ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 316



บทที่ 316

ก่อนออกจากบ้าน ในใจของเยเฉันรู้สึกลังเลเล็กน้อย สำหรับต่งตั่งหลีนซึ่งเป็นคนที่เราร้อนและใจกล้า เขาไม่รู้ว่าจะ จัดการเรื่องนี้อย่างไรดี

อีกด้านหนึ่งเขาก็ไม่อยากทำร้ายตั้งรั่งหลิน แต่อีกด้านหนึ่ง เขาก็ไม่อยากผิดต่อเชียว หน

ฉะนั้น ตอนนี้เขาตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

การแช่น้ำออนเซ็นครั้งนี้เขากังวลว่า ตั้งรั่งหลินจะถือโอกาส ครั้งนี้สารภาพกับตนเอง หรือไม่ก็ทำอะไรที่โดดเด่นใจกล้า

แต่ว่า เมื่อเขารับปากภรรยาแล้ว ถ้าจะกลับค่าตอนนี้ก็ไม่ได้

ฉะนั้นเขาทำได้แค่เพียงเดินออกจากบ้านไปพร้อมกับภรรยา

เดินตามหลังเซียวซูหวั่นลงจากตึก เห็นตั้งรั่งหลินยื่นศีรษะ ของเธอออกมาจากรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ และกล่าวว่า “เยเงิน เอากระเป๋าไปใส่ไว้ที่ท้ายรถ คุณนั่งเบาะหลัง ให้เซียวซูหนนั่ง เบาะหน้าจะได้เป็นเพื่อนคุยกับฉัน!

“ได้ครับ” เย่เฉินพยักหน้า แล้วเอากระเป๋าไปใส่ไว้ที่ท้ายรถ แล้วก็ไปนั่งที่เบาะหลัง

หลังจากที่เเฉินขึ้นรถแล้ว ตั้งรั่งหลินก็หันหลังมอง และ กะพริบตา ให้เขาอย่างเขินอาย
เอเงินแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น แล้วก็บิดขี้เกียจ “ไอ้หยา เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย ผมขอหลับสักครู่

เมื่อพูดจบ ก็หลับตาลง แกล้งหลับอยู่ที่เบาะหลัง

คงรั่งหลินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยในใจ เธอรู้สาเหตุที่เเฉิน แสดงอากัปกิริยาเช่นนี้ และเซียวซูหนก็อยู่ที่นี่ด้วย เธอจึงไม่ สามารถพูดอะไรได้

อีกอย่าง เธอก็คาดการณ์ไว้แล้วว่าเเฉินจะเย็นชากับตัวเอง แต่มันก็ไม่สำคัญ เพราะเธอชอบเขาแล้ว เธอจึงพร้อมที่จะใช้ เวลาในการตามต่อเขา

เพราะเธอรู้ดีว่าชีวิตคู่ของเซียวซูหนกับเก๋เฉินเป็นเพียงแค่ ในนามเท่านั้น ดังนั้นตอนนี้เธอจึงไม่มีความรู้สึกผิด

ตั้งรั่งหลินขับรถมุ่งหน้าไปชานเมือง หลังจากเวลาผ่านไป หนึ่งชั่วโมงกว่า รถก็ขับเข้าสู่เชิงเขาที่สวยงาม หลังจากนั้นไม่กี่ นาที ก็มาถึงทางเข้าของ องเซลิเซียนสปา

ช็องเซลิเซียนสปา เป็นบ่อน้ำพุร้อนธรรมชาติที่เดียวในเมือง จินหลิง อยู่ใต้เขาหนานเชียง ที่นี่มีบ่อน้ำพุร้อนธรรมชาติใต้พิภพ อยู่สองสามแห่ง ป้ายจินฮานกงกรุ๊ปได้ซื้อบ่อน้ำพุร้อนกับภูเขา ทั้งลูกไว้หมด แล้วก็สร้างเป็นโรงแรมซ็องเซลิเซียนสปา

โรงแรมซ็องเซลิเซียนสปาเป็นสถานที่ระดับไฮเอนด์ ค่าใช้ จ่ายแพงมาก ฉะนั้นคนที่สามารถมาแช่น้ำออนเซ็นที่นี่ได้ ล้วนแต่ เป็นคนที่มีฐานะร่ำรวย
อย่างไรก็ตาม จำนวนห้องพักที่นี่ก็มีไม่เพียงพอสำหรับแขก เพราะไม่เพียงแต่คนรวย ในเมืองจีนหลังเท่านั้นที่มาใช้บริหาร แต่ยังมีคนรวยในพื้นที่ใกล้เคียง จะขับรถมาไกลในช่วงวันหยุด สุดสัปดาห์เพื่อมาแช่น้ำออนเซ็น

วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ฉะนั้นวันนี้ธุรกิจที่นี่จึงเป็นพิเศษ และแทบไม่มีที่จอดรถว่างเลย

ต่งตั่งหลินขับรถ วนหาที่จอดรถอยู่หลายรอบ ในที่สุดก็พบที่ จอดรถว่างอยู่ที่หนึ่ง เธอรู้สึกดีใจ มองซ้ายมองขวา แล้วขับรถมุ่ง ไปยังที่ว่างนั้น

เมื่อขับรถไปถึงด้านหน้าของที่ว่างนั้น ต่งตั่งหลินก็เปิดไฟ บอกทิศทาง และกําลังจะถอยรถจอด

และขณะนี้ เธออยู่ห่างจากที่จอดรถด้านหลังรถเพียงไม่กี่เมตร

จู่ ๆ รถสปอร์ตมาเซราติก็พุ่งมา

รถสปอร์ตมาเซราตินั้นเร็วมาก กำลังจะพุ่งเข้าไปตรงที่ว่างที่ ต่ง งหลิงกำลังจะจอด

ต่งตั่งหลินรู้สึกตกใจ มือเท้ารวนไปหมด และยังไม่ได้ตั้งสติ จึงลืมที่จะเหยียบเบรก ดังนั้นรถของเธอจึงยังคงถอยไปข้างหลัง

อยู่

ได้ยินเพียงแค่เสียงดังรุนแรง ที่ด้านข้างรถของฝ่ายตรงข้าม ถูกท้ายรถของตั้งรั่งหลินขุดจนมีรอยขีดข่วนเป็นทางยาว

ตอนนี้ต่งรั่งหลินถึงได้มีสติขึ้นมา รีบเหยียบเบรกหยุดรถเธอขมวดคิ้วและอดไม่ได้จึงบ่นว่า ไม่เคยเห็นคนที่มาแย่งที่จอด รถเช่นนี้? นิสัยแย่จริง? ไม่เข้าใจกฎพื้นฐานของการจอดรถตาม ลำดับก่อนหลังหรือไง?

ขณะนี้ มีชายหนุ่มสวมแจ็คเก็ตหนังที่ดูโอ้อวด และหวีผมมัน เพิ่มเติมลงมาจากรถสปอร์ตมาเซราติ

หลังจากที่ชายหนุ่มลงจากรถ เขามองไปที่รอยขีดข่วนที่ด้าน

ข้างของรถ แล้วสีหน้าเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที

เขากัดฟัน เดินมาที่รถของด่งดั่งหลิง ใช้มือตบหน้าต่างรถ อย่างแรง แล้วตะโกนด่า “ไอ้ห่าน อีพวกแม่งตาบอดเหรอ? ไม่ เห็นเหรอว่ากำลังจะเข้าไปจอดที่ว่างตรงนี้? แม่งฉิบหายยังจะ มาขุดรถกูอีก รีบออกมาจากรถเดี๋ยวนี้! “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ