ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1546



บทที่ 1546

หงห้าพยักหน้าทันทีและกล่าวว่า “ไม่มีปัญหาอาจารย์เย่! หง ห้าจะคอยฟังคําสั่งของคุณ!”

เยเฉันพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และก็กล่าวกับเฉินจือข่าย ว่า “เหล่าเฉิน หงห้าไปพร้อมกับพวกเรา และยังมีพอลของ สำนักงานกฎหมายสมิธ โคบายา ชิอิจิโร่ของตระกูลโคบายา คุณให้ลูกเรือที่อยู่ทางนั้นเตรียมให้พร้อมด้วย

“ครับคุณชาย! ผมจะจัดการให้ทันทีเลย!”

ในเวลานี้ สองพี่น้องโคบายา ชิอิจิโร่และโคบายา ชิจิโร่สอง คน ก็ได้บันทึกวิดีโอแบบรับผิดแทนกันของพวกเขาไว้เรียบร้อย แล้ว

ต่อจากนั้น ทั้งสองถูกคนของหงห้าตัวกลับมา

เย่เฉินมองไปที่ทั้งสองคน และพูดเบาๆ ว่า “โคบายา ชิอิจิโร่ วันนี้คุณพักผ่อนให้ดี พรุ่งนี้หงห้าจะพาคุณไปสนามบินพร้อมกัน แต่ผมจะขอเตือนคุณล่วงหน้าไว้ก่อนว่า ระหว่างทางระวังตัวไว้ ด้วย อย่าคิดว่ากลับไปถึงที่ญี่ปุ่นแล้วก็เหมือนกับกลับไปถึงถิ่น ของคุณ ถ้าคุณกล้าขัดขืนใดๆ ผมจะไม่ปล่อยคุณไว้อย่าง แน่นอน”

โคบายา ชิอิจิโร่พยักหน้าเหมือนโขลกกระเทียม “คุณเย่คุณ ไม่ต้องกังวล แม้ว่าผมจะต้องตาย ผมก็จะไม่ขัดขืนคุณอย่างแน่นอน……..

เย่เฉินส่งเสียงฮัม จากนั้นก็มองไปที่โคบายา ชิจิโร่ แล้วพูด เบาๆ ว่า “โคบายา ชิจิโร่ คุณก็อยู่ที่นี่อย่างเชื่อฟังเถอะ คนของ หงห้าจะให้คุณอยู่ดีกินดี นอกจากเวลาทำงานแล้ว เวลาที่เหลือ คุณก็อธิษฐานให้ดีๆ และภาวนาให้มีอะไรเกิดขึ้นกับพี่ชายคนนี้ ของคุณ แบบนี้คุณก็จะได้มีโอกาสกลับไปญี่ปุ่น

เมื่อได้ยินเช่นนี้ โคบายา ชิอิจิโร่ก็โบกมืออย่างเร่งรีบด้วย ความตกใจ “คุณเย่ คุณไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น ผมจะไม่ทำเรื่อง อะไรอย่างแน่นอน ชิจิโร่ไอ้สารเลวคนนี้ จะไม่มีโอกาสที่จะได้ ออกจากคอกเลี้ยงสุนัขแห่งนี้ทั้งชีวิตนี้หรอก!

โคบายา ชิจิโร่กัดฟันด้วยความโกรธ

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้โคบายา ชิอิจิโร่กลายเป็นตัวเลือก อันดับหนึ่งของเย่เฉิน และตัวเองก็เป็นได้แค่เพียงยางอะไหล่ เท่านั้น

ยางอะไหล่คืออะไร?

หากไม่มีปัญหากับยางเส้นที่กำลังใช้งานอยู่ ไม่มีลมรั่ว และ ยางไม่ระเบิด ยางอะไหล่ก็จะไม่มีโอกาสได้ใช้งานอย่างแน่นอน

เมื่อคิดเช่นนี้ ความเกลียดชังในใจที่มีต่อพี่ชายของเขา ก็ยิ่ง หยั่งรากลึกยิ่งขึ้นไปอีก

ถ้าไม่ใช่ว่ามีคนมากมายอยู่ที่นี่ เขาคงอยากจะรีบพุ่งเข้าไป และบีบคอพี่ใหญ่คนนี้ให้ตายด้วยแขนของเขา
เมื่อเห็นว่าพี่น้องเป็นศัตรูต่อกัน และอิจฉากัน เยเฉันก็รู้สึกพึง พอใจอย่างมาก

ผลลัพธ์ที่เขาต้องการก็คือแบบนี้ ทำให้พวกเขาขัดขวางกัน และกัน ตรวจสอบและถ่วงดุลซึ่งกันและกัน เป็นแบบนี้ พวกเขาคงไม่มีใครกล้าสร้างปัญหากับตัวเอง และ

ทำได้เพียงปล่อยให้ตัวเองกำกับอย่างเชื่อฟัง และเป็นหุ่นเชิด

ของตัวเอง

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ยืนขึ้นมา และพูดกับหงห้าว่า “หงห้า เริ่มจากพรุ่งนี้ เราจะเสริมกำลังผู้พิทักษ์ที่คอกเลี้ยงสุนัข จะต้อง ควบคุมดูแลโคบายา ชิจิโร่อย่างดี และห้ามปล่อยให้เกิดความ ผิดพลาดใดๆ!”

หงห้าพยักหน้าทันทีและกล่าวว่า “อาจารย์เย่ คุณสามารถ วางใจได้เลยว่า ที่ของผมมีทหารรักษาความปลอดภัยมากกว่า ยี่สิบคน และสุนัขล่าเนื้อที่ดุร้ายที่สุดหลายสิบตัว สุนัขหนึ่งตัวกัด ไปหนึ่งคํา ก็จะกัดจนให้เนื้อของคนตัวเล็กอย่างโคบายาชิจิโร่ หมดไป พรุ่งนี้ผมจะเคลื่อนย้ายผู้ใต้บังคับบัญชามาอีกสิบคน มา ล้อมรอบสถานที่แห่งนี้ให้กลายเป็นถังเหล็กไปเลย และจะไม่มี ความผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นอย่างแน่นอน!!

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “โอเค สไตล์การทำงานของคุณ ถูกใจผม มากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว แต่คุณก็ควรให้ความสนใจด้วย ถ้าเขาไม่เชื่อ ฟัง และตอนที่คุณปล่อยให้สุนัขไปกัดจริงๆ อย่าปล่อยให้สุนัข กัดเขาจนตาย เก็บชีวิตไว้สักหน่อยก็ยังดี”
หงห้ามองไปโคบายา ชิจิโร่ ยิ้มอย่างน่ากลัวว่า ถ้าไอ้ เด็กกล้าที่กัดนั้นเขาออกก่อนเป็นอันดับแรก


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ