บทที่ 1776

ขณะที่พูด เยฉางหมิ่นก็ยื่นนิ้วออกมานิ้วหนึ่ง แล้วเอ่ยพูด อย่างออกคำสั่งว่า “อันดับแรก เรื่องของเหากรุ๊ป ถึงตอนนั้น แกให้หวังตงเสงี่ยนจัดการให้แกก็ได้ คนนี้พวกฉันตรวจสอบ แล้ว ว่ามีความสามารถ อีกอย่างดูจากระยะนี้ ภายใต้การ บริหารของเธอตี้เหากรุ๊ปก็ค่อนข้างพัฒนาได้ดี สามารถมอบ หมายให้เธอดูแลได้อย่างสบายใจ

จากนั้น เยฉางหมิ่นก็ยื่นอีกนิ้วออกมา “อันดับสอง ครอบครัว ของเซียว หนภรรยาของแก พวกฉันตรวจสอบความเป็นมา ของตระกูลเซียวแล้ว พูดตามตรงนะ ตระกูลนี้เทียบตระกูลเย่ไม่ ติดด้วยซ้ำ! พวกเขามั่นหน้ามาจากไหนว่าสามารถเกี่ยวดองกับ ตระกูลเย่ได้! ”

ในเวลานี้ใบหน้าของเยฉางหมิ่นเต็มไปด้วยความรังเกียจ เดียดฉันท์ เบ้ปากแล้วเอ่ยพูดต่อว่า “เพราะฉะนั้นแล้ว ฉัน แนะนำว่าแกควรถือโอกาสตัดขาดกับเซียวซูหนอะไรนั่น และ ขีดเส้นกันครอบครัวนั้นออกไป ทางที่ดีควรให้เงินพวกเขาสัก ก้อน ให้พวกเขาไสหัวออกไปจากประเทศจีนซะ กันไว้เผื่อมีใคร เอาเรื่องพวกเขามาป่าวประกาศ และเหยียดหยามว่าหลานชาย ตระกูลเกินไม่เลือก! ”

เยเฉันได้ยินมาถึงตรงนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นดุดัน น้ำเสียง เจือปนไปด้วยความเย็นยะเยือก “คุณอา เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องของผม ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณอาและตระกูลเย ดังนั้นแล้ว กรุณา อย่าเข้ามาก้าวก่าย!”

เยฉางหมิ่นถอนหายใจออกมา พูดโน้มน้าวว่า “เฉินเอ๋อ แก อย่าใช้อารมณ์เหนือเหตุผล แกต้องคิดดีๆ แกคือหลานชาย ตระกูลเย่นะ! ถ้ามีการคัดเลือกลูกหลานตระกูลร่ำรวยทั่วประเทศ มาสิบคน หนึ่งในนั้นต้องมีแกอยู่ด้วย ผู้หญิงนามสกุลเซียวนั้น จะไปคู่ควรกับแกได้ยังไง? แม้แต่สิทธิ์ถอดรองเท้าให้แกก็ไม่ คู่ควร! ถ้าเป็นสมัยโบราณ แม้แต่สิทธิ์เป็นสาวใช้ข้างห้องยัง ไม่มีเลย! ”

เย่เฉินเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงกรุ่น โกรธว่า “คุณอา ซูหนคือ ภรรยาของผม อีกอย่างเธอคือคนที่ยอมแต่งงานกับผมในช่วง เวลาที่ผมตกต่ำขั้นสุด ผมไม่มีทางหย่ากับเธอเด็ดขาด เพราะ ฉะนั้น ถ้าเรื่องที่คุณอาจะพูดมีแค่นี้ก็ไม่ต้องพูดอะไรออกมาอีก แล้ว! ”

เย่นางหมิ่นเอ่ยพูดอย่างเสียใจว่า “เฉินเอ๋อ แกอย่าใช้ความ รู้สึกเหนือเหตุผลสิ!!

เย่เฉินพูดเสียงเย็นว่า “เรื่องของความรู้สึก ยังไงก็ต้องอยู่ เหนือเหตุผลอยู่แล้ว!

เยฉางหมิ่นหลุดปากพูดออกมาว่า “แกเป็นถึงหลานชาย ตระกูลผู้ดี ความรู้สึกบ้าบออะไรนั่นก็ช่างหัวมันไปสิ! แกยังจำ สามีฉันได้ไหม? เขาเป็นคนเก่ง หลายปีที่ผ่านมาก็ดีกับฉันมา ตลอด แต่แล้วยังไงล่ะ? หลังจากที่ตระกูลของเขาล่มจมจนไม่อาจเทียบเคียงกับฉันได้ ฉันก็เลิกกับเขาในทันที!

ต่อจากนั้น เช่นางหมิ่นก็พูดอย่างไม่ยินยอมว่า “ถ้าไม่ใช่ เพราะของแกไม่ยอมให้ฉันทำเรื่องหย่า เพราะคิดว่า การที่ผู้ หญิงอย่างฉันเป็นฝ่ายขอหย่าก่อนมันส่งผลเสียต่อชื่อเสียง บ้าน นี้ฉันคงตัดขาดกับสามีของฉันไปตั้งนานแล้ว! แกเป็นผู้ชาย ไม่ จําเป็นต้องมาสนใจว่ามันจะส่งผลเสียต่อชื่อเสียงด้วยซ้ำ ถ้าแก หย่ากับผู้หญิงคนนั้น แล้วกลับไปแต่งงานกับคุณหนูที่มีฐานะเท่า เทียมกันที่เมืองเป็นจิง อนาคตของแกรุ่งเรืองแน่ๆ!”

เยฉางหมิ่นพูดต่อว่า “อย่างชิวลูกสาวของกู้เย็นจง ตาม จริงแล้วแกกับเธอต้องแต่งงานกัน ตอนนี้ตระกูลกู้คือตระกูล อันดับสามของประเทศ แกหย่ากับผู้หญิงคนนั้น แล้วกลับไป แต่งงานกับชิว ตอนนี้ก็ยังได้

เย่เฉินแสยะยิ้ม เอ่ยพูดว่า “ต้องขอโทษด้วย คนอย่างผมค่อน ข้างให้ความสำคัญกับความรู้สึก ถึงพวกคุณจะทำอะไรแบบนี้ได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะทำได้!”

เมื่อเย่นางหมิ่นเห็นเย่เฉินไม่ยอมรับข้อเสนอของตัวเอง ก็รีบ

เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “เฉินเอ๋อ! แกต้องทำความเข้าใจ ว่าตระกูลเ

คือตระกูลที่ไม่เป็นสองรองใครในประเทศนี้! ผู้หญิงทุกคนที่แต่ง

เข้าตระกูลเรา ต้องเป็นคนที่มาจากตระกูลที่มีพื้นเพเท่าเทียมกับ

ตระกูลเย่! ไม่อย่างนั้น จะถือว่าเป็นตัวถ่วง ทำให้ตระกูลเยอ

บอายขายขี้หน้า! เกียรติยศของตระกูลเย่จะมาพังเพราะแกและ

ผู้หญิงนามสกุลเซียวคนนั้นไม่ได้!
เย่เฉินเอ่ยพูดอย่างเยือกเย็นว่า “ขอโทษด้วย ถึงผมจะนาม สกุลเย่ แต่ผมไม่ใช่คนที่พวกคุณจะมาควบคุมและบังคับได้ ง่ายๆ เรื่องแต่งงานผมตัดสินใจเองได้ คนอื่นไม่มีสิทธิ์เข้ามา ก้าวก่าย คุณเองก็หมือนกัน!

“แก! ”

เย่ างหมิ่นเบิกตาโพลงอย่างกรุ่นโกรธ ตบโต๊ะพร้อมกับลุก ขึ้นยืน ตะคอกออกมาว่า “เย่เฉิน! การที่ฉันพูดเสียงนุ่มนวลกับ แก คิดว่าฉันกำลังต่อรองกับแกอยู่หรือไง?!

“ทําไมครับ?” เย่เฉินเอ่ยถามเสียงเย็น “หรือว่าคุณอาจะ บังคับให้ผมแต่งงาน?”

เยฉางหมิ่นด่าทอออกมาว่า “แกคือลูกหลานตระกูลเย่! ก็ต้อง เชื่อฟังคำสั่งของตระกูลเย อีกอย่างแกคิดว่าแกยกเหากรุ๊ป กับเงินหมื่นล้านนั่นให้แกฟรีๆเหรอ?! ถ้าแกไม่เชื่อฟังล่ะก็ ตระ กูลเยฉุดดึงแกขึ้นมาได้ ก็สามารถเหยียบแกจมดินได้เหมือน กัน”

เย่เฉินพลันปะทุความโกรธออกมาทันที เขาพูดเสียงเย็นยะ เยือกว่า “หยุดเอาเรื่องเหากรุ๊ปกับเงินหมื่นล้านมาพูดสักที! ตอนนั้นตระกูลเย่ขึ้นมาอยู่จุดสูงสุดได้อย่างรวดเร็ว เป็นเพราะ ความเพียรพยายามและการวางแผนของพ่อผมทั้งนั้น! ถ้าคำ นวนสัดส่วนมรดก พ่อผมมีสิทธิ์ได้รับมรดกจากตระกูลถึงหนึ่ง ส่วนสี่ด้วยซ้ำ ถ้าเป็นแบบนี้ อย่าว่าแต่หมื่นล้านเลย ต่อให้เป็น แสนล้าน ผมก็สมควรได้!”
พูดมาถึงตรงนี้ น้ำเสียงของเยเฉินก็ดุดันมากกว่าเดิม “พ่อผม ทำเพื่อตระกูลเยถึงขนาดนี้ แต่พวกคุณตอบแทนเขายังไง? พวก คุณบีบบังคับให้ครอบครัวผมออกไปจากเมืองเป็นจิง! สุดท้ายก็ ทำร้ายพ่อแม่ผมจนตาย! โทษนี้ ผมยังไม่ได้คิดบัญชีกับพวกคุณ เลย!”