามา

พอเข้ามา หม่าหลินก็หยิบเอาเช็คเงินสดร้อยล้านนั้น ขึ้นในมือ ทั้งสะบัดมัน ทั้งออกมาว่า “ไอ้เย่เฉิน แกนี่มันชั่วจริงๆ เลยนะ ที่กล้าหลอกฉัน? ! ”

เย่เฉินก็อึ้ง แล้วถามอย่างสงสัยว่า “แม่ครับ แม่พูดเรื่องอะไร ครับเนี่ย? ผมไปหลอกแม่ตอนไหน?”

หม่าหลับไม่สนใจเขา แล้วก็เดินไปยังตรงหน้าเซียวซูหน พร้อมฟ้องว่า “ลูกแม่ ลูกต้องรีบหย่ากับไอ้คนหลวงลวง คนนี้ให้ เร็วที่สุดเลยนะ ไอ้คนนี้มันคิดไม่ซื่อ! มันจะแกล้งแม่ให้ตายเลย เนี่ย!

เซียวหนก็ถามอย่างไม่เข้าใจว่า “แม่คะ มันเกิดเรื่องอะไร กันแน่คะ?”

หม่าหลันเอาเช็คเงินสดนั้นยัดใส่มือเซียวซูหน แล้ว โมโหพูด ว่า “ลูกดูเองแล้วกัน ไอ้ผัวชั่วของลูก มันเอาเช็คเงินสด ราคาร้อย ล้านหยวนมาให้แม่ พนักงานเก็บเงินของโรงพยาบาลจะแจ้ง ความเอาผิดแม่ บอกว่าแม่หลอกลวง! ”
เยเฉิน ใจเต้น ไอ้….ไอ้เช็คเงินสดร้อยล้านนั้น มันเป็นเช็คที่

ซึ่งหวั่นถึงให้ตอบแทนตนเอง…………….. แม่งเอ้ย น่าจะเป็นเพราะตนเองเอาใส่กระเป๋าไว้ แล้วไปรวม

กับเช็คแสนแปดนั่น!

จบเห่แน่ๆ !

แล้วทีนี้จะอธิบายอย่างไรเนี่ย?

ในตอนนั้น เซียวซูหนก็หยิบเอาเช็คขึ้นมาดู ใบหน้าก็ดูไม่ได้ ขึ้นมาในทันที แล้วพูดว่า “เย่เฉิน ไอ้เช็คปลอมร้อยล้านนี้ มัน อะไรกันแน่? คุณกำลังทำเรื่องที่หลวงลวงพวกนี้อยู่นั้นหรือ?” เย่เฉินรีบอธิบาย “ไอ้หยาคุณภรรยา คุณเข้าใจผิดไปแล้ว! ”

เซียวซูหนถามอย่างขมวดคิ้วว่า “เรื่องมันเป็นอย่างไรกันแน่? คุณอธิบายมาให้ชัดเจน! ”

หม่าหลันก็พูดขึ้นด้านข้างว่า “ยังจะต้องถามอีกหรือ? ไอ้เช็ค ปลอมนี้ ก็คงจะเป็นอุปกรณ์ที่มันเอาไว้หลอกคนอื่นนะสิไม่ว่า สุดท้ายไม่ระวัง เอามาให้แม่เหอะ! โชคดีที่เอาให้ฉันนะเนี่ย! ถ้าเอาไปหลอกคนอื่นจริงๆ ละก็ ตำรวจก็คงจะจับตัวมันไปยิงเป้า

ประหารชีวิตเสียแล้วละมั้ง?”

พูดจบ ก็มองไปยังเซียวซูหน แล้วพูดอย่างปวดใจว่า “ชูหน เอ้ย ไอ้ไม่เอาไหนนี่ มันไปหลอกว่ามีเงินร้อยล้าน มันกล้าทำเช่นนี่ ลูกยังเชื่อมันอีกหรือ? ถ้าลูกยังไม่หย่ากับมัน บ้านเราคงจะ ต้องถูกมันทำลายจนสิ้นแน่!

เขียวหวั่นก็หน้านิ่งไป มองไปยังเย่เฉิน พูดว่า “เเฉิน ถ้าคุณ อธิบายเรื่องนี้ไม่ชัดเจนละก็ ฉันก็อาจจะพิจารณาว่าจะหย่ากับ คุณ! คุณจนไปหน่อย! ไม่เอาไหนไปหน่อย ฉันก็รับได้หมด แต่ถ้าคนไม่เดินเส้นทางที่ถูกต้อง ไปขโมยไปหลอกลวง ฉันก็อยู่ กับคุณ ต่อไปไม่ได้ ”

เยเฉินหันหัวมา แล้วพูดอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรมว่า “คุณ ภรรยาครับ ผมจะบอกตรงๆ เลยนะ ไอ้เช็คเงินสตราคาร้อยล้าน นี่ ผมซื้อมาจากร้านอุปกรณ์ในพิธีศพ….

ร้านอุปกรณ์ในพิธีศพ?! ” เซียวซูหนและหม่าหลันก็นิ่งไป แล้วถามว่า “มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

เยเงินก็ได้ถอนหายใจพูดว่า “พ่อของผมเสียชีวิตไปแล้วตั้งแต่ ผมอายุ8ขวบแล้วใช่ไหมล่ะ? สองวันก่อนเขามาเข้าฝันผม บอก ว่าอยู่ปรโลกไม่มีเงินใช้ ถูกคนรังแก ก็เลยบอกว่าให้ผมเผาเงิน ไปให้เขาเสียหน่อย…………..

พอพูดถึงจุดนี้ เย่เฉินก็พูดต่ออีกว่า “ผมไม่กล้าที่จะล่าช้า ก็ เลยไปถามที่ร้านอุปกรณ์ในพิธีศพ เขาก็เลยแนะนำเช็คเงินสด มาให้ บอกว่า ใบละร้อยล้านหยวน ใบเดียวเงินแบบเมื่อก่อน ได้หลายมัด ช่วยรักษาสภาพแวดล้อมได้ด้วย ดังนั้นผมก็เลยจ่าย เงินสิบหยวน เพื่อซื้อมันมาหนึ่งแผ่น คิดว่าคืนนี้จะเอาไปเผา ที่ทางแยก ไม่คิดว่าเมื่อครู่จะหยิบผิดไป เอาใบนี้ให้แม่เรา
เขียว หมถามอย่างสงสัยว่า “คุณพูดจริงใช่ไหม?

เเฉินรับพยักหน้า “จริงแท้แน่นอน คุณลองคิดดูนะ ช่วงนี้ ทุกคนล้วนฉลาดจะตายไป ใครจะมาถูกหลอกด้วยเช็คเงินสด ราคาร้อยล้าน? เช็ดร้อยล้าน แม้แต่พนักงานเก็บเงิน ก็ยังหลอก ไม่ได้เลย……

เซียวซูหนครุ่นคิด ที่เย่เฉินพูดมาก็มีเหตุผล


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ